در اولین نمایشگاه اکسپوی کشاورزی که در دوره زمامداری دولت تدبیر و امید برگزار شد، انتظار آن بود که متخصصان و کارشناسان دولت در حوزه‌های صنعتی و کشاورزی اندیشه کنند و اقدامی قابل دفاع انجام دهند. این اقدام قابل دفاع با توجه به اینکه غرفه ایران در جوار غرفه ایتالیا و در یکی از بهترین نقاط نمایشگاه قرار گرفته، می‌توانست دقیقا به این معنی باشد که مقامات کشور با حسن استفاده از این موقعیت، غرفه‌ای مجلل و باشکوه در شان کشور و ملت ایران احداث کنند و با برنامه‌ریزی‌های دقیق نهایت استفاده از این فرصت و موقعیت را تحصیل کنند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جهان صنعت، این روزنامه اصلاح‌طلب در گزارشی نوشته است: اما عمل انجام‌شده افزون بر اینکه با خواست‌ها و انتظارهای معمول تضاد فراوانی دارد، به قدری مایوس‌کننده است که صدای اعتراض بسیاری از فعالان اقتصادی و کارشناسان کشاورزی را درآورده و اگر کشورمان هیچ مقام مسوولی درباره کشاورزی و صنعت نداشت، بازهم معلوم نبود که غرفه ایران در این نمایشگاه مهم چنین سخیف و نامناسب باشد.
البته ماجرا زمانی شروع شد که مسوولیت ستاد برگزاری این غرفه در نمایشگاه میلان ایتالیا به وزارت صنعت، معدن و تجارت واگذار شد و وزیر مربوط نیز داماد خویش را به‌عنوان مسوول ستاد منصوب کرد. تا اینجا ابهام بزرگ آن بود که وقتی ماهیت نمایشگاه، کشاورزی است و در تمامی دنیا بخش‌های کشاورزی دولت‌ها عهده‌دار مشارکت در نمایشگاه اکسپوی کشاورزی هستند، چرا مهندس حجتی با سخاوت این مسوولیت را به وزارت صنعت سپرده است؟
ابهام دوم وقتی پدید آمد که اخباری درخصوص عدم کارکرد مناسب و مطلوب ستاد شرکت و برنامه‌ریزی برای برگزاری نمایشگاه میلان منتشر شد. برخی رسانه‌ها در این‌باره اطلاعاتی را منتشر کردند که از حیف و میل منابع دولتی، عدم کارایی مناسب ستاد و ناتوانی از اجرای هدفمند و مطلوب نمایشگاه حکایت می‌کرد. در مقابل این انتقادها داماد آقای وزیر صنعت، معدن و تجارت نه‌تنها از پاسخگویی به رسانه‌ها خودداری کرد بلکه در یک مورد که فایل صوتی آن مصاحبه منتشر شد، داماد آقای نعمت‌زاده با پرخاش و بد و بیراه گفتن به خبرنگار و تهدید رسانه‌ها، اطلاعات را تکذیب کرد و هشدار داد که کسی وارد چالش با ستاد برپایی غرفه ایران در اکسپوی کشاورزی میلان نشود.
حالا و پس از همه این جنجال‌ها و نابسامانی‌ها خبر می‌رسد که یکی از سخیف‌ترین، بی‌محتواترین و نامناسب‌ترین غرفه‌ها در این نمایشگاه به ایران تعلق دارد. این غرفه آنقدر بی‌محتواست که در ۲۰ روز گذشته نه مراجعه‌کننده‌ای داشته و نه فعالان اقتصادی- کشاورزی کشورهای دیگر را برای جلب همکاری و عقد قرارداد به خود جذب کرده است.
با این وضعیت خیال همه کسانی که می‌خواستند موقعیت بهره‌برداری از اکسپو از دست ایران برود و حسرت آن برای پنج سال آینده بر دل کشاورزان و فعالان صنعتی- اقتصادی ایران بماند، راحت شده و آنها از این بابت به هدف خود رسیده‌اند. تنها سوالی که در این میان بی‌پاسخ مانده، آن است که این‌گونه افراد در هرم قدرت کشاورزی و صنعت ایران چه جایگاهی دارند؟
البته ماجرا زمانی شروع شد که مسوولیت ستاد برگزاری این غرفه در نمایشگاه میلان ایتالیا به وزارت صنعت، معدن و تجارت واگذار شد و وزیر مربوط نیز داماد خویش را به‌عنوان مسوول ستاد منصوب کرد. تا اینجا ابهام بزرگ آن بود که وقتی ماهیت نمایشگاه، کشاورزی است و در تمامی دنیا بخش‌های کشاورزی دولت‌ها عهده‌دار مشارکت در نمایشگاه اکسپوی کشاورزی هستند، چرا مهندس حجتی با سخاوت این مسوولیت را به وزارت صنعت سپرده است؟
ابهام دوم وقتی پدید آمد که اخباری درخصوص عدم کارکرد مناسب و مطلوب ستاد شرکت و برنامه‌ریزی برای برگزاری نمایشگاه میلان منتشر شد. برخی رسانه‌ها در این‌باره اطلاعاتی را منتشر کردند که از حیف و میل منابع دولتی، عدم کارایی مناسب ستاد و ناتوانی از اجرای هدفمند و مطلوب نمایشگاه حکایت می‌کرد. در مقابل این انتقادها داماد آقای وزیر صنعت، معدن و تجارت نه‌تنها از پاسخگویی به رسانه‌ها خودداری کرد بلکه در یک مورد که فایل صوتی آن مصاحبه منتشر شد، داماد آقای نعمت‌زاده با پرخاش و بد و بیراه گفتن به خبرنگار و تهدید رسانه‌ها، اطلاعات را تکذیب کرد و هشدار داد که کسی وارد چالش با ستاد برپایی غرفه ایران در اکسپوی کشاورزی میلان نشود.
حالا و پس از همه این جنجال‌ها و نابسامانی‌ها خبر می‌رسد که یکی از سخیف‌ترین، بی‌محتواترین و نامناسب‌ترین غرفه‌ها در این نمایشگاه به ایران تعلق دارد. این غرفه آنقدر بی‌محتواست که در ۲۰ روز گذشته نه مراجعه‌کننده‌ای داشته و نه فعالان اقتصادی- کشاورزی کشورهای دیگر را برای جلب همکاری و عقد قرارداد به خود جذب کرده است.
با این وضعیت خیال همه کسانی که می‌خواستند موقعیت بهره‌برداری از اکسپو از دست ایران برود و حسرت آن برای پنج سال آینده بر دل کشاورزان و فعالان صنعتی- اقتصادی ایران بماند، راحت شده و آنها از این بابت به هدف خود رسیده‌اند. تنها سوالی که در این میان بی‌پاسخ مانده، آن است که این‌گونه افراد در هرم قدرت کشاورزی و صنعت ایران چه جایگاهی دارند؟
