پیام فضلی‌نژاد، با انتشار متنی از سردبیری نشریه "عصر اندیشه"، استعفا داد
به گزارش شهدای ایران سه هفته پس از انتشار شماره سیزدهم مجله عصر اندیشه، پیام فضلی‌نژاد اعلام کرد که این مجله دیگر به سردبیرى او منتشر نخواهد شد.
وى
در یادداشت کوتاهى با ذکر دلایل این تصمیم نوشت: «عصر اندیشه به سبب بحران
مالى و فشارهاى پرشمار پس از ٣٠ ماه از حرکت ایستاد، اما منش و روشى که به
آن باور داریم، با چنین موانعى متوقف نخواهد شد. براى ما همواره استقلال
بر انتشار اولویت داشت و بر این اصل در سرمقاله‌هاى مجله تاکید کرده بودیم.
از
همراهى خوانندگان ارزشمندمان در این ١٣ شماره سپاسگزارم. حمایت‌هاى
بی‌دریغ و نقدهاى راهگشاى آنان چراغ راه ما خواهد ماند. بی‌تردید اگر روزى
در جریان اتفاقات این دوران قرار گیرند، خواهند دانست که علیرغم همه مصائب،
از هیچ کوششى براى بلوغ مجله فروگذار نکردیم. از همکارانم که با وجود همه
فشارهاى طاقت سوز تا روز آخر جوانمردانه یاری‌ام کردند و همچنین از شوراى
مشاوران مجله که یاورمان بودند، تشکر می‌کنم.
در این عصرِ بى اندیشه، عصر اندیشه چون فرزند ما بود.»
شماره
اول این مجله شهریور ١٣٩٣ به ٣ زبان در 134 صفحه و شماره آخر آن که
فضلی‌نژاد سردبیرى کرد، در دى ١٣٩٥ به ٤ زبان فارسى، انگلیسى، فرانسه و
عربى در ٢٤٨ صفحه روى کیوسک‌هاى مطبوعاتى رفت.
همچنین
در طول این دو سال، عصر اندیشه پنج "شب علوم انسانى" را با حضور
اندیشمندان برجسته داخلى و خارجى در فرهنگسرای اندیشه برگزار کرد که آخرین
آن در مهرماه امسال به "جشن موسیقى و اندیشه" اختصاص داشت و کیک دو سالگى
این مجله با حضور دکتر مهدى محسنیان راد، دکتر غلامرضا اعوانى، دکتر شاهین
فرهت، لوریس چکناواریان، مصطفى رحماندوست، پرفسور یحیى بونو و جمعى از
چهره‌های شاخص فرهنگى کشور بریده شد.
عصر اندیشه در
این دوره، گالرى اندیشمندان علوم انسانى شامل ٥٠ نقاشى استاد علیرضا ذاکرى
از متفکران و نویسندگان را با حضور رئیس مجلس افتتاح کرد و در نمایشگاه
مطبوعات سال ١٣٩٤ نیز رتبه اول نشریات بخش خصوصى را در حوزه دین و اندیشه
کسب کرد.
فضلى‌نژاد که ١٣ شماره سردبیرى مجله عصر
اندیشه را برعهده داشت، از سال ١٣٧٦ فعالیت‌هاى روزنامه‌نگارى و پژوهشى خود
را آغاز کرد. وى در ٢٠ سال گذشته با نشریات مختلفى از جامعه و نشاط تا
انتخاب و کیهان همکارى کرده و نویسنده کتاب‌هاى سینما، سیاست، آزادى
(١٣٧٩)، دوئل با سینما (١٣٨١)، شوالیه‌هاى ناتوى فرهنگى (١٣٨٦)، ارتش سرى
روشنفکران (١٣٩١) و شاه کلید انگلیسى (در دست نشر) است.
