محمد رحمانیان در نشست رسانه ای دو نمایش «آرش ساد» و « در روزهای اخر اسفند» با اشاره به اینکه تالار وحدت از آنها تقاضای 30 میلیون تومان برای اجرا در این سالن کرده است عنوان کرد اگر شرایط مساعد نشود نمایش «آرش ساد» را جلو در تالار وحدت به صحنه خواهد برد.
به گزارش خبرنگار مهر، نشست رسانهای دو نمایش «در روزهای آخر اسفند» و «آرش ساد» به کارگردانی محمد رحمانیان صبح امروز شنبه 13 بهمن ماه با حضور کارگردان این دو نمایش و اشکان خطیبی و غزل شاکری بازیگران و بهروز صفاریان آهنگساز «در روزهای آخر اسفند» و مسعود سلامتف نیکناز عالمی و پرستو رحمانیان بازیگران «آرش ساد» در تالار رودکی برگزار شد.
رحمانیان در ابتدای این نشست رسانه ای درباره شکل گیری نمایش «روزهای آخر اسفند» توضیح داد: بعد از اجرای نمایش «ترانه های قدیمی» با بهروز صفاریان صحبتهایی درباره اجرای همین نمایش به شیوه ای دیگر و با محوریت موسیقی کردیم و در فاصله ای که من از کانادا بازگشتم صحبتها با صفاریان و اشکان خطیبی به شکل جدی تری دنبال شد و تصمیم گرفتیم نمایشی با محوریت ترانه های خاطره انگیز قدیمی را به صحنه ببریم که برای همه نسلها دوست داشتنی است. وی ادامه داد: اما اتفاقی که برای گروه موسیقی «سگهای زرد» در بروکلین آمریکا افتاد من را بیشتر ترغیب کرد تا اجرای این نمایش را پیگیری کنم. با بروز این اتفاق دردناک مضمون نمایش ما شکل درستتری به خود گرفت. نمونه پرداختن به چنین مسئلهای را من در نمایش «مانیفست چو» هم انجام داده بودم اما این واقعه ابعاد عمیق تر و تلخ تری داشت و همین مسئله باعث شد که ما بیش از یک ماه و نیم به دنبال منابع و چرایی این واقعه بگردیم. متاسفانه این حادثه عجیب و غریب دچار حواشی مثل دفن کردن دو تن از اعضا این گروه در قطعه هنرمندان شد که باعث کم رنگ شدن اصل قضیه شد. در این اثر نمایشی به بهانه اتفاقی که برای این گروه موسیقی رخ داد بدون نام بردن از آنها به چرایی قضیه میپردازیم.
در ادامه اشکان خطیبی بازیگر و مجری طرح این نمایش گفت: در این نمایش 11 ترانه خاطره انگیز و نوستالوژیک انگلیسی از دهه 40 تا اواخر دهه 80 انتخاب شده است است و یک تک آهنگ هم از فرهاد مهراد با شعری از شفیعی کدکنی خوانده می شود. یک گروه کامل موسیقی روی صحنه این ترانه ها را اجرا می کنند که سرپرستی آنها را بهروز صفاریان بر عهده دارد.
محمد رحمانیان درباره نحوه گرفتن مجوزهای این نمایش توضیح داد: چون این کار هم نمایش است و هم کنسرت برای اولین بار هم با شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی و هم مرکز موسیقی برای اخذ مجوز روبرو بودیم. کل ترانه ها ترجمه شده که اشکان این کار را بر عهده داشته و به مرکز موسیقی ارائه داده است. همچنین متن نمایشنامه هم به مرکز هنرهای نمایشی تحویل داده شده است.
خطیبی نیز در این زمینه گفت: خوشبختانه پیروز ارجمند مدیر دفتر امور موسیقی همه ترانههای نمایش را به خوبی می شناخت و حتی از من می پرسید که کدام نسخه را در نمایش استفاده خواهیم کرد بنابراین فکر نمی کنم در زمنیه اخذ مجوز از مرکز موسیقی با مشکلی برخورد کنیم.
غزل شاکری بازیگر دیگر این نمایش نیز درباره اولین حضورش در تئاتر توضیح داد: من زیاد بازی نمی کنم اما خوشبختانه در سینما سربلند بیرون آمدم. تجربه حضور در تئاتر را هم بسیار دوست دارم. آقای رحمانیان اگر تنها به دنبال بازیگر می گشتند گزینه های زیادی داشتند اما دنبال قابلیت های دیگری در یک بازیگر بودند که من را انتخاب کردند.
