در آستانه ماه رمضان
محمد رضا شجریان که در فتنه سال 88 شخصیت سیاسی خود را به نمایش گذاشت و با دفاع از فتنه گران ممنوع الکار شد این روزها با حق دانستن خود برای مخالفانش و کسانی که وی را ممنوع الکار کرده اند خط و نشان هم می کشد!
به گزارش خبرنگار فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ محمد رضا شجریان که
در فتنه سال 88 شخصیت سیاسی خود را به نمایش گذاشت و با دفاع از فتنه گران ممنوع
الکار شد این روزها با حق دانستن خود برای مخالفانش و کسانی که وی را ممنوع الکار
کرده اند خط و نشان هم می کشد!
بنابران گزارش، بر کمتر کسی پوشیده است که فعالیت شجریان به
عنوان استاد آواز ایران با فتنه گران تا چه حد عمیق بوده است که منجر به ممنوع
الکاری و ممنوع التصویری وی شد.
حال شجریان که این روزها به بهانه ماه رمضان زمزمه پخش ربنایش
در دوران جدید مدیریت صدا و سیما به گوش می رسد طلبکار هم شده است و مدعی است
مخالفانش بسیار اندکند و نمی توانند مردم را از ربنای او محروم کنند.
شجریان در گفت و گو با رسانه دولت مدعی شده است: «ربنا متعلق
به من نیست؛ جزو زندگی مردم است و هیچکس حق ندارد آن را از مردم بگیرد». او تاکید
می‌کند که «وقتی مردم دردی دارند، باید از درد دل آنها بگویم.»
استاد آواز ایران در گفت‌وگوی مفصلی با روزنامه «ایران» درباره «مخالفان» هم سخن گفته و خاطرنشان کرده است که «مخالفین اقلیتی هستند که نمی‌دانند با چه چیزی مخالفند و همین کار ما را مشکل می‌کند»!
او در بخشی از این گفت‌وگو که در آستانه آغاز ماه رمضان منتشر
شده، می‌گوید: ربنا را در سال 58 برای مردمی خواندم که با اخلاص روزه می‌گیرند و
نزدیک افطار حال و هوای خاصی دارند و در واقع یک مناجات برای آنهاست. ربنا متعلق به
من هم نیست؛ متعلق به مردم است؛ جزو زندگی و عواطف مردم است و هیچکس حق ندارد آن را
از مردم بگیرد!
شجریان با بیان اینکه "من بعنوان کسی که در این جامعه زندگی
می‌کنم، برای دل مردمم می‌خوانم"، تاکید می‌کند: وقتی مردم دردی دارند باید از درد
دل آنها بگویم، و الا چه چیزی دارم که بگویم؟!
در روایات آمده که روزی حضرت امیرالمومنین (ع) به همراه مالک اشتر نخعی از کوچه ای می گذشتند.صدای طنین خوش و زیبای قرآن در کوچه پیچیده بود و مالک هم مسحور این صدای دلنشین شده بود که ناگهان حضرت امیر(ع) به وی نهیب زده و و از او می خواهد گوشهای خود را بگیرد و به سرعت از کوچه خارج شوند. مالک که از این دستور حضرت امیر مات و شگفت زده شده بود، حسب اطاعت و ولایت پذیری چنین کرد. پس از دور شدن از آن کوچه، مالک علت را جویا شد و حضرت در پاسخ فرمودند"آن صدای شیطان بود که قرآن می خواند" مالک در پاسخ گفت:"ولیکن یا علی من آن شخص را می شناسم او فردی مقید و ظاهر الصلاح و دیندار است" حضرت پاسخ فرمودند:"بله او شخصی به ظاهر مسلمان است. نام او ابن ملجم مرادی و قاتل من است!" در این هنگام مالک شمشیر خود را از نیام می کشد تا ابن ملجم را به قتل برساند که با عتاب و مخالفت شدید حضرت روبرو می شود. ایشان به مالک می گویند تا وقتی من زنده هستم احدی نباید به او تعرض نماید. 
شجریان در مصاحبه با صدای آمریکا گفت: به طور کلی نظام و حکومت جمهوری اسلامی ایران هرگز با هنر کنار نمی‌آیند، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول 1400 سال با هنر کنار نیامدند و باز هم نخواهند آمد.
به گزارش فارس، پایگاه اطلاع‌‌رسانی جام نیوز نوشت: «بیژن فرهودی»، خبرنگار صدای آمریکا در تاریخ 30 مهر ماه (22 اکتبر) به سراغ «محمدرضا شجریان»، خواننده سنتی رفت.
فرهودی با ذکر این مقدمه که «گزارش بازرس ویژه سازمان ملل آقای «احمد شهید» در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران نشان می‌دهد که حکومت ایران در دو سال اخیر با هنرمندان چپ افتاده است»، نظر شجریان را در این باره جویا شد و شجریان پاسخ داد: «به طور کلی این نظام و این حکومت ذاتا می‌خواهد همه چیز در اختیارش باشد، این نظام می‌خواهد همه چیز را به طور صد درصد زیر سلطه خود داشته باشد و اگر یک بخشی از حکومت نخواهد که با آنها باشد همه آن بخش زیر سؤال می‌رود و می‌گویند که این مورد دارند و جلویش را می‌گیرند و اگر یک نفر پایش را از گلیم خود درازتر کند ـ از نظر آنها ـ مشکلات زیادی سر راهش قرار می‌دهند، اینها هرگز با هنر کنار نمی‌آیند، هرگز و هرگز !!! همچنان که در طول 1400 سال با هنر کنار نیامدن،. باز هم نخواهند آمد، موسیقی هم مانند خیلی از هنرها نمی‌تواند در خدمت اینها باشد.»
شجریان با این اظهارات نشان داد که ابراز نارضایتی او از نظام 33 ساله جمهوری اسلامی، بهانه‌ای بیش نبوده و مشکل اصلی او با اساس اسلام به عنوان یک مکتب آسمانی است.
شجریان با تصریح به «کنار نیامدن 1400 ساله با هنر» انگشت اتهام را به سمت اسلام می‌گیرد و پرده از درونیات خود بر می‌دارد.
گویا اسلام‌ستیزی، یک بیماری واگیردار در جبهه مخالفان جمهوری اسلامی ایران است که به محض خروج از کشور عود می‌کند!
از کفریات گنجی و حقیقت‌جو و شیرین عبادی و سروش و ... بگیرید تا این اواخر که افاضات محمدرضا شجریان هم به آنها اضافه شد.