حتی «مجله فردوسی» -به مثابه نشریه‌ای که خود مروج ابتذال فرهنگی و غربزدگی بودنوشت:"آثار پرویز تناولی، نمایشگاهی از شارلاتانیزم فرهنگی است."
شهدای ایران:رونمایی از بزرگترین مجسمه‌ی یک آرتیست دین ستیز با ذوق زدگی ارگان‌های خبری حامی فتنه و روزنامه‌های زنجیره‌ای مواجه شد. این رسانه‌ها با انتشار همزمان و هماهنگ این خبر شائبه‌ی نفوذ به برخی رسانه‌ها را بیش از پیش قوت دادند.
در همان زمانی که روزنامه‌ی دولتی ایران با خوشحالی از افتتاح نمایشگاهی با رونمایی آثار یک مجسمه‌ساز ضد دین خبر می‌داد. روزنامه‌های زنجیره‌ای و دیگر حامیان شوالیه‌های نفوذی ناتوی فرهنگی در کشور نیز با اب و تاب این خبر را انتشار دادند.
روزنامه‌ی غربگرای شرق که سعی در الگوسازی از این به اصطلاح هنرمند منحرف و ضد دین داشت، نوشت:«نمایشگاه «پیشگامان هنرهای تجسمی» همراه با رونمایی از بزرگترین مجسمه پرویز تناولی، جمعه ٢٧ آذر ساعت ١٧، در آرت‌سنتر شماره ٢ افتتاح مي‌شود. در این نمایشگاه از بزرگترین مجسمه پرویز تناولی رونمایی مي‌شود. این مجسمه که به صورت تک‌نسخه خلق شده، پیش از این، تنها در لندن و بوستون به نمایش گذاشته شده است.»
روزنامه‌ی قانون نیز که سابقه‌ی حمایت از این هنرمندنماها را دارد نیز با تبلیغ برای این نمایشگاه نوشت:« در این نمایشگاه همچنین آثاری کمتر دیده شده از علیرضا اسپهبد، احمد اسفندیاری، آیدین آغداشلو، محمد احصایی، هانیبال الخاص، ناصر اویسی، ژازه تباتبایی، صادق تبریزی، هوشنگ پزشک‌نیا، فرامرز پیلارام، جعفر روحبخش، محمدعلی ترقی‌جاه، جلیل رسولی، حسین زنده‌رودی، علی‌اکبر صادقی، مسعود عربشاهی، حسین کاظمی، پرویز کلانتری، فریده لاشایی، اردشیر محصص، بهمن محصص و سیراک ملکونیان به نمایش گذاشته خواهد شد.»
درمورد پرویز تناولی گفتنی‌است، او در دهه 1340 با بودجه و تبلیغات دفتر فرح پهلوی تبدیل به سمبل هنرمندان مدرنیست شد و به سفارش دربار مجسمه‌هایی را از اندام تناسلی برای محوطه کاخ نیاوران ساخت. سال 1348، اوج دین‌ستیزی وی بود و مجسمه‌ای از یک ضریح - که برای مسلمانان نمادی قدسی است- ساخت و داخل ضریح (با عرض پوزش از خوانندگان محترم) یک آفتابه گذاشت و زیر آن نوشت که «ما همه را دوست داریم!»
ساخت این اثر دین‌ستیزانه در دهه 1340 واکنش‌های بسیاری را برانگیخت تا جایی که حتی «مجله فردوسی» -به مثابه نشریه‌ای که خود مروج ابتذال فرهنگی و غربزدگی بود- به آن اعتراض کرد(!) و نوشت که "آثار پرویز تناولی، نمایشگاهی از شارلاتانیزم فرهنگی است."
شایان ذکر است که خانه پرویز تناولی که در منطقه نیاوران تهران واقع شده و اکنون خودش پیگیر موزه شدن آن است، توسط کامران دیبا پسر عموی فرح پهلوی طراحی شده است. رابطه تناولی با فرهنگمردان وابسته به شاه به دهه ۱۳۳۰میرسد. در سال ۱۳۳۶ تناولی مجموعه از آثارش را در تهران به نمایش گذاشت که با استقبال دولتمردان عصر پهلوی روبرو شد. در همین زمان مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ رژیم شاه به وی بورس تحصیلی را در شهر میلان ایتالیا اهدا کرد و همین سرآغاز پیوند تناولی با رژیم پهلوی برای ترویج هنر نهیلیستی غربی در ایران شد و به تدریج با دفتر فرح پهلوی ارتباطات تنگاتنگی پیدا کرد.
همچنین «آیدین آغداشلو» هم از نقاشان عصر پهلوی است . وی در فاصله‌ی سالهای 1352 تا 1357 از جمله عوامل و کارکنان انجمن فرهنگی ایران و آمریکا بوده است. انجمن فرهنگی ایران و آمریکا به پیشنهاد حسین علاء (نخست وزیر رژیم منحوس پهلوی) و توسط اداره کل فرهنگی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (cia) در تهران راه‌اندازی شد. سازمان مرکزی این تشکیلات ماسونی در واشینگتن دی سی بوده و ریاست آن را در سالهای 1352 تا 1357 یکی از جاسوسان شناخته شده‌ی سیا در تهران به نام کاترین کوب بر عهده داشته است. کاترین کوب در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران به جرم جاسوسی توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام به اسارت گرفته شد.
حمایت از تفاله‌های ابتذال‌گرای عصر پهلوی در حالی در ارگان‌های خبری غربگرا و حامی فتنه و بالخص شبکه‌های بیگانه اخیرا شدت گرفته است که عده‌ای همچنان مساله‌ی نفوذ را باور ندارند و از دستگیری عاملان نفوذی درعرصه‌ی رسانه دلواپسند!عواملی که باعث حضور بیش از پیش این عناصر فاسد به عرصه‌ی فرهنگ و الگوسازی از آنان در رسانه‌ها شده اند.
