در آموزه های دینی کارهای بسیاری برای بخشش گناهان وجود دارد اما در این میان عملی است که می تواند آدمی را همچون روز ولادت از مادر از گناهان پاک کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، ماه مبارک رمضان برترین ماه ها نزد خداوند متعال است که از آن به ضیافت الله تعبیر شده و روزه و عبادات آن خیر کثیر را به همراه دارد.
از جابر نقل شده است که امام باقر (ع) فرمودند: «اى جابر، هر کس ماه رمضان بر او در رسد و روزها را روزه بگیرد و بخشى از شب را به عبادت برخیزد، و دامن و زبان خود را از حرام نگه دارد و چشم خود را از حرام بپوشد و به کسى آزار نرساند، مانند روزى که مادرش او را زاییده است از گناهان خود بیرون مىرود.»
راوى مى گوید: به امام (ع) گفتم: فدایت شوم، این حدیث چه نیکوست! فرمودند: «این شرط هم چه سخت است!»
زراره مى گوید: امام باقر (ع) فرمودند: «هنگامى که پیامبر (ص) از عرفات بازگشت و به سوى منى حرکت کرد، وارد مسجد شد. مردم بر گرد او جمع شدند و در باره شب قدر از او سؤال کردند. پیامبر (ص) براى خطبه به پاخاست و پس از ثناى خدا فرمود: «اما بعد، کدام یک از شما در باره شب قدر از من سؤال کردید؟ من آن را از شما پنهان نکردهام، زیرا بدان آگاه نیستم. اى مردم، بدانید که هر کس ماه رمضان بر او در رسد و سالم و تندرست باشد، پس روزها را روزه بگیرد و پاسى از شب را به عبادت برخیزد و مراقب نماز خویش باشد و به نماز جمعه رهسپار شود و در نماز عید فطر حاضر گردد، قطعا شب قدر را درک کرده و به جایزه پروردگار رسیده است.»
راوى گفت: امام صادق (ع) فرمودند: «به خدا سوگند به جوایزى رسیده است که مانند جوایز بندگان نیست.»
محمد بن مروان مى گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمودند: «خداوند بزرگ در هر شبى از شب هاى ماه رمضان آزادشدگان و رهایافتگانى از آتش دوزخ دارد، مگر آنکه کسى با مسکرى افطار کند. و چون شب آخر ماه رمضان فرا رسد، به تعداد بردگانى که در تمام این ماه آزاد شده اند در آن شب آزاد خواهند شد.»
عبد اللَّه بن عبید اللَّه از مردى از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود:ند «هنگامى که ماه رمضان فرا مىرسید و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، پیامبر خدا (ص) به بلال مى فرمود که مردم را خبر کند. مردم گرد مىآمدند و پیامبر (ص) به منبر مىرفت و حمد و ثناى الهى به جاى مىآورد و سپس مىفرمود: «اى مردم، این ماه که سرور همه ماه هاست فرا رسیده است. شبى در آن است که از هزار ماه بهتر است. در این ماه درهاى دوزخ بسته مىشود، و درهاى بهشت گشوده مىگردد. هر کس این ماه را درک کند و آمرزیده نشود، خدا او را از رحمت خود دور ساخته است، و هر کس پدر و مادرش را دریابد و مورد آمرزش قرار نگیرد، خدا او را از خود طرد کرده است، و هر کس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزیده نشود، خداوند بزرگ او را از رحمت خود دور ساخته است. توضیح: این حدیث قبلا نیز گذشت.»
على بن ابى حمزه در پایان حدیثى طولانى از امام صادق (ع) نقل کرده است که ایشان فرمودند: «در ماه رمضان درهاى آسمان گشوده مى شود، و شیاطین را در غل و زنجیر مى کنند، و اعمال مؤمنان پذیرفته مى گردد. ماه رمضان ماه خوبى است که در زمان رسول خدا (ص) آن را «مرزوق» مىگفتند.»
از جابر نقل شده است که امام باقر (ع) فرمودند: «اى جابر، هر کس ماه رمضان بر او در رسد و روزها را روزه بگیرد و بخشى از شب را به عبادت برخیزد، و دامن و زبان خود را از حرام نگه دارد و چشم خود را از حرام بپوشد و به کسى آزار نرساند، مانند روزى که مادرش او را زاییده است از گناهان خود بیرون مىرود.»
راوى مى گوید: به امام (ع) گفتم: فدایت شوم، این حدیث چه نیکوست! فرمودند: «این شرط هم چه سخت است!»
زراره مى گوید: امام باقر (ع) فرمودند: «هنگامى که پیامبر (ص) از عرفات بازگشت و به سوى منى حرکت کرد، وارد مسجد شد. مردم بر گرد او جمع شدند و در باره شب قدر از او سؤال کردند. پیامبر (ص) براى خطبه به پاخاست و پس از ثناى خدا فرمود: «اما بعد، کدام یک از شما در باره شب قدر از من سؤال کردید؟ من آن را از شما پنهان نکردهام، زیرا بدان آگاه نیستم. اى مردم، بدانید که هر کس ماه رمضان بر او در رسد و سالم و تندرست باشد، پس روزها را روزه بگیرد و پاسى از شب را به عبادت برخیزد و مراقب نماز خویش باشد و به نماز جمعه رهسپار شود و در نماز عید فطر حاضر گردد، قطعا شب قدر را درک کرده و به جایزه پروردگار رسیده است.»
راوى گفت: امام صادق (ع) فرمودند: «به خدا سوگند به جوایزى رسیده است که مانند جوایز بندگان نیست.»
محمد بن مروان مى گوید: از امام صادق (ع) شنیدم که مى فرمودند: «خداوند بزرگ در هر شبى از شب هاى ماه رمضان آزادشدگان و رهایافتگانى از آتش دوزخ دارد، مگر آنکه کسى با مسکرى افطار کند. و چون شب آخر ماه رمضان فرا رسد، به تعداد بردگانى که در تمام این ماه آزاد شده اند در آن شب آزاد خواهند شد.»
عبد اللَّه بن عبید اللَّه از مردى از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود:ند «هنگامى که ماه رمضان فرا مىرسید و سه روز از ماه شعبان باقى مانده بود، پیامبر خدا (ص) به بلال مى فرمود که مردم را خبر کند. مردم گرد مىآمدند و پیامبر (ص) به منبر مىرفت و حمد و ثناى الهى به جاى مىآورد و سپس مىفرمود: «اى مردم، این ماه که سرور همه ماه هاست فرا رسیده است. شبى در آن است که از هزار ماه بهتر است. در این ماه درهاى دوزخ بسته مىشود، و درهاى بهشت گشوده مىگردد. هر کس این ماه را درک کند و آمرزیده نشود، خدا او را از رحمت خود دور ساخته است، و هر کس پدر و مادرش را دریابد و مورد آمرزش قرار نگیرد، خدا او را از خود طرد کرده است، و هر کس نام من نزد او برده شود و بر من درود نفرستد و آمرزیده نشود، خداوند بزرگ او را از رحمت خود دور ساخته است. توضیح: این حدیث قبلا نیز گذشت.»
على بن ابى حمزه در پایان حدیثى طولانى از امام صادق (ع) نقل کرده است که ایشان فرمودند: «در ماه رمضان درهاى آسمان گشوده مى شود، و شیاطین را در غل و زنجیر مى کنند، و اعمال مؤمنان پذیرفته مى گردد. ماه رمضان ماه خوبى است که در زمان رسول خدا (ص) آن را «مرزوق» مىگفتند.»
