کسانی در این ماجرای تاریخی حضور داشتند که کمتر دیده شدند و از آنها سخنی به میان نیامد، کسانی همچون همان ۲۰ پاسداری که زیر تابوت را گرفتند، دورتادور قبر را احاطه کردند و برخی از آنها که در جریان تدفین هم سهیم بودند.
به گزارش شهدای ایران؛ مراسم تشییع و تدفین پیکر مطهر امام خمینی(ره) در سال 1368 یکی از تلخ ترین خاطرات مردمی است که امام عشق خود را در 14 خرداد ماه از دست دادند و او را به خاک سپردند. شکوه و عظمت مراسم تشییع امام(ره) که نشان از شوق و علاقه مردم به ایشان را داشت، در طول سالیان سال بی‌نظیر بوده است. در این مراسم هر کسی به اندازه توان خود سعی در مشارکت در مراسم را داشت. طبق گفته‌ها و اقوال مختلف مرحوم آیت‌الله گلپایگانی نماز را بر بدن مطهر امام خمینی(ره) اقامه کرد و تلقین ایشان را حاج رضا اربابی که غسال و دفن کننده علما بود، خواند.
سردار خسرو عروج فرمانده پیشین سپاه حضرت ولی امر(عج) که در سال های آخر دهه 60 مسئولیت حفاظت از شخصیت ها را برعهده داشت و در جریان مراسم تشییع پیکر امام راحل(ره) مسئولیت کار را بر عهده داشته است از افرادی بود که حین دفن امام بالای مزار ایشان حضور داشت. او در مورد شرایط خاص انتقال پیکر امام به سمت محل تدفین برای مراسم می‌گوید: «برنامه ریزی فنی کردیم و 20 نفر از برادران قوی جثه نیروی مخصوص انتخاب شدند تا انتقال پیکر در تابوت فلزی را در مدت 30 ثانیه از هلی کوپتر تا قبر انجام دهند و خود من هم با کلید تابوت همراهشان باشم.»
حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری که در زمان تدفین در بالای قبر و نزد پیکر امام(ره) حضور داشته است در مورد نحوه تدفین می‌گوید: «بعد از تلقین خواندن حاج آقا اربابی و انجام مستحبات توسط او با زحمت سنگ آوردند و لحد را با کمک آقای «رضا گنجی» که از محافظین است، گذاشتم و تدفین انجام شد.»
اما کسانی در این ماجرای تاریخی حضور داشتند که کمتر دیده شدند و از آنها سخنی به میان نیامد. کسانی همچون همان 20 پاسداری که زیر تابوت را گرفتند. دورتادور قبر را احاطه کردند و برخی از آنها که در جریان تدفین هم سهیم بودند. یکی از این افراد «شهید محمد قاسم سلگی» یکی از شهدای اقتدار بود که از یاران نزدیک سردار شهید حسن طهرانی مقدم بود و در جریان انفجار پادگان شهید مدرس، سال 1390 همراه با 38 نفر از پاسداران و عوامل فنی جهادخودکفایی به شهادت رسید. این موضوع را دوستان و نزدیکان شهید نیز تأیید کرده‌اند.
«آرزو سیف» همسر شهید محمد سلگی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به شرکت شهید محمد سلگی در جریان مراسم تشییع پیکر مطهر امام خمینی (ره) اشاره کرده و می‌گوید: «سال 68 وقتی امام خمینی(ره) رحلت کرد، ما در دوران نامزدی بودیم. یکی از بدترین خاطراتمان همان روزها بود. شهید سلگی بعد از فوت امام 15 روز خانه نبود. وقتی برگشت اول به خانه ما سری زد. خیلی نامرتب بود. تمام موهایش بلند و فر و ژولیده و خاکی بود. با لباس نظامی از در آمد داخل خانه. خاطراتش را از این ایامی که درگیر بود تعریف می‌کرد. در این مدت کانکس درست کرده بودند. او که جزء بچه‌های مهندسی -رزمی سپاه بود و کار با جرثقیل را خوب بلد بود برای جا به جا کردن کانتینرها در مراسم تشییع امام(ره) با جرثقیل حضور داشت. او بود که سنگ‌های لحد را برای قرار دادن روی مزار امام(ره) آورد و بعد با کمک چند نفر بر روی مزار امام قرار دادند و روی آنها را پوشاندند. در تلویزیون هم نشان داد و من از تلویزیون دیدم که محمد آقا درون مزار امام(ره) ایستاده بود. البته دوستانش هم تایید کردند.»
