شهدای ایران shohadayeiran.com

کد خبر: ۷۲۵۷۷
تاریخ انتشار: ۲۵ فروردين ۱۳۹۴ - ۱۰:۴۳
گری لوئیس، نماینده سازمان ملل در ایران گفت: من از زمان حضورم در ایران اطلاعات زیادی درباره تاثیر سلاح‌های شیمیایی روی قربانیانش به دست آورده‌ام.
به گزارش شهدای ایران، عصر دوشنبه ۲۴ فروردین،تماشاخانه مهر حوزه هنری میزبان قهرمانانی از هشت سال جنگ تحمیلی بود. جانبازان شیمیایی و همسران آنها، مدیران موزه صلح، محسن مومنی شریف رییس حوزه هنری، فاضل نظری مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری،حبیب احمدزاده و هنرمندانی چون پرویز پرستویی، کمال تبریزی، افشین پورضیایی و ... در مراسم تقدیر از همسران شهدا و جانبازان شیمیایی و رونمایی از ترجمه ژاپنی «سفر به روایت سرفه ها» نوشته حمید حسام و نیز نسخه انگلیسی و فارسی کتاب «سفر به جزیره سوخته» نوشته هدایت الله بهبودی حاضر شدند.

روایت کارمند سازمان ملل از یک جانباز شیمیایی

صدای سرفه جانبازان شیمیایی و گریه همسران شهید

در این مراسم که به صدای سرفه جانبازان شیمیایی و گریه همسران شهید مزین شده بود و با اجرای پرویز پرستویی انجام می‌شد، از خانواده شهید جهانشاه صادقی تجلیل شد و دختر این شهید لوح تقدیری از توسط کمال تبریزی دریافت کرد.

درحالی که به دلیل بغض قادر به صحبت کردن نبود در سخنان کوتاهی گفت: دوست داشتم امروز در اینجا خود پدرم می‌بود و تجلیل می‌شد. امیدوارم که راهش ادامه پیدا کند. پدرم همیشه خوش خنده و مهربان بود و امیدم این است که ما نیز بتوانیم همانند او باشیم.


روایت کارمند سازمان ملل از یک جانباز شیمیایی
تقدیر از همسران شهدا و جانبازان شیمیایی

کمال تبریزی نیز در این مراسم گفت: ناگفته‌های زیادی درباره درد و رنج جانبازان باقی مانده است. امیدوارم خداوند عمری به ما اعطا کند که بتوانیم در کنار سایر هنرمندان بخش کوچکی از ایثارهای آنها را هنرمندانه به تصویر بکشیم.

سخت بود که چهره خشن جنگ را با حال او ببینم

پس از پخش کلیپی از شهید منصور زنگی‌آبادی از دیگر جانبازان شهید شیمیایی،الیزابت لوئیس کارمند سازمان ملل در ایران، روایتی از دیدارش با شهید زنگی‌آبادی بیان کرد و گفت: در دیداری که داشتیم، او با شهامت برای من خاطراتش از جنگ را تعریف کرد و من تمام داستانش را شنیدم. برای من سخت بود که چهره خشن جنگ را با حال او ببینم اما حس می‌کردم که قلبش همیشه پر از احساسات شاعرانه است. برایم عجیب بود که چگونه توانسته به زندگی خود ادامه دهد آن هم میان کشتار و آوارگی که دشمنش بر او تحمیل کرده و در ادامه نیز چطور توانسته با دشمنان سابقش مهربانانه و بزرگوارانه برخورد کند و چهره‌ای توأم با مهربانی برجای بگذارد.

لوئیس ادامه داد: او به من می‌گفت که عاشق کارش در جبهه بوده و حس می‌کرده در حال انجام وظیفه خودش است و وظیفه دارد که به سربازان آسیب دیده یاری برساند، اما به گفته خودش انفجار هشت بمب خردل در بیمارستان صحرایی سومار او را نیز در زمره مجروحان شیمیایی جنگ قرار داد و زندگی‌اش در ادامه توام با چشمانی پر از اشک و سرفه‌های ممتد و تنگی نفس شد. او زود از میان ما رفت اما زندگی‌اش بیهوده نبود و میراثی گران‌بها از آن در میان ما باقی گذاشت. او در موزه صلح تهران و در قالب پروژه تاریخ شفاهی تجربیات خودش درباره اینکه سلاح شیمیایی چه بر سر مردم می‌آورد را باقی گذاشت چرا که باور داشت همه باید نقش خود را در فرهنگ و دوستی متقابل ایفا کند. او باور داشت که هر فعال صلح باید فارغ از مذهب سخت تلاش کند تا معیار خوبی را از کتاب‌های آسمانی مختلف اعم از قرآن و تورات و انجیل استخراج و به مردم عرضه کند.

