یکی از پژوهشگران حوزه سلاح‌های شیمیایی گفت: در رابطه با کاربرد سلاح شیمیایی عراق علیه ایران و مردم حلبچه حتما باید مستندات علمی و حقوقی منتشر شود چرا که ممکن است این فاجعه انسانی در دنیا گم و تحریف شود.
به گزارش شهداي ايران به نقل از خبرگزاری دانشجویان ایران، دکتر مصطفی قانعی، رئیس انستیتو پاستور و مشاور وزیر بهداشت و از پژوهشگران حوزه سلاح‌های شیمیایی که در مراسم یادبود بیست‌وششمین سالگرد بمباران شیمیایی حلبچه در پژوهشکده فرهنگ، هنر و معماری جهاددانشگاهی سخن می‌گفت، بیان کرد: بعد از حادثه بمباران شیمیایی حلبچه چند نکته و پرسش برای قربانیان این فاجعه انسانی پیش آمد که یکی از آن‌ها این بود که بیماران از پزشکان پاسخ مناسبی در رابطه با مسئله شیمیایی شدن‌شان داشتند. همچنین پس از سرنگونی صدام برای دولت‌مردان و مسئولان این سوال پیش آمد که بیماران چقدر آسیب دیده‌اند، کدام یک از شکایت‌ها به شیمیایی شدن ربط دارد و چقدر باید به این بیماران رسیدگی شود؟ یا اینکه آیا آن‌ها براثر عوامل شیمیایی دچار چنین عوارضی شده‌اند؟
وی ادامه داد: این فضا باعث می‌شود تا هرج و مرج پدید آید چون وقتی به سراغ کتاب‌های پزشکی می‌رویم متوجه می‌شویم هیچ پاسخی به این سوالات داده نشده است. چرا که در آن زمان محققانی نبودند که به طور دقیق سلاح‌های شیمیایی را مورد مطالعه قرار دهند و مسائل مربوط به آن را به ثبت برسانند. بنابراین نکته‌ای که وجود داشت این بود که برای پاسخ به این سوالات باید تحقیقاتی انجام شود. سال 1371 که من رسما وارد این تحقیقات شدم استادم می‌گفت آن را رها کنم چرا که به جایی نخواهی رسید. اما نتیجه 20 سال تحقیق بسیار خوشایند و قابل استناد در مجامع بین‌المللی و حقوقی شد. همچنین پیشرفت‌های پزشکی ما را در حوزه سلاح‌های شیمیایی رقم زد.
این پژوهشگر افزود: پس از کاربرد سلاح شیمیایی توسط عراق علیه رزمندگان ایرانی و مردم حلبچه و سردشت، تصوری که مسئولان کشور ما داشتند این بود که چون آلمان این سلاح را درست کرده است بنابراین راه درمانش را هم می‌داند. برای همین مجروحان را به این کشور اعزام کردند. مشکل دیگر این بود که پس از سقوط صدام یکسری درمان‌هایی که مشخصا در کتاب نوشته شده بود برای قربانیان و مصدومان شیمیایی استفاده شد و آن تجویز دز بالایی از کورتن بود که نتایج خوبی نداشت. با توجه به تحقیقاتی که محققان ایرانی انجام دادند توانستیم برای اولین بار مقالات مربوط به سلاح‌های شیمیایی را در سطح مجلات جهانی منتشر کنیم و مستندسازی‌هایی چه به صورت علمی و چه حقوقی صورت گرفت. یکی از دستاوردهای این تحقیقات این بود که در فاجعه 11 سپتامبر از پروتکل‌های علمی ما ایرانی‌ها برای درمان آن دسته از آتش‌نشان‌هایی که توسط استنشاق گاز‌های شیمیایی مصموم شده بودند، استفاده کردند و به این موضوع در مقالات علمی خودشان اشاره کرده و آن را به ثبت رساندند.
قانعی با تأکید بر ضرورت مستندسازی‌های پزشکی و حقوقی در رابطه با فاجعه بمباران شیمیایی حلبچه گفت: حتما باید این مقالات و مستندات پزشکی و حقوقی در سطح دنیا منتشر شود والا ممکن است فاجعه حلبچه و بمباران شیمیایی آن در دنیا گم یا آن را تحریف کنند. خوشبختانه در رابطه با کنترل و درمان مصدومان شیمیایی پیشرفت‌های خوبی صورت گرفته است و در سال آینده از آن برای درمان بیماران استفاده خواهیم کرد. یکی از اقدامات خوب بنیاد شهید و مسئولان حلبچه این است که خوشبختانه بیماران را به سطح خفیف، متوسط و شدید طبقه‌بندی کرده‌اند و همین، موجب تسریع در تحقیقات و روند درمان آن‌ها خواهد شد.
