ناگفتههای فراوانی از 8 سال دفاع مقدس داریم که بخشی از این ناگفتهها می تواند کودکان شهید و کودکان جنگ باشند که هیچ وقت در فیلم های مستند و سینمایی به آنها پرداخته نشده است.
به گزارش شهدای ایران؛ عباس رافعی در گفتوگو با خبرنگار سینمایی فارس درخصوص جای خالی کودکان شهید در سینمای دفاع مقدس گفت: به دلیل اینکه هنوز کودکان بالغ نشده اند که بخواهند جبهه گیری سیاسی داشته باشند و یا برای نجات خود به دنبال پناهگاه باشند در طول تاریخ بشریت همواره مظلوم واقع شده اند.
وی با بیان اینکه در جنگ جهانی اول و دوم بزرگترها به محض شنیدن صدای انفجار جان پناهی برای کودکان خود می شدند، ادامه داد: در جنگ اسرائیل با لبنان در دهه 1980 نهادهای بین المللی تصمیم گرفتند به محض جنگ کودکان را از کشور خارج کنند و به کشورهای اروپایی ببرند که اینکار هم انجام شد تا اینکه جنگ تمام شد و کودکان را به لبنان برگردانند و این درحالی بود که کودکان لبنانی هیچ خاطره ای از جنگ نداشتند ضمن اینکه هیچ علاقه ای هم به آن فضا نشان نمی دادند.
کارگردان «آوازهای سرزمین من» خاطرنشان کرد: کودکانی که در جنگ بزرگ می شوند می توانند خاطراتی از جنگ داشته باشند و در بزرگسالی واکنش های مثبت و منفی نسبت به آن نشان دهند .
رافعی با بیان اینکه کودکان آواره زیادی در جهان وجود دارند، گفت: تنها در کشور ما است که کودکان آواره نشدند زیرا اجازه ندادیم تا کودکانمان را از سرزمینمان خارج کنند ضمن اینکه به دلیل پهناور بودن سرزمینمان اجازه ندادیم تا جنگ شهری راه بیافتد.
وی با بیان اینکه جنگ عوارض جسمی به همراه دارد که در پی آن عده ای از کودکان جانباز می شوند، گفت: جنگ علاوه بر عوارض جسمانی عوارض روانی نیز به دنبال خواهد داشت که در وهله اول دیده نمی شود اما در سنین بلوغ می تواند منجر به پیامدهایی شود که اگر هدایت نشود به خشم، ترس و گریز تبدیل می شود که معمولا در این کودکان پدیدار خواهد شد.
کارگردان «کیمیا و خاک» گفت: اولین چیزی که این کودکان را احاطه می کند ترس و بی پناهی است که ممکن است تا آخر عمر این دو مولفه را با خود به همراه داشته باشد.
رافعی با بیان اینکه در سرزمین ما و در کشورهای دیگر جنگ عوارض بسیار بدی دارد که در بزرگ سالی این عوارض نمود پیدا می کند افزود: اینکه در خیابانی در جلوی چشم همگان فردی دوست خود را با چاقو به قتل می رساند این ها همه ناشی از عوارضی است که در کودکی در این فرد نهادینه شده است و این مورد اغلب در سربازان ویتنامی دیده می شود.
وی درباره نهادها و سازمان هایی که حمایت از کودکان جنگ را برعهده دارند نیز گفت: به دلیل ساخت فیلم در کشورهای عربی از نزدیک در جریان فعالیت های این سازمان ها و نهادها قرار داشتم و شاهد بودم که این نهادها تنها نگاه استعماری به این کودکان دارند و همچنین شاهد بودم که کودکان سوار بر کشتی و از کشورشان خارج شدند و هیچ نگاه انسانی در کار آنها ندیدم و عمده حمایت هایی که از این کودکان می شود اغلب سیاسی و تجاری است و یا نفع شخصی دارد.
رافعی در ادامه خاطرنشان کرد: البته این نهادها و سازمان ها با نهادهای خیریه که در کشور ما بر پایه اسلام بنا نهاده شده متفاوت است و هیچ جنبه خیرخواهی در فعالیت آنها وجود ندارد.
