چند سالی است که با توجه به شرایط تحریمی کشور، وعده های داده شده به دانشجویان این دانشگاه دچار اختلال شده که البته شاید تحمل سختی برای عبور کشور از شرایط تحریم از مشاهده کم کاری ها، تبعیض ها و سوء مدیریت ها اسان تر و قابل هضم تر باشد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از دانا، سایت پنجاه و پنج آنلاین اقدام به انتشار نامه ای از طرف جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعت نمود. متن این نامه به شرح زیر است:
جناب آقای مهندس زنگنه
وزیر نفت محترم دولت تدبیر و امید
سلام علیکم؛
شاید داستان به روزهای اول انتخاب رشته دانشگاه ها پس از اعلام نتایج اولیه کنکور برگردد که امتیاز های وعده داده شده توسط دانشگاه صنعت نفت اعم از استخدام در وزارت نفت، دانشجویان نخبه فراوانی را که هر کدام قابلیت قبولی در بهترین دانشگاه های تهران را داشتند به دانشگاه صنعت نفت کشاند. البته اگر از دایره انصاف خارج نشویم دانشگاه صنعت نفت جزء دانشگاه های خوب کشور محسوب می شود و روی صحبت ما در مورد وعده ها و تبعیض هاست و اینکه آیا شایسته است هزینه های هنگفتی که برای تربیت نیروی انسانی متخصص در دانشگاه صنعت نفت می شود، مورد بی مهری قرار گرفته و سرمایه های کشور سرخورده و منفعل گشته و یا در خدمت کمپانی های خارجی در می آیند؟
چند سالی است که با توجه به شرایط تحریمی کشور، وعده های داده شده به دانشجویان این دانشگاه دچار اختلال شده که البته شاید تحمل سختی برای عبور کشور از شرایط تحریم از مشاهده کم کاری ها، تبعیض ها و سوء مدیریت ها اسان تر و قابل هضم تر باشد. اما مشکلات غیر قابل هضمی که من باب درد دل دانشجویان با وزیر محترم در پس این نامه به آن اشاره خواهد شد را بایستی یکی از ریشه های اصلی وضعیت به وجود آمده در مجموعه وزارت نفت دانسته که توجه بیش از این را، برای برطرف کردن آن می طلبد. مطالبی که طرح خواهد شد، تنها صحبت هایی است که این روزها نقل محافل دانشجویی دانشگاه شده است و ناشی از نگرانی روزافزون دانشجویان این دانشگاه در مورد آینده خویش است.
موضوع این درد و دل بررسی گوشه ای از عملکرد جناب آقای دکتر کریم سلحشور معاونت منابع انسانی وزارت نفت است که از دید ما دانشجویان از مهمترین عوامل عدم موفقیت ایشان در مرتفع نمودن معضلاتی است که بدان ها اشاره خواهد شد:
جناب آقای کریم سلحشور دارای دکتری برق و دارا بودن تخصص اتوماسیون و ابزار دقیق که یکی از اساتید محترم دانشگاه صنعت نفت محسوب می شوند از دی ماه سال ۹۰ و نیمه های دولت دهم و ابتدای وزات جناب آقای رستم قاسمی سکان معاونت منابع انسانی را در دست گرفته و بر خلاف انتظارات تا به امروز در این سمت ابقا گردیده اند. ایشان در حالی این مسئولیت را پذیرفتند که هیچ سابقه ای در زمینه مدیرت منابع انسانی به عنوان یکی از مهمترین معاونت های وزارت نفت را نداشته و به قولی با اتکا به روش آزمون و خطا اداره این معاونت را برعهده گرفتند.
۱. آزمون استخدامی وزارت نفت
آزمونی که بایستی سر نخ بی برنامگی و تضییع حقوق بیش از ۱۵۰۰ جوان پر انرژی و خانواده هایشان شده؛ که فارغ التحصیلان گروه "ب" دانشگاه صنعت نفت را هم شامل می شدند؛ را بایستی در معاونت منابع انسانی یافت. جایی که جناب آقای دکتر سلحشور اقدام به برگزاری آزمونی با این وسعت که بزرگترین آزمون استخدامی کشور از ازل تا کنون نام گرفت را با وعده استخدام ۲۶۷۶ نفر را در اسفند ۹۱ نمودند و پس از برگزاری آزمون کتبی و شفاهی با طی مراحل قانونی و نیز پس از ۱ سال تاخیر در اعلام نتایج و بلاتکلیفی تعداد کثیری از پذیرفته شدگان اقدام به استخدام ۱۱۲۳ نفر نمودند. ایا مهم نیست که سرنوشت و زندگی مردم با بی برنامگی های ایشان به مخاطره بیفتد. ما هم بر این امر واقفیم که این بی برنامگی متوجه وزیر محترم نیست، بلکه متوجه برنامه ریزان این پروژه است. آیا این بلاتکیفی و دادن وعده ای دروغین و به تبع آن مختل کردن زندگی جمع کثیری از پذیرفته شدگان از جانب وزیر محترم شایسته ی تنبیه و توبیخ نیست؟
۲. تبعیض و فامیل سالاری
در این چند سال اخیر در حالی که فارغ التحصیلان گروه "الف" دانشگاه صنعت نفت دچار ناامیدی از آینده خود شده و حتی اقدام به کار در واحد های عملیاتی و کارگری و فارغ از هیچ گونه کار مهندسی می کنند و در حالی که این ناامیدی حتی برای ثبت نام امریه، هر روز بیشتر از دیروز مشاهده می شود، ایشان مبادرت به کاریابی برای اقوام خویش می کنند. به طور مثال در حرکتی تبعیض آمیز اقدام به اعطای امریه به آقای (ا.ن) از نزدیکان خود که فارغ التحصیل دانشگاه آزاد امیدیه هستند در واحد های ستادی وزارت نفت در تهران نموده اند که شاید این مسئله جزء آرزوهای دست نیافتنی برای شاگرد اول های دانشگاه صنعت نفت محسوب می شود که با استفاده از رانت در اختیار افراد فاقد شایستگی قرار گرفته است و این مسئله بیش از همه باعث ناامیدی دانشجویان می شود.
۳. انجام پروژه صنعتی در حین تصدی معاونت
یکی دیگر از عوامل عدم توفیق ایشان در انجام وظایف قانونی شان را بایستی در تمرکز ایشان بر پروژه صنعتی ملی دانست. پروژه ای که طبق شنیده ها دارای مشخصات زیر بوده و وقت زیادی از معاون محترم اشغال می کند. جایی که انباشت مشکلات نیازمند تلاش روزافزون ، شبانه روزی و متمرکز ایشان بر حل آن هاست و نه پرداختن به پروژه های صنعتی.
- پروژه ای با کارفرمایی شرکت ملی گاز جهت طراحی سیستم کنترل برای توربین های گازی تقویت فشار.
- پروژه دارای سه فاز بوده که تنها فاز اول آن ارزشی بالغ بر ۱۰ میلیارد ریال دارد.
- پروژه بین تعدادی دانشجوی کارشناسی ارشد و سرباز وظیفه تقسیم شده تا به این ترتیب هزینه ای از جانب ایشان صورت نگیرد و به همین دلیل پروژه پیشرفت خاصی نداشته و در حد گزارش های متعارف که ارزش چندانی ندارد خلاصه شده است.
اگر خوشبینانه به مسئله نگاه کنیم که پروپوزال ایشان در رقابتی برابر و بدون تاثیر گذاری جایگاه ایشان مورد قبول قرار گرفته است( با عنایت به اینکه چند شرکت داخلی به صورت تخصصی اقدام به ساخت موارد مشابه می نمایند) و نیز اگر در نظر بگیریم که ایشان با استفاده از همین دانشجویان و سربازان بدون تجربه صنعتی، قادر به انجام این پروژه به نحو احسن بوده ( که این مسئله هم بعید به نظر می رسد)، آیا شرعا ، عرفا، اخلاقا و عقلا معاون یک وزارت خانه حق دارد وقت گرانبهای خویش را صرف این مسئله کند؟ آن هم معاونتی با این همه مسئولیت، وظایف و مشغله.
۴. تدریس بدون تشکیل کلاس
علاوه بر اقدامات فوق، مورد زیر که مربوط به برداشتن واحد درسی برای دانشجویان کارشناسی ارشد رشته اتوماسیون می باشد بیش از شنیده ها مبتنی بر دیده هاست. جایی که ایشان نه تنها در طول ترم هیچ کلاسی برگزار نکردند بلکه من باب برگزاری کلاس جبرانی در شهریور ماه،یعنی سه ماه پس از پایان ترم، دانشجویان را به تهران فراخوانده و هزینه اضافی مبنی بر اسکان و تغذیه بر دوش دانشگاه گذاشته تا طی دو روز همه دروس یک ترم را به ایشان ارائه دهد. و در نهایت دانشجویان را روانه اهواز کرده تا در مهر ماه امتحان درس ترم قبل را بدهند. آیا با توجه به مشغله ایشان ارائه بی قید و شرط تقبل تدریس در همه ی ترم ها امری اجباری است که ایشان اصرار بر انجام آن دارند؟
درخواست ما دانشجویان دانشگاه صنعت نفت از وزیر محترم بررسی تخلفات فوق و برخورد مناسب بوده و با عنایت به جایگاه مهم این معاونت تقاضا دارند تا معاونت منابع انسانی وزارت نفت را بعد از ۳ سال احیا نمایید و بار دیگر به رسم مرام دولت تدبیر و امید ، امیدی دوباره بر جان دانشگاه و دانشجویان بدمید و گرد یاس را از چهره دانشگاه بزدایید.
با تشکر
جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعت نفت
جناب آقای مهندس زنگنه
وزیر نفت محترم دولت تدبیر و امید
سلام علیکم؛
شاید داستان به روزهای اول انتخاب رشته دانشگاه ها پس از اعلام نتایج اولیه کنکور برگردد که امتیاز های وعده داده شده توسط دانشگاه صنعت نفت اعم از استخدام در وزارت نفت، دانشجویان نخبه فراوانی را که هر کدام قابلیت قبولی در بهترین دانشگاه های تهران را داشتند به دانشگاه صنعت نفت کشاند. البته اگر از دایره انصاف خارج نشویم دانشگاه صنعت نفت جزء دانشگاه های خوب کشور محسوب می شود و روی صحبت ما در مورد وعده ها و تبعیض هاست و اینکه آیا شایسته است هزینه های هنگفتی که برای تربیت نیروی انسانی متخصص در دانشگاه صنعت نفت می شود، مورد بی مهری قرار گرفته و سرمایه های کشور سرخورده و منفعل گشته و یا در خدمت کمپانی های خارجی در می آیند؟
چند سالی است که با توجه به شرایط تحریمی کشور، وعده های داده شده به دانشجویان این دانشگاه دچار اختلال شده که البته شاید تحمل سختی برای عبور کشور از شرایط تحریم از مشاهده کم کاری ها، تبعیض ها و سوء مدیریت ها اسان تر و قابل هضم تر باشد. اما مشکلات غیر قابل هضمی که من باب درد دل دانشجویان با وزیر محترم در پس این نامه به آن اشاره خواهد شد را بایستی یکی از ریشه های اصلی وضعیت به وجود آمده در مجموعه وزارت نفت دانسته که توجه بیش از این را، برای برطرف کردن آن می طلبد. مطالبی که طرح خواهد شد، تنها صحبت هایی است که این روزها نقل محافل دانشجویی دانشگاه شده است و ناشی از نگرانی روزافزون دانشجویان این دانشگاه در مورد آینده خویش است.
موضوع این درد و دل بررسی گوشه ای از عملکرد جناب آقای دکتر کریم سلحشور معاونت منابع انسانی وزارت نفت است که از دید ما دانشجویان از مهمترین عوامل عدم موفقیت ایشان در مرتفع نمودن معضلاتی است که بدان ها اشاره خواهد شد:
جناب آقای کریم سلحشور دارای دکتری برق و دارا بودن تخصص اتوماسیون و ابزار دقیق که یکی از اساتید محترم دانشگاه صنعت نفت محسوب می شوند از دی ماه سال ۹۰ و نیمه های دولت دهم و ابتدای وزات جناب آقای رستم قاسمی سکان معاونت منابع انسانی را در دست گرفته و بر خلاف انتظارات تا به امروز در این سمت ابقا گردیده اند. ایشان در حالی این مسئولیت را پذیرفتند که هیچ سابقه ای در زمینه مدیرت منابع انسانی به عنوان یکی از مهمترین معاونت های وزارت نفت را نداشته و به قولی با اتکا به روش آزمون و خطا اداره این معاونت را برعهده گرفتند.
۱. آزمون استخدامی وزارت نفت
آزمونی که بایستی سر نخ بی برنامگی و تضییع حقوق بیش از ۱۵۰۰ جوان پر انرژی و خانواده هایشان شده؛ که فارغ التحصیلان گروه "ب" دانشگاه صنعت نفت را هم شامل می شدند؛ را بایستی در معاونت منابع انسانی یافت. جایی که جناب آقای دکتر سلحشور اقدام به برگزاری آزمونی با این وسعت که بزرگترین آزمون استخدامی کشور از ازل تا کنون نام گرفت را با وعده استخدام ۲۶۷۶ نفر را در اسفند ۹۱ نمودند و پس از برگزاری آزمون کتبی و شفاهی با طی مراحل قانونی و نیز پس از ۱ سال تاخیر در اعلام نتایج و بلاتکلیفی تعداد کثیری از پذیرفته شدگان اقدام به استخدام ۱۱۲۳ نفر نمودند. ایا مهم نیست که سرنوشت و زندگی مردم با بی برنامگی های ایشان به مخاطره بیفتد. ما هم بر این امر واقفیم که این بی برنامگی متوجه وزیر محترم نیست، بلکه متوجه برنامه ریزان این پروژه است. آیا این بلاتکیفی و دادن وعده ای دروغین و به تبع آن مختل کردن زندگی جمع کثیری از پذیرفته شدگان از جانب وزیر محترم شایسته ی تنبیه و توبیخ نیست؟
۲. تبعیض و فامیل سالاری
در این چند سال اخیر در حالی که فارغ التحصیلان گروه "الف" دانشگاه صنعت نفت دچار ناامیدی از آینده خود شده و حتی اقدام به کار در واحد های عملیاتی و کارگری و فارغ از هیچ گونه کار مهندسی می کنند و در حالی که این ناامیدی حتی برای ثبت نام امریه، هر روز بیشتر از دیروز مشاهده می شود، ایشان مبادرت به کاریابی برای اقوام خویش می کنند. به طور مثال در حرکتی تبعیض آمیز اقدام به اعطای امریه به آقای (ا.ن) از نزدیکان خود که فارغ التحصیل دانشگاه آزاد امیدیه هستند در واحد های ستادی وزارت نفت در تهران نموده اند که شاید این مسئله جزء آرزوهای دست نیافتنی برای شاگرد اول های دانشگاه صنعت نفت محسوب می شود که با استفاده از رانت در اختیار افراد فاقد شایستگی قرار گرفته است و این مسئله بیش از همه باعث ناامیدی دانشجویان می شود.
۳. انجام پروژه صنعتی در حین تصدی معاونت
یکی دیگر از عوامل عدم توفیق ایشان در انجام وظایف قانونی شان را بایستی در تمرکز ایشان بر پروژه صنعتی ملی دانست. پروژه ای که طبق شنیده ها دارای مشخصات زیر بوده و وقت زیادی از معاون محترم اشغال می کند. جایی که انباشت مشکلات نیازمند تلاش روزافزون ، شبانه روزی و متمرکز ایشان بر حل آن هاست و نه پرداختن به پروژه های صنعتی.
- پروژه ای با کارفرمایی شرکت ملی گاز جهت طراحی سیستم کنترل برای توربین های گازی تقویت فشار.
- پروژه دارای سه فاز بوده که تنها فاز اول آن ارزشی بالغ بر ۱۰ میلیارد ریال دارد.
- پروژه بین تعدادی دانشجوی کارشناسی ارشد و سرباز وظیفه تقسیم شده تا به این ترتیب هزینه ای از جانب ایشان صورت نگیرد و به همین دلیل پروژه پیشرفت خاصی نداشته و در حد گزارش های متعارف که ارزش چندانی ندارد خلاصه شده است.
اگر خوشبینانه به مسئله نگاه کنیم که پروپوزال ایشان در رقابتی برابر و بدون تاثیر گذاری جایگاه ایشان مورد قبول قرار گرفته است( با عنایت به اینکه چند شرکت داخلی به صورت تخصصی اقدام به ساخت موارد مشابه می نمایند) و نیز اگر در نظر بگیریم که ایشان با استفاده از همین دانشجویان و سربازان بدون تجربه صنعتی، قادر به انجام این پروژه به نحو احسن بوده ( که این مسئله هم بعید به نظر می رسد)، آیا شرعا ، عرفا، اخلاقا و عقلا معاون یک وزارت خانه حق دارد وقت گرانبهای خویش را صرف این مسئله کند؟ آن هم معاونتی با این همه مسئولیت، وظایف و مشغله.
۴. تدریس بدون تشکیل کلاس
علاوه بر اقدامات فوق، مورد زیر که مربوط به برداشتن واحد درسی برای دانشجویان کارشناسی ارشد رشته اتوماسیون می باشد بیش از شنیده ها مبتنی بر دیده هاست. جایی که ایشان نه تنها در طول ترم هیچ کلاسی برگزار نکردند بلکه من باب برگزاری کلاس جبرانی در شهریور ماه،یعنی سه ماه پس از پایان ترم، دانشجویان را به تهران فراخوانده و هزینه اضافی مبنی بر اسکان و تغذیه بر دوش دانشگاه گذاشته تا طی دو روز همه دروس یک ترم را به ایشان ارائه دهد. و در نهایت دانشجویان را روانه اهواز کرده تا در مهر ماه امتحان درس ترم قبل را بدهند. آیا با توجه به مشغله ایشان ارائه بی قید و شرط تقبل تدریس در همه ی ترم ها امری اجباری است که ایشان اصرار بر انجام آن دارند؟
درخواست ما دانشجویان دانشگاه صنعت نفت از وزیر محترم بررسی تخلفات فوق و برخورد مناسب بوده و با عنایت به جایگاه مهم این معاونت تقاضا دارند تا معاونت منابع انسانی وزارت نفت را بعد از ۳ سال احیا نمایید و بار دیگر به رسم مرام دولت تدبیر و امید ، امیدی دوباره بر جان دانشگاه و دانشجویان بدمید و گرد یاس را از چهره دانشگاه بزدایید.
با تشکر
جمعی از دانشجویان دانشگاه صنعت نفت
