بسم تعالى

ان الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة

تو کیستى؟

تو کیستى؟ که همه ى عاشقان به عشقت زنده اند و تنفس و نبض آنها نداى نام تو را میدهد.

تو کیستى؟که پیغمبر اکرم تو را از خود دانست و با خود برابر و تو از اویى و او از توست.

تو کیستى که هرچه داشتى در راه خدا دادى و رضا به رضاى او شدى و مولا را راضى نمودى؟

تو کیستى؟که پدرت امام. مادرت سیده زنان دو عالم.برادرت امام .فرزندت امام و جدت پیامبر و رسول خداست؟

تو کیستى؟که آنان که عاشقت میشوند تو را تا خون در رگ دارند رها نمى کنند؟

آیا تو شهید بى سر کربلا هستى؟

تو همانى که تا تورا بشناسند برایت مى میرند و در راهت جان را اهدا مى کنند..

تو کیستى؟که در راهت گفته اند:اگر هفتاد جان داشتیم فدا مى کردیم

آیا تو فرزند زهرایى؟

آیا تو میوه ى دل اویى که نامش امید.زندگیش مظلومیت و آخرش شهادت بود؟

او که شوهرش على است..

او که چشم پیامبر و قدوم مبارک پیامبر بود..

او که درب علم است

او که دروازه ى معرفت به مولاست.

پس تو اویى که هرکس بگوید که تو را شناخته است کذب محض است و اگر بگوید که غلام خانه ات است اغراق

کرده است..

تنها امید همه به توست در زمانى که هیج کس به دادمان نمیرسد

آرى

تو شهید بى کفنى!

تو شرفى

توعشقى

تو نورى

آرى تو حسینى

تنها مظلوم هستى

۵ /۷/۶۶(شهید) محمد مجازى