به گزارش ایسنا، در بخش دیگر این مراسم یادبود ماموستا عبدالرحمان زیباری، حقوق‌دان و وکیل مردم «کرد» عراق در دادگاه صدام برای بمباران شیمیایی حلبچه و عملیات انفال (نسل کشی نژادی کردهای آریایی توسط صدام) که به گویش کردی سخن می‌گفت در سخنانی با اشاره به پرداخت غرامت عراق به کشور کویت گفت: در جریان جنگ عراق و کویت 700 نفر از مردم این کشور کشته شدند. در همین رابطه کویت 40 میلیارد دلار غرامت برای قربانیان خودش از عراق گرفت اما برای عملیات انفال و فاجعه انسانی حلبچه، عراق تاکنون حتی یک دلار هم به مردم کرد غرامت نداده است. هر چند که حکم دادگاه نیز برای پرداخت غرامت موجود است.
وی ادامه داد: این فضا باعث می‌شود تا هرج و مرج پدید آید چون وقتی به سراغ کتاب‌های پزشکی می‌رویم متوجه می‌شویم هیچ پاسخی به این سوالات داده نشده است. چرا که در آن زمان محققانی نبودند که به طور دقیق سلاح‌های شیمیایی را مورد مطالعه قرار دهند و مسائل مربوط به آن را به ثبت برسانند. بنابراین نکته‌ای که وجود داشت این بود که برای پاسخ به این سوالات باید تحقیقاتی انجام شود. سال 1371 که من رسما وارد این تحقیقات شدم استادم می‌گفت آن را رها کنم چرا که به جایی نخواهی رسید. اما نتیجه 20 سال تحقیق بسیار خوشایند و قابل استناد در مجامع بین‌المللی و حقوقی شد. همچنین پیشرفت‌های پزشکی ما را در حوزه سلاح‌های شیمیایی رقم زد.
این پژوهشگر افزود: پس از کاربرد سلاح شیمیایی توسط عراق علیه رزمندگان ایرانی و مردم حلبچه و سردشت، تصوری که مسئولان کشور ما داشتند این بود که چون آلمان این سلاح را درست کرده است بنابراین راه درمانش را هم می‌داند. برای همین مجروحان را به این کشور اعزام کردند. مشکل دیگر این بود که پس از سقوط صدام یکسری درمان‌هایی که مشخصا در کتاب نوشته شده بود برای قربانیان و مصدومان شیمیایی استفاده شد و آن تجویز دز بالایی از کورتن بود که نتایج خوبی نداشت. با توجه به تحقیقاتی که محققان ایرانی انجام دادند توانستیم برای اولین بار مقالات مربوط به سلاح‌های شیمیایی را در سطح مجلات جهانی منتشر کنیم و مستندسازی‌هایی چه به صورت علمی و چه حقوقی صورت گرفت. یکی از دستاوردهای این تحقیقات این بود که در فاجعه 11 سپتامبر از پروتکل‌های علمی ما ایرانی‌ها برای درمان آن دسته از آتش‌نشان‌هایی که توسط استنشاق گاز‌های شیمیایی مصموم شده بودند، استفاده کردند و به این موضوع در مقالات علمی خودشان اشاره کرده و آن را به ثبت رساندند.
قانعی با تأکید بر ضرورت مستندسازی‌های پزشکی و حقوقی در رابطه با فاجعه بمباران شیمیایی حلبچه گفت: حتما باید این مقالات و مستندات پزشکی و حقوقی در سطح دنیا منتشر شود والا ممکن است فاجعه حلبچه و بمباران شیمیایی آن در دنیا گم یا آن را تحریف کنند. خوشبختانه در رابطه با کنترل و درمان مصدومان شیمیایی پیشرفت‌های خوبی صورت گرفته است و در سال آینده از آن برای درمان بیماران استفاده خواهیم کرد. یکی از اقدامات خوب بنیاد شهید و مسئولان حلبچه این است که خوشبختانه بیماران را به سطح خفیف، متوسط و شدید طبقه‌بندی کرده‌اند و همین، موجب تسریع در تحقیقات و روند درمان آن‌ها خواهد شد.
به گزارش ایسنا، در بخش دیگر این مراسم یادبود ماموستا عبدالرحمان زیباری، حقوق‌دان و وکیل مردم «کرد» عراق در دادگاه صدام برای بمباران شیمیایی حلبچه و عملیات انفال (نسل کشی نژادی کردهای آریایی توسط صدام) که به گویش کردی سخن می‌گفت در سخنانی با اشاره به پرداخت غرامت عراق به کشور کویت گفت: در جریان جنگ عراق و کویت 700 نفر از مردم این کشور کشته شدند. در همین رابطه کویت 40 میلیارد دلار غرامت برای قربانیان خودش از عراق گرفت اما برای عملیات انفال و فاجعه انسانی حلبچه، عراق تاکنون حتی یک دلار هم به مردم کرد غرامت نداده است. هر چند که حکم دادگاه نیز برای پرداخت غرامت موجود است.
