به گزارش گروه سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ استفاده از گازهای سمی، میکروبی و شیمیایی بر اساس مفاد پروتکل 17 ژوئن 1925 ژنو ممنوع شده است اما سابقه نشان میدهد از تاریخ تصویب پروتکل تاکنون موارد متعددی از این سلاحهای کشتار جمعی مرگبار استفاده شده است، نظیر کاربرد آن توسط ایتالیا در لیبی و اریتره، فرانسه در مغرب و تونس، ژاپن در منچوری چین، مصر در یمن، آمریکا در ویتنام و هند و چین، شوروی سابق در افغانستان و گستردهترین جنگ شیمیایی علیه ایران توسط رژیم صدام که حاصل جنگ شیمیایی در جهان بیش از 6 میلیون مصدوم و معلول و صدها هزار کشته از مردم بیگناه کشورهای مختلف است.
استفاده از مواد سمی و سلاح شیمیایی علاوه بر تصریح ممنوعیت در پروتکل 1925 ژنو در اساسنامه دیوان بینالمللی کیفری لاهه در زمره جنایات زنگی محسوب میشود و همچنین براساس مفاد کنوانسیون چهارگانه 12 اوت 1949 و پروتکلهای دوگانه الحاقی 8 ژوئن 1972 ژنو، نسلکشی و جنایت علیه بشریت به شمار میرود و نیز در کنوانسیون شیمیایی 13 مارس 1993 پاریس که تاکنون 188کشور به عضویت آن درآمدهاند، استفاده از این سلاحها به شدت ممنوع اعلام شدهده و سازمان منع سلاحهای شیمیایی OPCW که مقر آن در لاهه است، نیز بر این امر نظارت دارد که در ماه جاری سومین کنفرانس بازنگری کنوانسیون سلاحهای شیمیایی نیز در مقر لاهه تشکیل شد و ریاست دورهای آن با ایران است.
با عنایت به مطالب فوق، اشاره میشود به مورد استفاده جدید از این سلاحها در جنگ داخلی مخالفان سوریه اعم از سلفیها، القاعده، جبهه النصره، وهابیها، ارتش ملی، ارتش آزاد و تروریستهای اجیرشده عرب و اروپایی به خصوص تروریستهای آلمانی که اخیراً به جبهه مخالفان پیوستهاند.
استکبار جهانی بعد از حمایت از عراق و مشارکت در ارتکاب جنایات جنگی علیه ایران با انجام 582 نوبت حملات شیمیایی و قربانی کردن تعداد زیادی از رزمندگان و همچنین مردم غیرنظامی ایران و عراق این بار دست خود را از آستین گروههای تروریست مخالف حکومت قانونی سوریه به درآورده و با حمایت، تجهیز و مشارکت سعودی، قطر و کشورهای غربی مجوز کاربرد سلاحهای مرگبار شیمیایی را به سران گروههای ضدمردمی و ایادی جیرهخوار صادر کردند و در پی آن گروهکهای ضدمردمی در سطح محدود از گاز خطرناک و مختلکننده سیستم اعصاب سری سارین با علامت اختصاری GB و همچنین گاز خفهکننده (احتمالاً فسژن و دیفسژن) از مرز ترکیه و شمال لبنان علیه مردم بیگناه اطراف شهر حلب و مناطقی که شبه نظامیان با مقاومتهای مردمی روبهرو شدهاند، استفاده کرد که موجب مصدومیت تعداد قابل توجهی از مردم مناطق مورد حملات به خصوص زنان و کودکان شده است.
این درحالی است که حامیان غربی عربی، انگشت اتهام را به سوی دولت سوریه نشانه گرفتهاند، از طرفی مقامات سوریه رسماً در چندین نوبت از دبیرکل سازمان ملل درخواست کردهاند که گروه کارشناسان سلاحهای شیمیایی خود را جهت مشاهده آثار و علایم حملات و بقایای تجهیزات به جا مانده از کاربرد سلاحهای شیمیایی به منطقه اعزام کنند که ظاهراً دبیرکل سازمان ملل با این درخواست موافقت کرده اما در نظر دارند که به این بهانه حافظان به ظاهر صلح سازمان ملل را نیز در سراسر مناطق درگیر مستقر سازند.
به نظر میرسد، همانگونه که در جنگ شیمیایی عراق، اعضای ثابت شورای امنیت با تحمیل اراده و اعمال نظرات سیاسی مانع از انجام مأموریت صحیح و موضعگیری بیطرفانه و منصفانه کارشناسان میشدند، این بار نیز سیاستهای جانبدارانه از مخالفان سوریه را ادامه داده و به کشور سوریه از نظر روانی فشار وارد میکنند. در این میان اظهارنظرها و چندپهلوگوییهای آقای «چاک هاگل» وزیر دفاع آمریکا در سفر به امارات متحده و آقای «میگوئل رودریگز» از مقامات کاخ سفید در نوع خود قابل توجه است که با کلیگوییها و تناقض فراوان، جنگ روانی مضاعفی را علیه سوریها به راه انداختهاند به خصوص مواضع تحریکآمیز رژیم غاصب اسرائیل آن هم پس از موفقیتهای آتش سوریه در منطقه استراتژیک «عتیبه» و بیرون راندن تروریست و جنایتکاران، بسیار محسوس و چشمگیر است. اکنون که ارتش سوریه به جای دفاع، راهبرد تهاجم و بیرون راندن دشمنان ملت را در پیش گرفته و تروریست را با شکستهای متوالی مواجه کرده است، عملیات روانی جدید غرب و سران عربی حامی آنان درصدد روحیه دادن به ایادی خود هستند، استفاده از سلاح شیمیایی و ادعای کاربرد آن در این راستا تلقی و ارزیابی میشود.
محمدباقر نیکخواهبهرامی
محقق و کارشناس سلاحهای کشتارجمعی