برخی از کتاب‌هایی که در ظاهر اجازه انتشار ندارند، این روزها به صورت مخفیانه و به قیمت‌های گزاف در برخی از کتاب‌فروشی‌های سطح شهر فروخته می‌شوند.
به گزارش شهداي ايران، به نقل ار افكار نيوز، برخی از کتاب هایی که در ظاهر بر اساس قوانین انتشار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در ایران ممنوع است، به وسیله برخی از گروه ها به مشتریان پیشنهاد شده و در قالب کتب تاریخی به فروش می رسد.
در برخی از کتابفروشی ها، کتاب هایی در خصوص رمل و جادو و کتب متعلق به گروه های فرقه ای همچون ایلیا و فرقه حلقه و فرقه مکتب و همچنین نگاهی به شاه نوشته عباس میلانی، خاطرات فرح دیبا و شاهد سقوط های سه گانه و راه کمال و ... که هر یک به دلایلی اجازه انتشار ندارند، به راحتی در سطح شهر البته به قیمت گزاف به فروش می رسد. در چنین شرایطی به نظر می رسد ممنوعیت چاپ این کتب نه تنها به ضرر نویسندگان این مجموعه نباشد، بلکه موجب می شود که مردم برای خرید آن حریص تر شده و حاضر شوند حتی برای خرید یک کتاب، ۵۰ هزار تومان نیز هزینه پرداخت کنند.
جالب آنکه فروش این کتاب ها، از سوی کتابفروشان به صورت پنهانی و زیرمیزی انجام می شود. در واقع این کتاب ها در ویترین ها قرار داده نمی شود، بلکه در زیر پیشخوان جاسازی می شود و زمانی که مشتری برای پرداخت هزینه کتاب های خریداری شده مراجعه می کند، خرید این کتاب ها به آنها پیشنهاد می شود.
این در حالی است که علاوه بر این کتب، برخی از کتاب های وابسته به فرق مختلف که بارها و بارها، رهبرانشان از سوی دستگاه های امنیتی بازداشت و مورد پیگرد قانون قرار گرفته اند و در حال حاضر، ممنوع الکار به شمار می روند، اما به راحتی کتاب هایشان در سطح شهر چاپ و توزیع می شود.
جا دارد در چنین شرایطی که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد، که سرگرم برگزاری مراسم و شرکت در برنامه های مختلف هستند، ساعاتی را نیز برای رسیدگی به این امور اختصاص دهند و به جای، صرف کردن تمام وقت خود برای انتشار یافتن یا بستن رسانه ها، ـ یا حل مسئله فیس بوک که این روزها نگاهی به دکه های روزنامه فروشی نشان می دهد که هیچ کس دیگر حوصله روزنامه خواندن را نداردـ به امور چاپ و توزیع کتاب نیز نظارت کنند.
سال هاست که وزارت ارشاد اسلامی، با ارائه مجوز انتشار به برخی از کتب از جمله کتب مربوط به فرق مختلف راه را برای توزیع و ترویج این فرقه ها گشوده و در این میان، جوانان از همه جا بی خبری که با انتشار این کتاب ها مواجه اند، به گمان اینکه افکار این افراد مشکلی ندارد به پیروی از آنان همت گماشته و زندگی و وقت خود را در راه آنان هدر می کنند.
نکته قابل تامل آنکه، این روزها در این وزارتخانه عریض و طویل به برخی از کتب وابسته به جریان های سیاسی اجازه انتشار داده می شود که متاسفانه با به کار بردن همان مطالب در برخی از رسانه ها، رسانه متهم به سیاه نمایی می شود! در واقع اینجا باید این سوال از وزیر محترم ارشاد پرسید که اگر انتشار و توزیع اینگونه مطالب اکراه دارد، پس چرا به نویسنده محترم اجازه انتشار چنین کتابی داده شده است!؟ ولی اگر این کتاب ها مشکلی ندارد، پس به معاون مطبوعاتی محترم این امر را ابلاغ کنید تا به رسانه ها به دلیل استفاده از مطالب چنین کتبی، تذکر ندهند.
هر چند که سال هاست یک بام و دو هوایی عمل کردن وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرهنگ غنی این ملت را نشانه رفته و کار را تا جایی کشانده است که بسیاری از جوانان از فرهنگ خود بیزار گشته اند، اما باید این امر را نیز متذکر شویم که اگر دستگاه های فرهنگی که وظیفه تبلیغ و ترویج و حفاظت از فرهنگ غنی ایرانی ـ اسلامی را برعهده دارند، نتوانند از عهده وظایف خود به خوبی بربیایند، بسیاری از تلاش های گروه های امنیتی و نظامی برای مقابله با تهاجمات فرهنگی چون دودی به هوا خواهد رفت، چرا که در این عرصه همه می دانند که فرهنگ با ضرب الاجل ها و فشارهای امنیتی درست نخواهد شد، بلکه کاری ظریف و مستمر را می طلبد .
