اين روزها در حالي بحث گسترش روابط ايران و انگليس مطرح مي‌باشد كه هنوز سوالات بسياري باقي مانده كه انگليس از پاسخگويي به آنها خودداري كرده است.
شهدای ایران: در روزهاي اخير اخباري از سوي برخي محافل رسانه‌اي و سياسي انگليس مبني بر اقدامات جديد براي ارتقاي روابط تهران – لندن مطرح گرديده است كه البته اين مواضع با جملات قابل تاملي همراه بوده است. از كلمات انگليسي‌ها اين برداشت مي شود كه آنها همچنان تصورات دوران استعمارگري خود را دارند كه براي روابط با كشورها شرط تعيين مي‌كنند و با خط و نشان تحقير آميز به كشورها مي نگرند چنانكه برخي گزارش‌ها نشان مي دهد كه انگليسي ها بحث غرامت و خسارت‌هاي وارده سفارت انگليس و البته تعطيل بودن سه ساله سفارت را مطرح كرده‌اند. !!!
اين رفتار حق به جانب انگليسي‌ها در حالي صورت مي‌گيرد كه چند دسته سوال در اذهان ملت ايران باقي مانده است. نخستين سوال آن است كه انگليسي‌ها از جمله هيگ وزير خارجه و يا آقاياني مانند جك استراو وزير خارجه سابق انگليسي‌ها كه سفري نيز به تهران داشته ، ادعا دارند كه بايد گذشته را فراموش كرد. ايراني‌ها نبايد به دوران گذشته كه موجب نگاه منفي به انگليس شده را فراموش كرده و به حال و آينده نگاه كنند. رفتار انگليسي‌ها مبني بر دريافت غرامت اين ابهام را ايجاد مي‌كند كه آيا فراموش كردن گذشته صرفا شامل ايراني ها مي شود و انگليسي ها نبايد چيزي را فراموش كنند و به گفته خودشان بايد تا آخر خسارت‌هاي مالي و معنوي را از ايران بگيرند. ؟
چگونه انگليسي‌ها مي گويند كه ۳۰۰ سال جنايت انگليسي‌ها از دوران صفويه گرفته تا به امروز را ناديده بگيرند حال خود از غرامت سفارت مي گويند؟!! اين رويكرد صرفا با يك جمله قابل پردازش است و آن اينكه انگليسي‌ها به دنبال نگاه تحقير آميز به ايران هستند و مي‌خواهند ايران را به عنوان كشوري كوچك و حقير نشان دهند كه نه تنها خسارت‌ها و غرامت‌هايش را نمي‌تواند بگيرد بلكه بايد به زياده خواهي‌هاي جاه طلبانه انگليسي ها تن دهد.
دومين سوال مطرح شرايط سفارت انگليس در زمان حضور دانشجويان در برابر سفارت است. در حالي كه دانشجويان و مردم ايران در اقدامي خود جوش و بدون نگاه دولتي در برابر سفارت انگليس تجمع كرده بودند رفتارهاي قابل تاملي از سوي انگليسي‌ها صورت گرفته است. اولا اينكه اين تجمع حركتي كاملا خودجوش و نه دولتي بوده لذا تحركات تبليغاتي و رسانه‌اي انگليسي‌ها براي دولتي نشان دادن اين تجمع و خسارت‌هاي وارده به سفارت جاي سوال دارد. با توجه به اينكه سفارت يك كشور در كشوري ديگر جز خاك آن كشور قلمداد مي شود و تامين امنيت آن با كشور ميزبان است ، در نهايت پرداخت خسارت‌هاي وارده به سفارت بايد مطرح باشد نه اينكه انگليس خواستار پرداخت غرامت گردد كه حقوق سنگين تري نسبت به خسارت دارد. تقلا و تاكيدات محافل سياسي و رسانه‌اي انگليسي‌ها براي متهم نشان دادن دولت ايران در ماجراي تجمع در برابر سفارت انگليس امري قابل توجه است كه جاي پردازش دارد.
دوما نكته قابل توجه آن است كه آنچه دوربين‌ها و رسانه‌ها به تصوير كشيده اند آن است كه در هنگام تجمع دانشجويان، در سفارت به صورت تحريك آميز باز شده و عملا زمينه براي ورود دانشجويان به سفارت ايجاد شده است. اين سوال اساسي مطرح است كه چگونه مي شود همزمان با اين تجمع سفارت محترم انگليس در سفارتخانه را باز مي‌كند؟
مسلما ساختار امنيتي سفارتخانه‌ها آن هم سفارتخانه كشوري مانند انگليس داراي چنان سيستم امنيتي است كه بدون هماهنگي مقامات رده بالا سفارت باز و بسته نشود.
