هالیوود به پشت گرمی ساختار صهیونیستی خود، از آغازین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، با بکارگیری ˈسینماˈ به عنوان ابزاری موثر و تبلیغی، تلاش های فراوانی برای ارایه تصویری غیرواقعی از دستاوردهای درخشان این حادثه تاریخی صرف کرده است.
اقبال جهانی و بویژه توجه مردم ستمدیده به پیام های ارزشی انقلاب اسلامی ایران، زنگ خطر را برای آمریکا و کشورهای همسو با اهداف استکباری کاخ سفید به صدا در آورد؛ از این رو مقابله با بسط و پیچیش جهانی ندای انقلاب اسلامی در دو پروژه در دستور کار قرار گرفت: ˈمهارˈ و ˈایران هراسیˈ.
پروژه ˈمهارˈ در بعد فیزیکی آن با تحریک عراق به رهبری ˈصدامˈ و حمایت همه جانبه جهانی از این کشور برای حمله به ایران و تحریم جمهوری اسلامی رقم خورد.
همزمان با اجرای ˈمهارˈ، پروژه ˈایران هراسیˈ با رویکردهای متفاوت که شاخص آن را بیشتر می توان در ابعاد فرهنگی و بویزه سینمایی یافت، به ظهور رسید.
شکست توهم فتح چند روزه ایران، که با حضور جانانه جوانان ایرانی در دفاع از خاک وطن به منصه ظهور رسید، نخستین چراغ از پروژه ˈایران هراسیˈ را روشن کرد.
بازتاب جهانی ˈشیرین وحشیˈ
بنگاه های سینمایی وابسته به هالیوود در سال های ابتدایی جنگ تحمیلی، برای جبران شوک ناشی شکست های مفتضحانه خود در جنگ تحمیلی با ساخت فیلم سینمایی ˈشیرین وحشیˈ، تصویری متفاوت از رزمندگان اسلام به جهانیان عرضه کردند.
در این فیلم که با بازتاب جهانی و با ˈپروپاگانداˈ سیاسی همراه بود، نگاه رحمانی رزمندگان به اسرای عراقی حذف و تصویری خشن از آنان ارایه می شود.
در یکی از سکانس این فیلم ، تصویری از اسیر عراقی ارائه می شود که توسط رزمندگان ایرانی به بدترین نحوه شکنجه شده و کشته می شود.
ˈبدون دخترم هرگزˈو تلاش بر تخطئه چهره رزمندگان
اثری دیگری که در هالیوود با رویکرد ˈایران هراسیˈ ساخته شد، ˈبدون دخترم هرگزˈ نام داشت، فیلمی پرسروصدا که به رغم فیلم ˈشیرین وحشیˈ که سعی داشت چهره رزمندگان را تخطئه کند، در تلاش بود، چهره ای از افراطی مذهبی نهادینه شده در خانواده مسلمان ایرانی را به تصویر در آورد.
این فیلم بر اساس رمان ˈبتی محمودیˈ همسر آمریکای فردی به نام ˈبزرگ محمودیˈ به کارگردانی برایان گیلبرت در سال 91 میلادی در ˈحیفاˈ واقع در فلسطین اشغالی ساخته شد.
در این اثر سراسر تحریف، داستان زنی آمریکایی روایت می شود که به درخواست همسر ایرانی خود به تهران سفر می کند، اما مشاهده برخی رفتارها سبب ˈگریزˈ وی از ایران می شود.
در این فیلم ارزش های دینی از جمله ˈحجابˈ به سخره گرفته شده و به خشونت مردان ایرانی، افراطی گری، تاکید بر قواعد خشک مذهبی و کینه توزی خانواده های ایرانی فرصتی خاص برای عرضه داده می شود.
نمونه گل درشت دیگر از پروژه ˈایران هراسیˈ هالیوود با ساخت فیلم ˈخانه ای از شن و مهˈ رقم خورد.
در این فیلم ساخته ˈوادیم پرلمانˈ که در سال 2003 میلادی به اکران رسید، بار دیگر محور داستان، خانواده ایرانی است که با خرید یک خانه به فروش گذاشته شده از سوی بانک، با چالشی با صاحب اصلی آن روبه رو می شوند.
سازنده این اثر در استمرار رویکرد هالیوودی ˈایران هراسیˈ با مظلوم نمایی مردم آمریکا، ایرانیان را مردمی جاه طلب، ˈاشغالگرˈ و ˈبه بن بست رسیدهˈ نشان داده که قصد دارند به ناحق حقوق دیگران - بخوانیم شهروندان آمریکایی - را زیر پا بگذارند.