شهید محمد سلگی در سال 1365 با اندک سنی که داشت وظیفه فرماندهی پادگان کرمانشاه را بر عهد داشت. پس از جنگ در نیروی هوایی سپاه در یگان موشکی به دلیل تخصص فنی به همراه حسن طهرانی مقدم و مهدی نواب و سایر همرزمانش شروع به ادامه کار کرد. در سال‌های پس از جنگ یعنی از 1370 تا 1374 در اکثر شهرهای مرزی کشور از جمله سیستان و بلوچستان و بندرعباس مشغول به فعالیت نظامی بود. او در استفاده و تعمیرات انواع ماشین‌های سنگین، توانایی بسیاری داشت که مسئولیت فرماندهی ترابری به ایشان داده شد.
سردار خسرو عروج فرمانده پیشین سپاه حضرت ولی امر(عج) که در سال های آخر دهه 60 مسئولیت حفاظت از شخصیت ها را برعهده داشت و در جریان مراسم تشییع پیکر امام راحل(ره) مسئولیت کار را بر عهده داشته است از افرادی بود که حین دفن امام بالای مزار ایشان حضور داشت. او در مورد شرایط خاص انتقال پیکر امام به سمت محل تدفین برای مراسم می‌گوید: «برنامه ریزی فنی کردیم و 20 نفر از برادران قوی جثه نیروی مخصوص انتخاب شدند تا انتقال پیکر در تابوت فلزی را در مدت 30 ثانیه از هلی کوپتر تا قبر انجام دهند و خود من هم با کلید تابوت همراهشان باشم.»
حجت الاسلام علی اکبر ناطق نوری که در زمان تدفین در بالای قبر و نزد پیکر امام(ره) حضور داشته است در مورد نحوه تدفین می‌گوید: «بعد از تلقین خواندن حاج آقا اربابی و انجام مستحبات توسط او با زحمت سنگ آوردند و لحد را با کمک آقای «رضا گنجی» که از محافظین است، گذاشتم و تدفین انجام شد.»
اما کسانی در این ماجرای تاریخی حضور داشتند که کمتر دیده شدند و از آنها سخنی به میان نیامد. کسانی همچون همان 20 پاسداری که زیر تابوت را گرفتند. دورتادور قبر را احاطه کردند و برخی از آنها که در جریان تدفین هم سهیم بودند. یکی از این افراد «شهید محمد قاسم سلگی» یکی از شهدای اقتدار بود که از یاران نزدیک سردار شهید حسن طهرانی مقدم بود و در جریان انفجار پادگان شهید مدرس، سال 1390 همراه با 38 نفر از پاسداران و عوامل فنی جهادخودکفایی به شهادت رسید. این موضوع را دوستان و نزدیکان شهید نیز تأیید کرده‌اند.
«آرزو سیف» همسر شهید محمد سلگی در گفتگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم به شرکت شهید محمد سلگی در جریان مراسم تشییع پیکر مطهر امام خمینی (ره) اشاره کرده و می‌گوید: «سال 68 وقتی امام خمینی(ره) رحلت کرد، ما در دوران نامزدی بودیم. یکی از بدترین خاطراتمان همان روزها بود. شهید سلگی بعد از فوت امام 15 روز خانه نبود. وقتی برگشت اول به خانه ما سری زد. خیلی نامرتب بود. تمام موهایش بلند و فر و ژولیده و خاکی بود. با لباس نظامی از در آمد داخل خانه. خاطراتش را از این ایامی که درگیر بود تعریف می‌کرد. در این مدت کانکس درست کرده بودند. او که جزء بچه‌های مهندسی -رزمی سپاه بود و کار با جرثقیل را خوب بلد بود برای جا به جا کردن کانتینرها در مراسم تشییع امام(ره) با جرثقیل حضور داشت. او بود که سنگ‌های لحد را برای قرار دادن روی مزار امام(ره) آورد و بعد با کمک چند نفر بر روی مزار امام قرار دادند و روی آنها را پوشاندند. در تلویزیون هم نشان داد و من از تلویزیون دیدم که محمد آقا درون مزار امام(ره) ایستاده بود. البته دوستانش هم تایید کردند.»
شهید محمد سلگی در سال 1365 با اندک سنی که داشت وظیفه فرماندهی پادگان کرمانشاه را بر عهد داشت. پس از جنگ در نیروی هوایی سپاه در یگان موشکی به دلیل تخصص فنی به همراه حسن طهرانی مقدم و مهدی نواب و سایر همرزمانش شروع به ادامه کار کرد. در سال‌های پس از جنگ یعنی از 1370 تا 1374 در اکثر شهرهای مرزی کشور از جمله سیستان و بلوچستان و بندرعباس مشغول به فعالیت نظامی بود. او در استفاده و تعمیرات انواع ماشین‌های سنگین، توانایی بسیاری داشت که مسئولیت فرماندهی ترابری به ایشان داده شد.