رحمانیان در راستای صحبتهای شاکری گفت: بزرگترین اتفاق این تئاتر حضور غزل شاکری است و چقدر بد که من دیر با او آشنا شدم و تاسف می خورم که دیر او را شناختم.
خطیبی نیز در این باره یادآور شد: ما مدتها بود که به دنبال یک بازیگر خوب می گشتیم که صدای خوبی داشته باشد، خوانندگی بداند و به زبان انگلیسی هم مسلط باشد اما نمی توانستیم چنین شخصی را پیدا کنیم. تا اینکه سیف الله صمدیان غزل شاکری را به ما معرفی کرد و ما خوشبختانه توانستیم بازیگر مورد نظرمان را بیابیم. وی درباره قیمت بلیت این نمایش گفت: بلیت نمایش قیمتی بین بهای بلیت یک کنسرت و یک نمایش دارد و از 27 تا 74 هزار تومان خواهد بود. البته تا امروز ما هیچ کمکی از نهادی دریافت نکرده ایم و با هزینه های شخصی این نمایش را به صحنه می بریم حتی هنوز حامی مالی هم برای کار نیافته ایم.
رحمانیان درباره بها بلیت توضیح داد: البته نه قیمت این نمایش و نه «آرش ساد» باعث خوشحالی من نیست اگر ما می توانستیم برخی هزینه ها را به واسطه کمک های دولتی تامین کنیم این اتفاق نمی افتاد. امیدوارم کمک های مالی از طرف دولت بدون استثنا به همه نمایشهای کشورمان تعلق پیدا کند. این نمایش ادای دینی به موسیقی پاپ ایرانی و افرادی که راه را برای نسل امروز باز کردند، ادای دینی به گروه «یلو داگز» و فرهاد مهراد خواهد بود.
بهروز صفاریان نیز درباره اجرای این موسیقی نمایش یادآور شد: نزدیک شدن تئاتر و موسیقی و اجرای این اثر را شروع یک جریان می دانم که تا امروز انقدر حرفه ای دنبال نشده است. این اتفاق نقطه شروع بزرگی است و امیدوارم قدم های بعدی در این راه انجام شود.
در ادامه جلسه با حضور رحمانیان، اشکان خطیبی و بازیگران نشست نمایش «آرش ساد» آغاز شد.
رحمانیان درباره شکل گیری این اثر نمایشی توضیح داد: با هنرجویان کلاس بازیگری مهتاب نصیرپور نمایش های «شاپرک خانم» بیژن مفید و «شب سال نو» را اجرا کرده بودیم. من سالها بود که می خواستم نمایش «آرش» بیضایی را به صحنه ببرم اما شرایطش فراهم نمی شد تا اینکه 26 دی ماه 91 از طریق رسانه ها متوجه شدم بیماران تیمارستان آزادی تهران در حمله بولدزرها در کوچه و خیابان آواره شده اند بنابراین به سراغ نمایشنامه «ماراساد» رفتم و آن را با «آرش» تلفیق کردم. بعدها هم فیلم نمایشی که پیتر بروک از «ماراساد» به صحنه برده را دیده و مقاله سوزان سانتاگ را هم در این زمینه خواندم.
وی افزود: من فکرش را هم نمی کردم که این نمایش را در ایران به صحنه ببرم چون من آن زمان اجازه کار در ایران را نداشتم. اما بعد از انتخابات خرداد 92 بود که فضا باز شد و من اجازه کار در ایران پیدا کردم. به علت اینکه هیچ سالن خالی وجود نداشت من تنها توانستیم سه شب اجرا بگیریم و دو اجرا هم در جشنواره داشته باشیم.
کارگردان « اسب ها» ادامه داد: تا امروز از طرف جشنواره 10 میلیون تومان به ما پرداخت شده است و برای اسکان بچه های گروه نیز تنها دو اتاق در اختیارمان قرار داشت. 96 میلیون تومان هزینه بلیت بچه های نمایش شده است و ما برای اجرای عمومی با بلیت فروشی که داشته ایم خوشبختانه هزینه بلیت بچه ها تامین شد اما به ما اعلام کردند در صورتی می توانیم در تالار وحدت به صحنه برویم که 30 میلیون تومان به تالار وحدت پرداخت کنیم با این حساب ما 17 میلیون تومان کم داریم. این در حالی است که هیچ کدام از بچه های گروه و حتی نویسنده دستمزدی دریافت نکرده اند. رحمانیان تصریح کرد: در حال حاضر من 8 میلیون تومان از این مبلغ را در حساب شخصی ام دارم اما نمی دانم که چطور باید بقیه اش را تامین کنم. اما شرایط مناسبی فراهم نشود مجبورم به جای تالار وحدت جلو در ورودی تالار نمایش «آرش ساد» را اجرا کنم و از همین جا هم از تماشاگران عذرخواهی می کنم.