تقدیر از همسران شهدا و جانبازان شیمیایی

معنای صلح واقعی چیست؟

گری لوئیس، نماینده سازمان ملل در ایران نیز بیان کرد: من از زمان حضورم در ایران اطلاعات زیادی درباره تاثیر سلاح‌های شیمیایی روی قربانیانش به دست آورده‌ام و مایلم در این زمینه از تلاش موزه صلح تشکر کنم و اعلام کنم سازمان ملل نیز به این تلاش‌ها احترام می‌گذارد. از آنجایی که جنگ از ذهن آدمی آغاز می‌شود صلح نیز باید از ذهن آدمیان آغاز شود. من همیشه فکر می‌کنم که معنای صلح واقعی چیست؟ آیا داشتن امنیت واقعی است؟ اینکه غذایی مناسب داشته باشند و شغلی که برای آن تلاش کنند؟ به نظرم اگر به این موضوع بیشتر فکر کنیم کمتر در جنگ‌ها حاضر خواهیم بود.

وی همچنین گفت: یک سال قبل در مراسمی که در تهران به خاطر قتل عام در روآندا برگزار کرده بودیم آقای صادقی نیز حضور داشتند. وقتی در آن جلسه میان حاضران اختلاف نظر و تنشی ایجاد شد او در سخنانی با ابراز تاسف از این نزاع گفت آنچه که باعث درگیری در جهان می‌شود، این است که نمی‌توانیم در چشمان طرف مقابلمان نگاه کنیم و حرف بزنیم. این سخنان او در کنار اینکه قربانی جنگ شیمیایی بود حاضران را تحت تاثیر قرار داد که چطور چنین فردی اینگونه اصول اولیه انسانیت را با زیبایی روایت می کند.

**

در این مراسم محسن مومنی شریف رییس حوزه هنری از مرضیه طهماسبی، همسر شهید زنگی‌آبادی تقدیر کرد. همسر این شهید با صدایی بغض‌آلود پشت میکروفون ایستاده و گفت: خوشحالم که همسرم دوستانی مانند شما دارد و از یادتان نمی‌رود. امیدوارم خدا هم به من صبری بدهم که بتوانم دوری او را تحمل کنم.

همچنین در ادامه و پس از پخش کلیپی از شهید منصور عطشانی، از همسر وی تجلیل شد. همسر این شهید گفت: خوشحالم از اینکه در جایی هستم که فکر می‌کنم روح همسرم هست. امروز اینجا عزیزانی هستند که مانند همسرم در زندگی زخم برداشتند تا سپر بلای تمام مردم ایران شوند.

روایت کارمند سازمان ملل از یک جانباز شیمیایی
هدایت‌الله بهبودی

بخش دیگری از این مراسم به تجلیل از ملاصالح قاری و خانواده او اختصاص داشت. در کلیپی که درباره او به نمایش درآمد، اشاره شد که قاری، مترجمی عراقی بود که در ماجرای اسارت ۲۳ نوجوان ایرانی در عراق به این نوجوان‌ها کمک کرد و روایت این موضوع در کتاب آن 23 نفر آمده است. او پس از دریافت جایزه و اهدای آن به دخترش گفت: من در جایی ناخواسته قرار گرفتم که حکمت خداوند بود و نعت او بود که شامل حال من شد تا از این جریان سرافراز بیرون بیایم.

در پایان نیز از همسران شهدا و جانبازان شیمیایی جنگ تحمیلی تقدیر به عمل آمد و از کتابهای «سفر به روایت سرفه‌ها» و «سفر به جزیره سوخته» رونمایی شد.

حسام، مولف کتاب «سفر به روایت سرفه‌ها» با اشاره به حضور مهمانانی از کشورها و زبانهای دیگر گفت:ترجمه، زبان همدلی است که از همزبانی بهتر است و ما با قدم زدن در آن نشان دادیم که به آن رسیده‌ایم.

هدایت‌الله بهبودی نویسنده کتاب «سفر به جزیره سوخته» نیز گفت: این کتاب از آن جهت برای رونمایی مورد توجه قرار گرفت که یادی از جانبازان شیمیایی شده است. بهبودی ادامه داد:بیش از ۳۰ سال است که نان اسم جانبازان شیمیایی را می‌خورم، تعدادی از شماها نیستید، یک تعدادی که هستید مرا حلال کنید تا نان حلال از گلوی ما پایین برود و آن دنیا پوست موز زیر پای ما نباشد.

در پایان نیز، عکس یادگاری از جانبازان شیمیایی کشورمان با همسرانشان، همسران شهدای شیمیایی جنگ تحمیلی، نویسندگان و هنرمندان و مسئولان موزه صلح و حوزه هنری ثبت شد تا در صفحاتی از تاریخ این سرزمین به یادگار بماند.

*ایسنا

نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار