حمله هوایی آمریکا با ادعای مبارزه با داعش سرخط خبرهای محافل رسانه‌ای و سیاسی جهان بوده است. این حملات در حالی صورت گرفت که یک سئوال مطرح است و آن اینکه چرا آمریکا مقطع زمانی کنونی را برای این حملات انتخاب کرده است و چه هدفی را از این اقدام پیگیری می‌کرده است؟
به گزارش شهدای ایران به نقل از جام جم، در پاسخ به این پرسش یک اصل اساسی مطرح است و آن اینکه آمریکا در طول ماه های اخیر صرفاً ادعای مقابله با داعش را مطرح می کرد و اقدام عملی نداشت که با انتقادهای جهانی همراه بود. در همین حال اوباما در حالی باید در مجمع عمومی سازمان ملل سخنرانی کند که در طول یک سال اخیر دستاوردهایی برای مطرح کردن نداشته است. در حوزه روسیه در اوکراین ناکام ماند، در پرونده سازش فلسطین نیز دستاوردی نداشته، در پرونده هسته ای ایران نیز نتوانسته تهران را تسلیم سازد.
در حوزه تحولات منطقه نیز آمریکا عملاً کارنامه موفقی نداشته به گونه ای که اوباما حرفی برای خودنمایی در سازمان ملل ندارد. با توجه به مطرح بودن مسئله داعش در عرصه جهانی، بر آن بوده اند تا بار دیگر از این گروه تروریستی برای رسیدن به مقاصد خود بهره گیرند. حملات هوایی محدود به مواضع داعش در خاک سوریه درحالی قدرت نمایی آمریکا برای سایر کشورها مبنی بر قدرت برتر جهان بودن است، که همزمان اوباما از آن به عنوان مؤلفه ای برای سخنرانی در سازمان ملل بهره می گیرد.
در اصل حمله آمریکا به داعش نه برای مبارزه با تروریسم بلکه برای فراری دادن اوباما از رسوایی در سازمان ملل بوده است. آمریکا با قربانی کردن داعش، متنی برای سخنرانی اوباما آماده کرده تا با این حربه افکار عمومی جهان از شکست های گسترده آن درعرصه جهانی غافل شود.
نکته قابل توجه آنکه آمریکا همزمان بر آن بوده تا در برابر ایران و روسیه نیز در صحنه جهانی خودنمایی کرده و چنان وانمود سازد که برای اهداف خود هیچ محدودیتی قائل نیست و هر اقدامی که بخواهد انجام می دهد.
آمریکا برای فرار از ابعاد حقوقی تهاجم خود به سوریه از سیاست ائتلاف سازی استفاده کرده است به گونه ای که از یک سو کشورهای عربی نظیر قطر، عربستان، بحرین، امارات و اردن از همکاری با آمریکا در این حملات سخن گفته اند و از سوی دیگر کشورهای اروپایی به تقدیر و همراهی با آمریکا پرداختند. آنها با این اقدامات مسئولیت حقوقی تجاوز آمریکا به سوریه را تحت الشعاع قرار داده اند تا خدمتی دیگر به دشمن اول منطقه کرده باشند.
به هر تقدیر می توان گفت که حملات آمریکا به سوریه نه در قالب مقابله با داعش بلکه در چارچوب رهایی دادن اوباما از بن بست شکستهای جهانی و نمایش چهره ای پیروز از وی می باشد که شاید با این حربه بتواند با ژست یک فاتح در نشست سازمان ملل سخنرانی کرده و افکار عمومی را به خود معطوف سازد.
در حوزه تحولات منطقه نیز آمریکا عملاً کارنامه موفقی نداشته به گونه ای که اوباما حرفی برای خودنمایی در سازمان ملل ندارد. با توجه به مطرح بودن مسئله داعش در عرصه جهانی، بر آن بوده اند تا بار دیگر از این گروه تروریستی برای رسیدن به مقاصد خود بهره گیرند. حملات هوایی محدود به مواضع داعش در خاک سوریه درحالی قدرت نمایی آمریکا برای سایر کشورها مبنی بر قدرت برتر جهان بودن است، که همزمان اوباما از آن به عنوان مؤلفه ای برای سخنرانی در سازمان ملل بهره می گیرد.
در اصل حمله آمریکا به داعش نه برای مبارزه با تروریسم بلکه برای فراری دادن اوباما از رسوایی در سازمان ملل بوده است. آمریکا با قربانی کردن داعش، متنی برای سخنرانی اوباما آماده کرده تا با این حربه افکار عمومی جهان از شکست های گسترده آن درعرصه جهانی غافل شود.
نکته قابل توجه آنکه آمریکا همزمان بر آن بوده تا در برابر ایران و روسیه نیز در صحنه جهانی خودنمایی کرده و چنان وانمود سازد که برای اهداف خود هیچ محدودیتی قائل نیست و هر اقدامی که بخواهد انجام می دهد.
آمریکا برای فرار از ابعاد حقوقی تهاجم خود به سوریه از سیاست ائتلاف سازی استفاده کرده است به گونه ای که از یک سو کشورهای عربی نظیر قطر، عربستان، بحرین، امارات و اردن از همکاری با آمریکا در این حملات سخن گفته اند و از سوی دیگر کشورهای اروپایی به تقدیر و همراهی با آمریکا پرداختند. آنها با این اقدامات مسئولیت حقوقی تجاوز آمریکا به سوریه را تحت الشعاع قرار داده اند تا خدمتی دیگر به دشمن اول منطقه کرده باشند.
به هر تقدیر می توان گفت که حملات آمریکا به سوریه نه در قالب مقابله با داعش بلکه در چارچوب رهایی دادن اوباما از بن بست شکستهای جهانی و نمایش چهره ای پیروز از وی می باشد که شاید با این حربه بتواند با ژست یک فاتح در نشست سازمان ملل سخنرانی کرده و افکار عمومی را به خود معطوف سازد.