کارگردان «راز مینا» در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه آثار سینمایی مان درباره کودکان شهید بسیار کم است، گفت: زمانیکه بعد از 8 سال جنگ و دفاع مقدس درباره سرداران شهید آثار سینمایی کمی ساخته شده می توان درباره کودکان شهید هم چنین انتظاری داشت. ناگفته های فراوانی از 8 سال دفاع مقدس داریم که بخشی از این ناگفتهها می تواند کودکان شهید و کودکان جنگ باشند که هیچ وقت در فیلم های مستند و سینمایی به آنها پرداخته نشده است و تنها در فیلم کامبوزیا پرتوی به نام بازی بزرگان به تصویر کشیده شده است.
وی با بیان اینکه در جنگ جهانی اول و دوم بزرگترها به محض شنیدن صدای انفجار جان پناهی برای کودکان خود می شدند، ادامه داد: در جنگ اسرائیل با لبنان در دهه 1980 نهادهای بین المللی تصمیم گرفتند به محض جنگ کودکان را از کشور خارج کنند و به کشورهای اروپایی ببرند که اینکار هم انجام شد تا اینکه جنگ تمام شد و کودکان را به لبنان برگردانند و این درحالی بود که کودکان لبنانی هیچ خاطره ای از جنگ نداشتند ضمن اینکه هیچ علاقه ای هم به آن فضا نشان نمی دادند.
کارگردان «آوازهای سرزمین من» خاطرنشان کرد: کودکانی که در جنگ بزرگ می شوند می توانند خاطراتی از جنگ داشته باشند و در بزرگسالی واکنش های مثبت و منفی نسبت به آن نشان دهند .
رافعی با بیان اینکه کودکان آواره زیادی در جهان وجود دارند، گفت: تنها در کشور ما است که کودکان آواره نشدند زیرا اجازه ندادیم تا کودکانمان را از سرزمینمان خارج کنند ضمن اینکه به دلیل پهناور بودن سرزمینمان اجازه ندادیم تا جنگ شهری راه بیافتد.
وی با بیان اینکه جنگ عوارض جسمی به همراه دارد که در پی آن عده ای از کودکان جانباز می شوند، گفت: جنگ علاوه بر عوارض جسمانی عوارض روانی نیز به دنبال خواهد داشت که در وهله اول دیده نمی شود اما در سنین بلوغ می تواند منجر به پیامدهایی شود که اگر هدایت نشود به خشم، ترس و گریز تبدیل می شود که معمولا در این کودکان پدیدار خواهد شد.
کارگردان «کیمیا و خاک» گفت: اولین چیزی که این کودکان را احاطه می کند ترس و بی پناهی است که ممکن است تا آخر عمر این دو مولفه را با خود به همراه داشته باشد.
رافعی با بیان اینکه در سرزمین ما و در کشورهای دیگر جنگ عوارض بسیار بدی دارد که در بزرگ سالی این عوارض نمود پیدا می کند افزود: اینکه در خیابانی در جلوی چشم همگان فردی دوست خود را با چاقو به قتل می رساند این ها همه ناشی از عوارضی است که در کودکی در این فرد نهادینه شده است و این مورد اغلب در سربازان ویتنامی دیده می شود.
وی درباره نهادها و سازمان هایی که حمایت از کودکان جنگ را برعهده دارند نیز گفت: به دلیل ساخت فیلم در کشورهای عربی از نزدیک در جریان فعالیت های این سازمان ها و نهادها قرار داشتم و شاهد بودم که این نهادها تنها نگاه استعماری به این کودکان دارند و همچنین شاهد بودم که کودکان سوار بر کشتی و از کشورشان خارج شدند و هیچ نگاه انسانی در کار آنها ندیدم و عمده حمایت هایی که از این کودکان می شود اغلب سیاسی و تجاری است و یا نفع شخصی دارد.
رافعی در ادامه خاطرنشان کرد: البته این نهادها و سازمان ها با نهادهای خیریه که در کشور ما بر پایه اسلام بنا نهاده شده متفاوت است و هیچ جنبه خیرخواهی در فعالیت آنها وجود ندارد.
کارگردان «راز مینا» در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه آثار سینمایی مان درباره کودکان شهید بسیار کم است، گفت: زمانیکه بعد از 8 سال جنگ و دفاع مقدس درباره سرداران شهید آثار سینمایی کمی ساخته شده می توان درباره کودکان شهید هم چنین انتظاری داشت. ناگفته های فراوانی از 8 سال دفاع مقدس داریم که بخشی از این ناگفتهها می تواند کودکان شهید و کودکان جنگ باشند که هیچ وقت در فیلم های مستند و سینمایی به آنها پرداخته نشده است و تنها در فیلم کامبوزیا پرتوی به نام بازی بزرگان به تصویر کشیده شده است.