شايد بازنگري در تصاوير آن روز حقايقي را آشكار سازد كه بهتر است پيش از ارتقاي روابط و بازگشايي سفارتخانه‌ها مورد توجه قرار گيرد. تصاويري كه تحقيق و تفحص درباره آنها و آنچه پس از قطع روابط، انگليسي‌ها با لاپوشاني رفتارشان در ايران و منطقه و البته پرونده سنگينشان در فتنه ۸۸ عايدشان شد، مي تواند بر چگونگي بازگشايي سفارتخانه‌ها تاثير گذار باشد. واقعا در سفارت انگليس چگونه باز شد؟ چگونه باز شد!!
منبع: سیاست روز
اين رفتار حق به جانب انگليسي‌ها در حالي صورت مي‌گيرد كه چند دسته سوال در اذهان ملت ايران باقي مانده است. نخستين سوال آن است كه انگليسي‌ها از جمله هيگ وزير خارجه و يا آقاياني مانند جك استراو وزير خارجه سابق انگليسي‌ها كه سفري نيز به تهران داشته ، ادعا دارند كه بايد گذشته را فراموش كرد. ايراني‌ها نبايد به دوران گذشته كه موجب نگاه منفي به انگليس شده را فراموش كرده و به حال و آينده نگاه كنند. رفتار انگليسي‌ها مبني بر دريافت غرامت اين ابهام را ايجاد مي‌كند كه آيا فراموش كردن گذشته صرفا شامل ايراني ها مي شود و انگليسي ها نبايد چيزي را فراموش كنند و به گفته خودشان بايد تا آخر خسارت‌هاي مالي و معنوي را از ايران بگيرند. ؟
چگونه انگليسي‌ها مي گويند كه ۳۰۰ سال جنايت انگليسي‌ها از دوران صفويه گرفته تا به امروز را ناديده بگيرند حال خود از غرامت سفارت مي گويند؟!! اين رويكرد صرفا با يك جمله قابل پردازش است و آن اينكه انگليسي‌ها به دنبال نگاه تحقير آميز به ايران هستند و مي‌خواهند ايران را به عنوان كشوري كوچك و حقير نشان دهند كه نه تنها خسارت‌ها و غرامت‌هايش را نمي‌تواند بگيرد بلكه بايد به زياده خواهي‌هاي جاه طلبانه انگليسي ها تن دهد.
دومين سوال مطرح شرايط سفارت انگليس در زمان حضور دانشجويان در برابر سفارت است. در حالي كه دانشجويان و مردم ايران در اقدامي خود جوش و بدون نگاه دولتي در برابر سفارت انگليس تجمع كرده بودند رفتارهاي قابل تاملي از سوي انگليسي‌ها صورت گرفته است. اولا اينكه اين تجمع حركتي كاملا خودجوش و نه دولتي بوده لذا تحركات تبليغاتي و رسانه‌اي انگليسي‌ها براي دولتي نشان دادن اين تجمع و خسارت‌هاي وارده به سفارت جاي سوال دارد. با توجه به اينكه سفارت يك كشور در كشوري ديگر جز خاك آن كشور قلمداد مي شود و تامين امنيت آن با كشور ميزبان است ، در نهايت پرداخت خسارت‌هاي وارده به سفارت بايد مطرح باشد نه اينكه انگليس خواستار پرداخت غرامت گردد كه حقوق سنگين تري نسبت به خسارت دارد. تقلا و تاكيدات محافل سياسي و رسانه‌اي انگليسي‌ها براي متهم نشان دادن دولت ايران در ماجراي تجمع در برابر سفارت انگليس امري قابل توجه است كه جاي پردازش دارد.
دوما نكته قابل توجه آن است كه آنچه دوربين‌ها و رسانه‌ها به تصوير كشيده اند آن است كه در هنگام تجمع دانشجويان، در سفارت به صورت تحريك آميز باز شده و عملا زمينه براي ورود دانشجويان به سفارت ايجاد شده است. اين سوال اساسي مطرح است كه چگونه مي شود همزمان با اين تجمع سفارت محترم انگليس در سفارتخانه را باز مي‌كند؟
مسلما ساختار امنيتي سفارتخانه‌ها آن هم سفارتخانه كشوري مانند انگليس داراي چنان سيستم امنيتي است كه بدون هماهنگي مقامات رده بالا سفارت باز و بسته نشود.
شايد بازنگري در تصاوير آن روز حقايقي را آشكار سازد كه بهتر است پيش از ارتقاي روابط و بازگشايي سفارتخانه‌ها مورد توجه قرار گيرد. تصاويري كه تحقيق و تفحص درباره آنها و آنچه پس از قطع روابط، انگليسي‌ها با لاپوشاني رفتارشان در ايران و منطقه و البته پرونده سنگينشان در فتنه ۸۸ عايدشان شد، مي تواند بر چگونگي بازگشايي سفارتخانه‌ها تاثير گذار باشد. واقعا در سفارت انگليس چگونه باز شد؟ چگونه باز شد!!
منبع: سیاست روز
