طرف غربی در مذاکرات وین 2 تلاش خواهد کرد تا 15هزار سانتریفیوژ ایران را Dismantle کند تا به زعم خودشان ایران نتواند به مرحله «فرار هستهای» برسد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از فارس، دور جدید مذاکرات بین ایران و 1+5 با هدف رسیدن به توافق جامع آغاز شده است و بنابر اعلام مقامات رسمی توافق شده تا در این دور از مذکرات به 4 محور غنیسازی، سایت اراک، همکاریهای هستهای صلحآمیز و تحریمها پرداخته شود.
یکی از محورهای اصلی این مذاکرات بحث درباره تعداد و نوع سانتریفیوژهای فعال ایران است که تعداد آنها 19هزار عدد برآورد شده که حدود 10هزار دستگاه از آنها فعال است. اکنون در این دوره از مذاکرات برخی رسانههای غربی این خط خبری را دنبال میکنند که دیپلماتهای غربی در مذاکره با ایرانیها، تهران را وادار خواهند کرد تا تعداد سانتریفیوژهای خود را تا کمتر از 4 هزار عدد کاهش دهد و نکته اینجاست که طرف غربی به دنبال این است که این 4 هزار سانتریفیوژ از نسل اول باشد و این در حالی است که اکنون ایران به سانتریفیوژهای نسل چهارم هم رسیده است.
هدف غربیها از این پیشنهاد این است که به زعم خودشان ایران به مرحله فرار هستهای (توان غنیسازی به اندازه ساخت سلاح هستهای در زمان کوتاه) نرسد. نکته اینجاست که پیشفرض غربیها دقیقاً بر مبنای بیاعتمادی به ایران است و برخلاف آنچه که گفته میشود، آنها به هیچ عنوان با اعتماد متقابل بر سر میز مذاکره با ایران ننشستهاند و تنها به دنبال Dismantle کردن سانتریفیوژهای فعال ایران هستند.
مسئلهای که نباید به سادگی از کنار آن گذشت این است که آنها دو پیشفرض دارند یکی اینکه ایران به دنبال فریبکاری است و دوم اینکه حذف برنامه هستهای ایران از عرصه واقعیت غیرممکن است که این نتیجه 8سال مقاومت ملت ایران مقابل فشارهای طرفهای غربی است که نتوانستند به آرزویشان برای صفر کردن توان غنیسازی برسند.
در چنین شرایط غربیها میخواهند به خیال خود در دور جدید مذاکرات حداقل 15هزار سانتریفیوژ را برچینند و آن 4 هزار سانتریفیوژ مانده هم نباید از نسلهای جدید باشد تا از این طریق قدرت هستهای ایران را به سانتریفیوژهای محدود و ضعیف منتهی کنند که این خلاف انپیتی است.
بر اساس انپیتی هرکشوری میتواند هر میزان که میخواهد غنیسازی داشته باشد و در زمینه تحقیق و توسعه هم محدودیتی ندارد تنها مشروط به اینکه اهدافش از غنیسازی صلحآمیز باشد و غنیسازی خود را تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی انجام دهد.
باید دید واکنش تیم مذاکرهکننده ایرانی نسبت به این خواسته طرف غربی چه خواهد بود و چگونه در برابر این خواسته نامعقول مقاومت خواهند کرد؟
یکی از محورهای اصلی این مذاکرات بحث درباره تعداد و نوع سانتریفیوژهای فعال ایران است که تعداد آنها 19هزار عدد برآورد شده که حدود 10هزار دستگاه از آنها فعال است. اکنون در این دوره از مذاکرات برخی رسانههای غربی این خط خبری را دنبال میکنند که دیپلماتهای غربی در مذاکره با ایرانیها، تهران را وادار خواهند کرد تا تعداد سانتریفیوژهای خود را تا کمتر از 4 هزار عدد کاهش دهد و نکته اینجاست که طرف غربی به دنبال این است که این 4 هزار سانتریفیوژ از نسل اول باشد و این در حالی است که اکنون ایران به سانتریفیوژهای نسل چهارم هم رسیده است.
هدف غربیها از این پیشنهاد این است که به زعم خودشان ایران به مرحله فرار هستهای (توان غنیسازی به اندازه ساخت سلاح هستهای در زمان کوتاه) نرسد. نکته اینجاست که پیشفرض غربیها دقیقاً بر مبنای بیاعتمادی به ایران است و برخلاف آنچه که گفته میشود، آنها به هیچ عنوان با اعتماد متقابل بر سر میز مذاکره با ایران ننشستهاند و تنها به دنبال Dismantle کردن سانتریفیوژهای فعال ایران هستند.
مسئلهای که نباید به سادگی از کنار آن گذشت این است که آنها دو پیشفرض دارند یکی اینکه ایران به دنبال فریبکاری است و دوم اینکه حذف برنامه هستهای ایران از عرصه واقعیت غیرممکن است که این نتیجه 8سال مقاومت ملت ایران مقابل فشارهای طرفهای غربی است که نتوانستند به آرزویشان برای صفر کردن توان غنیسازی برسند.
در چنین شرایط غربیها میخواهند به خیال خود در دور جدید مذاکرات حداقل 15هزار سانتریفیوژ را برچینند و آن 4 هزار سانتریفیوژ مانده هم نباید از نسلهای جدید باشد تا از این طریق قدرت هستهای ایران را به سانتریفیوژهای محدود و ضعیف منتهی کنند که این خلاف انپیتی است.
بر اساس انپیتی هرکشوری میتواند هر میزان که میخواهد غنیسازی داشته باشد و در زمینه تحقیق و توسعه هم محدودیتی ندارد تنها مشروط به اینکه اهدافش از غنیسازی صلحآمیز باشد و غنیسازی خود را تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی انجام دهد.
باید دید واکنش تیم مذاکرهکننده ایرانی نسبت به این خواسته طرف غربی چه خواهد بود و چگونه در برابر این خواسته نامعقول مقاومت خواهند کرد؟