«تمدید توافق ژنو در شرایطی که هیچ پیشرفتی حاصل نشده، نه تنها به نفع دولت نیست، بلکه به غرب یک امتیاز مهم را واگذار خواهد کرد. امتیازی که اجازه میدهد تحریمها همچنان پابرجا بماند، برنامه صلحآمیز هستهای ایران دوباره محدودتر شود تا دوباره در این فرجه زمانی، ایران مجبور به قبول زیادهخواهیها و رفتار کجدار و مریز آمریکا بشود.»
به گزارش شهدای ایران،سایت الف با
انتشار این تحلیل نوشت: مذاکرات وین 8 در حالی برگزار میشود که بسیاری بر
این باور بودند که مسقط میتوانست نقطه پایان جدال میان ایران و غرب باشد،
اما این اتفاق نیفتاد تا باز کردن گره کار بار دیگر به میز مذاکره در وین
برگردد.
نویسنده میافزاید: برای رسیدن به توافق نهایی لازم است تا غرب و به خصوص آمریکا دست از «زیادهخواهی» بردارد و همانطور که حسن روحانی دو هفته قبل در پایان نشست هیئت دولت گفت، مسائل داخلی را دستمایهای برای زیادهخواهی در مذاکرات نکند. به طور کلی ایران آنچه لازم بود، به انجام رسانده است. شفافسازی درباره برنامه اتمی ایران تا حد امکان پیش برده شده است. ایران همکاری نهایی با آژانس را به بعد از توافق موکول کرده است. به بیان سادهتر این آخرین برگ ایران در مقابل غرب است که اگر به آن عمل کند تمام خواستههای غرب را به اجرا گذاشته و هیچ امتیازی برای روز مبادا (روزی که به توافق نرسند) در اختیار نخواهد داشت.
الف با بیان اینکه غرب دلیلی نمیبیند شرایط موجود را تغییر دهد افزود: در صورتی که دو طرف نتوانند به توافق جامع برسند، مذاکرهکنندگان ایران میتوانند به گزینه عدم تمدید توافق ژنو، به طور جدی فکر کنند. چرا که عدم توافق جامع به معنای این است که هیچ گرهای باز نشده و همچنان اختلاف بر سر موضوعات اساسی (علیالخصوص رفع تحریمها و کم و کیف غنیسازی) باقی است. مدت زمان 10 ماهه بعد از توافق ژنو هم نتوانسته دیدگاهها را به یکدیگر نزدیک کند.
در ادامه این یادداشت آمده است: «چانهزنی برای رفع تحریمها به طور یکجا میتوانست از روز اول صورت گیرد و اینطور نباشد که در ماههای آخر تازه بحث «تعلیق» به جای «لغو» تحریمها مطرح شود!
نویسنده میافزاید: برای رسیدن به توافق نهایی لازم است تا غرب و به خصوص آمریکا دست از «زیادهخواهی» بردارد و همانطور که حسن روحانی دو هفته قبل در پایان نشست هیئت دولت گفت، مسائل داخلی را دستمایهای برای زیادهخواهی در مذاکرات نکند. به طور کلی ایران آنچه لازم بود، به انجام رسانده است. شفافسازی درباره برنامه اتمی ایران تا حد امکان پیش برده شده است. ایران همکاری نهایی با آژانس را به بعد از توافق موکول کرده است. به بیان سادهتر این آخرین برگ ایران در مقابل غرب است که اگر به آن عمل کند تمام خواستههای غرب را به اجرا گذاشته و هیچ امتیازی برای روز مبادا (روزی که به توافق نرسند) در اختیار نخواهد داشت.
الف با بیان اینکه غرب دلیلی نمیبیند شرایط موجود را تغییر دهد افزود: در صورتی که دو طرف نتوانند به توافق جامع برسند، مذاکرهکنندگان ایران میتوانند به گزینه عدم تمدید توافق ژنو، به طور جدی فکر کنند. چرا که عدم توافق جامع به معنای این است که هیچ گرهای باز نشده و همچنان اختلاف بر سر موضوعات اساسی (علیالخصوص رفع تحریمها و کم و کیف غنیسازی) باقی است. مدت زمان 10 ماهه بعد از توافق ژنو هم نتوانسته دیدگاهها را به یکدیگر نزدیک کند.
در ادامه این یادداشت آمده است: «چانهزنی برای رفع تحریمها به طور یکجا میتوانست از روز اول صورت گیرد و اینطور نباشد که در ماههای آخر تازه بحث «تعلیق» به جای «لغو» تحریمها مطرح شود!