بیانات رهبر معظم انقلاب در جمع مسئولان و کارگزاران نظام حاوی محورهای بسیار مهمی بود که در همین راستا، طی سلسله مطالب جداگانه ای به طور تفصیلی به آنها پرداخته شود.
به گزارش شهدای ایران به نقل از رجانیوز، ایشان در بخشی از صحبتهایشان با اشاره به شعار «اعتدال» که از سوی دولت یازدهم مطرح شده فرمودند:
«شعار دولت، اعتدال است؛ اعتدال، شعار بسیار خوبى است، ما هم تأیید میکنیم اعتدال را؛ افراط محکوم است و بد است. سفارشى که من میکنم این است که مراقب باشید جریانهاى مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضى‌ها این کارها را دارند میکنند، من میبینم در صحنه‌ى سیاسى کشور؛ با شعار اعتدال، با شعار پرهیز از افراط، سعى میکنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر میکند، آن جریان است که دولتها را در مشکلات واقعى به معناى حقیقى کلمه حمایت میکند، کنار بزنند؛ مراقب باشید.»
مقام معظم رهبری در ادامه تصریح کردند: «اسلام، مظهر اعتدال است. این "اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم" اعتدال است؛ "قتِلوا الَّذینَ یَلونَکُم مِنَ الکُفّار" اعتدال است؛ امربه‌معروف و نهى‌ازمنکر اعتدال است - اعتدال اینها است دیگر - معناى اعتدال این نیست که ما از کارهاى احساس وظیفه‌اى که فرد مؤمن، جریان مؤمن، مجموعه‌ى مؤمن انجام میدهد، جلوگیرى کنیم.»
به نظر می رسد تمرکز این بخش از هشدارهای رهبر انقلاب به افراد و جریان هایی است که طی یک سال گذشته تلاش کرده اند تا افراطی ترین اقدامات خود را ذیل گفتمان «اعتدال» پنهان کرده و در مقابل نیز هر انتقادی از سوی منتقدان خود را با برچسب افراط و تقابل با «اعتدال خود ساخته» به حاشیه برانند.
از سوی دیگر تشریح مفهوم اعتدال از سوی رهبر انقلاب با استناد به آیات قرآن به خوبی نشان می دهد یکی از ایرادات بزرگ افراد و جریان هایی که طی یک سال گذشته مفهوم اعتدال را برای شناسایی خود به افکار عمومی انتخاب کرده اند، عدم تعریف روشن و درست از این عبارت است؛ چنانکه پیش از این علامه مصباح یزدی طی گفتگویی تفصیلی با آسیب شناسی این موضوع تصریح کردند:
«در مسائل سياسي هم در بسياري از موارد، به‌كار بردن تعبيرهايي مانند افراطي، تفريطي و تندروي ناشي از اين است که مبدأ و منتهايي که براي اعتدال در نظر گرفته مي‌شود، دل‌بخواهي است. زيرا قبل از آن مبدأ، و بعد از آن منتها را هم مي‌توان در محاسبه در نظر گرفت. همان‌طور که ممکن است کسي بين عدد سه و عدد سيزده را حد وسط در نظر بگيرد و اگر بپرسيم چرا سه و سيزده؟ مي‌گويد: ما دلمان خواسته حد وسط را با اين‌ها بسنجيم. اين‌ها حد اعتدال را نسبت به آن دو چيزي که مي‌سنجند، تعيين مي‌کنند؛ اما اگر نسبت به چيز ديگري بسنجند، نسبت عوض مي‌شود و همان‌که حد اعتدال بود، مي‌شود تفريط؛ چنانکه بين اعداد يک و سه، عدد دو حد اعتدال است، اما بين اعداد يک و نوزده، دو حد اعتدال نيست، بلکه حد تفريط است.
«شعار دولت، اعتدال است؛ اعتدال، شعار بسیار خوبى است، ما هم تأیید میکنیم اعتدال را؛ افراط محکوم است و بد است. سفارشى که من میکنم این است که مراقب باشید جریانهاى مؤمن را با شعار اعتدال کنار نزنند؛ بعضى‌ها این کارها را دارند میکنند، من میبینم در صحنه‌ى سیاسى کشور؛ با شعار اعتدال، با شعار پرهیز از افراط، سعى میکنند جریان مؤمن را که در خطرها آن جریان است که زودتر از همه سینه سپر میکند، آن جریان است که دولتها را در مشکلات واقعى به معناى حقیقى کلمه حمایت میکند، کنار بزنند؛ مراقب باشید.»
مقام معظم رهبری در ادامه تصریح کردند: «اسلام، مظهر اعتدال است. این "اَشِدّاءُ عَلَى الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم" اعتدال است؛ "قتِلوا الَّذینَ یَلونَکُم مِنَ الکُفّار" اعتدال است؛ امربه‌معروف و نهى‌ازمنکر اعتدال است - اعتدال اینها است دیگر - معناى اعتدال این نیست که ما از کارهاى احساس وظیفه‌اى که فرد مؤمن، جریان مؤمن، مجموعه‌ى مؤمن انجام میدهد، جلوگیرى کنیم.»
به نظر می رسد تمرکز این بخش از هشدارهای رهبر انقلاب به افراد و جریان هایی است که طی یک سال گذشته تلاش کرده اند تا افراطی ترین اقدامات خود را ذیل گفتمان «اعتدال» پنهان کرده و در مقابل نیز هر انتقادی از سوی منتقدان خود را با برچسب افراط و تقابل با «اعتدال خود ساخته» به حاشیه برانند.
از سوی دیگر تشریح مفهوم اعتدال از سوی رهبر انقلاب با استناد به آیات قرآن به خوبی نشان می دهد یکی از ایرادات بزرگ افراد و جریان هایی که طی یک سال گذشته مفهوم اعتدال را برای شناسایی خود به افکار عمومی انتخاب کرده اند، عدم تعریف روشن و درست از این عبارت است؛ چنانکه پیش از این علامه مصباح یزدی طی گفتگویی تفصیلی با آسیب شناسی این موضوع تصریح کردند:
«در مسائل سياسي هم در بسياري از موارد، به‌كار بردن تعبيرهايي مانند افراطي، تفريطي و تندروي ناشي از اين است که مبدأ و منتهايي که براي اعتدال در نظر گرفته مي‌شود، دل‌بخواهي است. زيرا قبل از آن مبدأ، و بعد از آن منتها را هم مي‌توان در محاسبه در نظر گرفت. همان‌طور که ممکن است کسي بين عدد سه و عدد سيزده را حد وسط در نظر بگيرد و اگر بپرسيم چرا سه و سيزده؟ مي‌گويد: ما دلمان خواسته حد وسط را با اين‌ها بسنجيم. اين‌ها حد اعتدال را نسبت به آن دو چيزي که مي‌سنجند، تعيين مي‌کنند؛ اما اگر نسبت به چيز ديگري بسنجند، نسبت عوض مي‌شود و همان‌که حد اعتدال بود، مي‌شود تفريط؛ چنانکه بين اعداد يک و سه، عدد دو حد اعتدال است، اما بين اعداد يک و نوزده، دو حد اعتدال نيست، بلکه حد تفريط است.
