اختصاصی سرویس اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ «عبدالله شریفی قهوه چی سردشتی» شاهد بمباران شیمیایی سردشت بوده که برای شهادت، 28 روز در دادگاه لاهه بازجویی شده و نتیجه آن، محکومیت «فرانس فان آنرات هلندی» تامین کننده گازهای شیمیایی به عراق بوده است. ولی خودش درصد جانبازی ندارد!

در یکی از بازارهای قدیمی نزدیک محله سرچشمه سردشت، قهوه خانه ای کوچک قرارداشت. گفتیم، ساعتی در این قهوه خانه استخوانی سبک کنیم. وقتی مرد قهوه چی سوال کرد اهل کجایی و ما گفتیم خبرنگار و از تهران آمده ایم، به سمت صندوقچه کنار سماور رفت و چند برگ کاغذ به ما نشان داد و گفت: ببینید امضای یکی از مسئولان ریاست جمهوری است! من به عنوان شاهد بمباران شیمیایی در لاهه شهادت دادم! گفته های مرد قهوه چی آنقدر ما را شوکه کرده بود که گفتیم چای نمی خواهیم و برایمان تعریف کن...

عبدالله شریفی گفت: دو روز بعد از بمباران شيميايي، از طرف سازمان ملل براي تاييد اين اتفاق به سردشت آمدند. آن زمان سردشت نبودم و بعد از 4 سال به شهر آمده بودم که دستور داده شد تا براي توضيح وشرح اتفاق 7تير سال 1366 در روستاي آلوت، به فرمانداري شهر بروم. وقتی داخل اتاق فرماندار سردشت شدم، آنجا پليس هلند از من بازجويي كرد.

مرد قهوه چی مي گويد: براي توضيحات بعدي، من را به تهران فرستادند و به همراه 15 نفر ديگر با رئيس دادگاه لاهه  صحبت كرديم.
 
شاهد بمباران شیمیایی سردشت، که بارها مورد بازجويي قرار گرفته است، مي گويد: در سال 84 به هلند رفتم و توسط قضات لاهه 28 روز بازجویی شدم. نکته بسیار جالب و البته تاسف بار این است که بعد از اين همه بازجويي، عبدالله شريفي هنوز مدركي ندارد كه درصد جانبازي خود را اثبات كند! او علاوه بر قرباني بمباران شيميايي، قرباني دادگاه هم شده بود!

از کم و کیف بازجویی ها سوال کردیم که در پاسخ گفت: سوالاتي كه از شاهدان مي‌پرسيدند، مبني بر اين بود كه هواپيماها چطور و چه زماني حمله كردند؟ بمب هاي شيميايي چه رنگ و بويي داشتند و تعداد شهدا و زخمي ها و در کل، شرح ماوقع را مي خواستند.

مي گويد: دو بار به هلند سفر كرده كه بار اول 28 روز و بار دوم 11 روز بازجويي شده است.

اين جانباز سردشتي ادامه مي دهد: نتيجه اين دادگاه ها، 17 سال حبس براي «فرانس فان آنرات» متهم هلندي كه مواد اوليه بمب هاي شيميايي را به رژيم بعثي عراق تامين مي كرد به همراه داشت. در اين دادگاه فرانس در دفاع از خود گفت كه فقط گازهاي كشاورزي عراق را تامين کرده است!

پرسيديم مدارك شیمیایی شدنتان در بمباران آن روز همراهتان هست؟ گفت: بله، و بلافاصله مدارك را نشانمان داد. مداركي كه حاكي از سي تي اسكن ها و آزمايش هايي بود كه انجام داده بود. همچنين مداركي كه نشان از حمايت بنياد شهيد استان كردستان بود از این شاهد ایرانی بود.

در پایان شريفي با ناراحتي گفت: هنوز بعد از 26 سال مدركي مبني بر درصد جانبازي ندارم. حرف من اين است كه اگر من  شیمیای و جانباز نبودم چرا من را به دادگاه لاهه فرستادند؟!