«وقتی تابوت را باز کردم در کمال تعجب دیدم پای راست او که در جوراب بوده، از زانو به پایین کاملا سالم مانده بود و حتی انگشت کوچک پای او که از سوراخ جوراب بیرون مانده بود، استخوان شده بود! آن روز این عکس را گرفتم تا برای خودم حجت باشد که شهدا کیستند و چیستند!»
به گزارش شهدای ایران، پیکر پاک این شهید که تنها استخوان‌هایی از وی باقی مانده بود سال 1375 در تفحص پیدا شد و خانواده توانستند فرزندشان را بعد از سالها فراق در آغوش بکشند.
شهید عبدالکریم دزفولی به سال 1345 در دزفول به دنیا آمد. وی با آغاز جنگ تحمیلی وارد میدان نبرد شد و سرانجام در 26 تیر 1361 در عملیات رمضان به شهادت رسید.
پیکر پاک این شهید که تنها استخوان‌هایی ازش باقی مانده بود سال 1375 در تفحص پیدا شد و خانواده توانستند فرزندشان را بعد از سالها فراق در آغوش بکشند.
حمید داوود آبادی از نویسندگان حوزه دفاع مقدس خاطره دیدار خودش را با پیکر شهید دزفولی اینگونه روایت می‌کند:
«وقتی تابوت را باز کردم در کمال تعجب دیدم پای راست او که در جوراب بوده، از زانو به پایین کاملا سالم مانده بود و حتی انگشت کوچک پای او که از سوراخ جوراب بیرون مانده بود، استخوان شده بود! آن روز این عکس را گرفتم تا برای خودم حجت باشد که شهدا کیستند و چیستند!»
شهید عبدالکریم دزفولی به سال 1345 در دزفول به دنیا آمد. وی با آغاز جنگ تحمیلی وارد میدان نبرد شد و سرانجام در 26 تیر 1361 در عملیات رمضان به شهادت رسید.
پیکر پاک این شهید که تنها استخوان‌هایی ازش باقی مانده بود سال 1375 در تفحص پیدا شد و خانواده توانستند فرزندشان را بعد از سالها فراق در آغوش بکشند.
حمید داوود آبادی از نویسندگان حوزه دفاع مقدس خاطره دیدار خودش را با پیکر شهید دزفولی اینگونه روایت می‌کند:
«وقتی تابوت را باز کردم در کمال تعجب دیدم پای راست او که در جوراب بوده، از زانو به پایین کاملا سالم مانده بود و حتی انگشت کوچک پای او که از سوراخ جوراب بیرون مانده بود، استخوان شده بود! آن روز این عکس را گرفتم تا برای خودم حجت باشد که شهدا کیستند و چیستند!»