در این میان بودجه های کلانی که به این وزارتخانه عریض و طویل از بیت المال پرداخت می شود، نیز جای بحث و تامل بسیار دارد.
در برخی از کتابفروشی ها، کتاب هایی در خصوص رمل و جادو و کتب متعلق به گروه های فرقه ای همچون ایلیا و فرقه حلقه و فرقه مکتب و همچنین نگاهی به شاه نوشته عباس میلانی، خاطرات فرح دیبا و شاهد سقوط های سه گانه و راه کمال و ... که هر یک به دلایلی اجازه انتشار ندارند، به راحتی در سطح شهر البته به قیمت گزاف به فروش می رسد. در چنین شرایطی به نظر می رسد ممنوعیت چاپ این کتب نه تنها به ضرر نویسندگان این مجموعه نباشد، بلکه موجب می شود که مردم برای خرید آن حریص تر شده و حاضر شوند حتی برای خرید یک کتاب، ۵۰ هزار تومان نیز هزینه پرداخت کنند.
جالب آنکه فروش این کتاب ها، از سوی کتابفروشان به صورت پنهانی و زیرمیزی انجام می شود. در واقع این کتاب ها در ویترین ها قرار داده نمی شود، بلکه در زیر پیشخوان جاسازی می شود و زمانی که مشتری برای پرداخت هزینه کتاب های خریداری شده مراجعه می کند، خرید این کتاب ها به آنها پیشنهاد می شود.
این در حالی است که علاوه بر این کتب، برخی از کتاب های وابسته به فرق مختلف که بارها و بارها، رهبرانشان از سوی دستگاه های امنیتی بازداشت و مورد پیگرد قانون قرار گرفته اند و در حال حاضر، ممنوع الکار به شمار می روند، اما به راحتی کتاب هایشان در سطح شهر چاپ و توزیع می شود.
جا دارد در چنین شرایطی که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد، که سرگرم برگزاری مراسم و شرکت در برنامه های مختلف هستند، ساعاتی را نیز برای رسیدگی به این امور اختصاص دهند و به جای، صرف کردن تمام وقت خود برای انتشار یافتن یا بستن رسانه ها، ـ یا حل مسئله فیس بوک که این روزها نگاهی به دکه های روزنامه فروشی نشان می دهد که هیچ کس دیگر حوصله روزنامه خواندن را نداردـ به امور چاپ و توزیع کتاب نیز نظارت کنند.
سال هاست که وزارت ارشاد اسلامی، با ارائه مجوز انتشار به برخی از کتب از جمله کتب مربوط به فرق مختلف راه را برای توزیع و ترویج این فرقه ها گشوده و در این میان، جوانان از همه جا بی خبری که با انتشار این کتاب ها مواجه اند، به گمان اینکه افکار این افراد مشکلی ندارد به پیروی از آنان همت گماشته و زندگی و وقت خود را در راه آنان هدر می کنند.
نکته قابل تامل آنکه، این روزها در این وزارتخانه عریض و طویل به برخی از کتب وابسته به جریان های سیاسی اجازه انتشار داده می شود که متاسفانه با به کار بردن همان مطالب در برخی از رسانه ها، رسانه متهم به سیاه نمایی می شود! در واقع اینجا باید این سوال از وزیر محترم ارشاد پرسید که اگر انتشار و توزیع اینگونه مطالب اکراه دارد، پس چرا به نویسنده محترم اجازه انتشار چنین کتابی داده شده است!؟ ولی اگر این کتاب ها مشکلی ندارد، پس به معاون مطبوعاتی محترم این امر را ابلاغ کنید تا به رسانه ها به دلیل استفاده از مطالب چنین کتبی، تذکر ندهند.
هر چند که سال هاست یک بام و دو هوایی عمل کردن وزرای فرهنگ و ارشاد اسلامی، فرهنگ غنی این ملت را نشانه رفته و کار را تا جایی کشانده است که بسیاری از جوانان از فرهنگ خود بیزار گشته اند، اما باید این امر را نیز متذکر شویم که اگر دستگاه های فرهنگی که وظیفه تبلیغ و ترویج و حفاظت از فرهنگ غنی ایرانی ـ اسلامی را برعهده دارند، نتوانند از عهده وظایف خود به خوبی بربیایند، بسیاری از تلاش های گروه های امنیتی و نظامی برای مقابله با تهاجمات فرهنگی چون دودی به هوا خواهد رفت، چرا که در این عرصه همه می دانند که فرهنگ با ضرب الاجل ها و فشارهای امنیتی درست نخواهد شد، بلکه کاری ظریف و مستمر را می طلبد .
در این میان بودجه های کلانی که به این وزارتخانه عریض و طویل از بیت المال پرداخت می شود، نیز جای بحث و تامل بسیار دارد.