این اثر تلخ با اقدام خودکشی مرد ایرانی که در اسلام عملی مذموم برشمرده می شود، پایان می یابد.
فیلم سینمایی ˈ300؛ جسارت به تاریخ باستانی ایران
تلاش هالیوود طی سال های اخیر در راستای ˈایران هراسیˈ با ساخت فیلم سینمایی ˈ300ˈ در سال 2007 میلادی دنبال شد.
این فیلم ساخته کارگردان یهودی ˈزاک اسنایدرˈ با الهام از جنگ تاریخی ˈترموپیلˈ در سال 480 پیش از میلادی، نبرد 300 سرباز یونانی با لشگر خشایار شاه را روایت می کند.
در این اثر که این بار تاریخ پرشکوه و تمدن باستانی ایران را هدف گرفته، خشایار شاه را پادشاهی زنباره و سربازان ایرانی را ˈموجوداتیˈ دیوآسا، خونخوار، وحشی و غارتگر به تصویر در آورده است.
توهین و جسارت به تاریخ باستانی ایران و ایرانیان در این اثر سینمایی، به حدی بود که واکنش سریع رسمی و غیر رسمی ایرانیان در سراسر جهان را برانگیخت و سازندگان و گردانندگان پشت صحنه این اثر هالیوودی را سرگردان کرد.
ناکامی آمریکا و هم پیمانش در توقف ایران برای پیگیری برنامه صلح آمیز هسته ای، هالیوود را مجبور ساخته، رویکرد ˈایران هراسیˈ خو را متوجه این موضوع سازد.
در قسمت هایی از بخش سوم از تریلوژی سینمایی تخیلی ˈترانفورمرزˈ یا ˈتبدیل شوندگانˈ ساخت 2011 میلادی، بمباران تاسیسات هسته‌ای ایران و توهین به پرچم ایران دیده می شود.
در بخشی از این فیلم، سربازانی حضور دارند که به زبان فارسی صحبت می‌کنند و در حال محافظت از نیروگاه هسته‌ای هستند، اما آمریکایی‌ها با استمداد از آدم‌فضایی‌هایی شبیه به ربات، به تاسیسات هسته‌ای ایران حمله می‌کنند.
نکته غلو آمیز و طنز موجود در این اثر، هم پیمانی آدم فضایی ها با آمریکایی ها در حمله به نیروگاه های هسته ای ایران است.
تونی مندز و آزادسازی گروگان های آمریکایی
نمونه دم دستی از رویکرد هالیوودی ˈایران هراسیˈ که بار دیگر تاریخ معاصر انقلاب اسلامی را هدف قرار داده ˈآرگوˈ - سفینه - نام دارد.
ˈآرگوˈ به کارگردانی ˈبن افلکˈ که اکنون زمزمه موفقیت آن در اسکار آتی شنیده می شود، به موضوع حمله دانشجویان خط امام به لانه جاسوسی آمریکا در تهران در سال 1358 می پردازد.
فیلم ˈآرگوˈ براساس مقاله‌ای منتشر شده در مجله ˈوایردˈ، توسط کمپانی صهیونیستی برادران وارنر به تهیه‌کنندگی جورج کلونی و گرانت هسلوو ساخته شده است.
بن افلک در اثر سینمایی خود با دستمایه قرار دادن ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در تهران، قصه‌ای را روایت می‌کند که در آن جاسوسان سازمان سیا در سال 1979 میلادی در لباس مبدل تهیه‌کنندگان یک فیلم به ایران وارد شده و شش دیپلمات آمریکایی را آزاد می‌کنند.
در روایت این فیلم، پس از ورود انقلابیون و دانشجویان پیرو خط امام(ره) به سفارت آمریکا، دیپلمات‌های آمریکا در خانه سفیر کشور کانادا پنهان می‌شوند و داستان در ایران و واشنگتن به صورت همزمان به تصویر کشیده می‌شود.
در این میان ˈتونی مندزˈ به عنوان یکی از متخصصین سابق سازمان سیا که به عنوان استاد تغییر چهره مشهور است، با ورود به ایران در پوشش تهیه‌کننده یک فیلم کانادایی نقشه‌ای برای خارج کردن این دیپلمات‌های پنهان شده، می‌کشد.
هرچند نمی توان ˈآرگوˈ را آخرین نسخه پیچی هالیوود برای تیره کردن چهره مشعشع و جهانی ایران اسلامی برشمرد، اما تحرک فیلمسازان ایرانی برای مقابله با این رویکرد غیر حرفه ای و خصمانه بنگاه تصویر سازی آمریکا و ارایه چهره واقعی از کشورمان و دستاوردهای عظیم علمی ملت ایران بر جامعه هنری مفروض است.