*بسیج
در همان زمانی که روزنامه‌ی دولتی ایران با خوشحالی از افتتاح نمایشگاهی با رونمایی آثار یک مجسمه‌ساز ضد دین خبر می‌داد. روزنامه‌های زنجیره‌ای و دیگر حامیان شوالیه‌های نفوذی ناتوی فرهنگی در کشور نیز با اب و تاب این خبر را انتشار دادند.
روزنامه‌ی غربگرای شرق که سعی در الگوسازی از این به اصطلاح هنرمند منحرف و ضد دین داشت، نوشت:«نمایشگاه «پیشگامان هنرهای تجسمی» همراه با رونمایی از بزرگترین مجسمه پرویز تناولی، جمعه ٢٧ آذر ساعت ١٧، در آرت‌سنتر شماره ٢ افتتاح مي‌شود. در این نمایشگاه از بزرگترین مجسمه پرویز تناولی رونمایی مي‌شود. این مجسمه که به صورت تک‌نسخه خلق شده، پیش از این، تنها در لندن و بوستون به نمایش گذاشته شده است.»
روزنامه‌ی قانون نیز که سابقه‌ی حمایت از این هنرمندنماها را دارد نیز با تبلیغ برای این نمایشگاه نوشت:« در این نمایشگاه همچنین آثاری کمتر دیده شده از علیرضا اسپهبد، احمد اسفندیاری، آیدین آغداشلو، محمد احصایی، هانیبال الخاص، ناصر اویسی، ژازه تباتبایی، صادق تبریزی، هوشنگ پزشک‌نیا، فرامرز پیلارام، جعفر روحبخش، محمدعلی ترقی‌جاه، جلیل رسولی، حسین زنده‌رودی، علی‌اکبر صادقی، مسعود عربشاهی، حسین کاظمی، پرویز کلانتری، فریده لاشایی، اردشیر محصص، بهمن محصص و سیراک ملکونیان به نمایش گذاشته خواهد شد.»
درمورد پرویز تناولی گفتنی‌است، او در دهه 1340 با بودجه و تبلیغات دفتر فرح پهلوی تبدیل به سمبل هنرمندان مدرنیست شد و به سفارش دربار مجسمه‌هایی را از اندام تناسلی برای محوطه کاخ نیاوران ساخت. سال 1348، اوج دین‌ستیزی وی بود و مجسمه‌ای از یک ضریح - که برای مسلمانان نمادی قدسی است- ساخت و داخل ضریح (با عرض پوزش از خوانندگان محترم) یک آفتابه گذاشت و زیر آن نوشت که «ما همه را دوست داریم!»
ساخت این اثر دین‌ستیزانه در دهه 1340 واکنش‌های بسیاری را برانگیخت تا جایی که حتی «مجله فردوسی» -به مثابه نشریه‌ای که خود مروج ابتذال فرهنگی و غربزدگی بود- به آن اعتراض کرد(!) و نوشت که "آثار پرویز تناولی، نمایشگاهی از شارلاتانیزم فرهنگی است."
شایان ذکر است که خانه پرویز تناولی که در منطقه نیاوران تهران واقع شده و اکنون خودش پیگیر موزه شدن آن است، توسط کامران دیبا پسر عموی فرح پهلوی طراحی شده است. رابطه تناولی با فرهنگمردان وابسته به شاه به دهه ۱۳۳۰میرسد. در سال ۱۳۳۶ تناولی مجموعه از آثارش را در تهران به نمایش گذاشت که با استقبال دولتمردان عصر پهلوی روبرو شد. در همین زمان مهرداد پهلبد وزیر فرهنگ رژیم شاه به وی بورس تحصیلی را در شهر میلان ایتالیا اهدا کرد و همین سرآغاز پیوند تناولی با رژیم پهلوی برای ترویج هنر نهیلیستی غربی در ایران شد و به تدریج با دفتر فرح پهلوی ارتباطات تنگاتنگی پیدا کرد.
همچنین «آیدین آغداشلو» هم از نقاشان عصر پهلوی است . وی در فاصله‌ی سالهای 1352 تا 1357 از جمله عوامل و کارکنان انجمن فرهنگی ایران و آمریکا بوده است. انجمن فرهنگی ایران و آمریکا به پیشنهاد حسین علاء (نخست وزیر رژیم منحوس پهلوی) و توسط اداره کل فرهنگی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (cia) در تهران راه‌اندازی شد. سازمان مرکزی این تشکیلات ماسونی در واشینگتن دی سی بوده و ریاست آن را در سالهای 1352 تا 1357 یکی از جاسوسان شناخته شده‌ی سیا در تهران به نام کاترین کوب بر عهده داشته است. کاترین کوب در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران به جرم جاسوسی توسط دانشجویان مسلمان پیرو خط امام به اسارت گرفته شد.
حمایت از تفاله‌های ابتذال‌گرای عصر پهلوی در حالی در ارگان‌های خبری غربگرا و حامی فتنه و بالخص شبکه‌های بیگانه اخیرا شدت گرفته است که عده‌ای همچنان مساله‌ی نفوذ را باور ندارند و از دستگیری عاملان نفوذی درعرصه‌ی رسانه دلواپسند!عواملی که باعث حضور بیش از پیش این عناصر فاسد به عرصه‌ی فرهنگ و الگوسازی از آنان در رسانه‌ها شده اند.
*بسیج