وی متذکر شد: البته حداقل از این مسئله خوشحالم که این بار نمایشم به خاطر مسائل مالی اجرا نشده نه به دلیل ممیزی. امیدوارم از طرف آقای مرادخانی اتفاقی برای این نمایش بیفتد. البته اگر تعامل و همکاری وجود داشت این شرایط برای ما به وجود نمی آمد.
کارگردان «فنز» با اشاره به شرایط نامناسب تالار حافظ گفت: اجریا ما در جشنواره تئاتر فجر در شرایط نامناسبی در تالار حافظ صورت گرفت در شرایطی که با صدای بوق ماشین و جوشکاری و در شرایط غیر حرفه ای در سالن نمایش را به صحنه بردیم. من برای خودم نمی گویم چون من تنها دو اجرا در این تالار داشتم اما الان بهزاد فراهانی در این سالن اجرا می رود. فراهانی یعنی نصف تئاتر ایران. او هم مدرس است، هم بازیگر، نمایشنامه نویس، کارگردان و هم مترجم. نباید در اختیار آدمی به این بزرگی چنین سالنی قرار گیرد.
رحمانیان در پایان صحبتهایش با اشاره به مشکلاتی که در چند سال اخیر برایش به وجود آمده گفت: اینکه من از سال 88 به این طرف همه سختی ها را به جان می خرم و تلاش می کنم کار کنم به این دلیل نیست که من علاقه به کارگردانی یا نمایشنامه نویسی دارم و یا می خوام تعهد خودم را نشان دهم تنها دلیلش این است که می خواهم عده ای را عصبانی کنم. هر روز که اینترنت را چک می کنم به این دلیل است که ببینم چند نفر به من فحش داده اند.
در پایان جلسه بازیگران جوان این نمایش نیز توضیحاتی درباره حضورشان در «آرش ساد» دادند.
رحمانیان در ابتدای این نشست رسانه ای درباره شکل گیری نمایش «روزهای آخر اسفند» توضیح داد: بعد از اجرای نمایش «ترانه های قدیمی» با بهروز صفاریان صحبتهایی درباره اجرای همین نمایش به شیوه ای دیگر و با محوریت موسیقی کردیم و در فاصله ای که من از کانادا بازگشتم صحبتها با صفاریان و اشکان خطیبی به شکل جدی تری دنبال شد و تصمیم گرفتیم نمایشی با محوریت ترانه های خاطره انگیز قدیمی را به صحنه ببریم که برای همه نسلها دوست داشتنی است. وی ادامه داد: اما اتفاقی که برای گروه موسیقی «سگهای زرد» در بروکلین آمریکا افتاد من را بیشتر ترغیب کرد تا اجرای این نمایش را پیگیری کنم. با بروز این اتفاق دردناک مضمون نمایش ما شکل درستتری به خود گرفت. نمونه پرداختن به چنین مسئلهای را من در نمایش «مانیفست چو» هم انجام داده بودم اما این واقعه ابعاد عمیق تر و تلخ تری داشت و همین مسئله باعث شد که ما بیش از یک ماه و نیم به دنبال منابع و چرایی این واقعه بگردیم. متاسفانه این حادثه عجیب و غریب دچار حواشی مثل دفن کردن دو تن از اعضا این گروه در قطعه هنرمندان شد که باعث کم رنگ شدن اصل قضیه شد. در این اثر نمایشی به بهانه اتفاقی که برای این گروه موسیقی رخ داد بدون نام بردن از آنها به چرایی قضیه میپردازیم.
در ادامه اشکان خطیبی بازیگر و مجری طرح این نمایش گفت: در این نمایش 11 ترانه خاطره انگیز و نوستالوژیک انگلیسی از دهه 40 تا اواخر دهه 80 انتخاب شده است است و یک تک آهنگ هم از فرهاد مهراد با شعری از شفیعی کدکنی خوانده می شود. یک گروه کامل موسیقی روی صحنه این ترانه ها را اجرا می کنند که سرپرستی آنها را بهروز صفاریان بر عهده دارد.
محمد رحمانیان درباره نحوه گرفتن مجوزهای این نمایش توضیح داد: چون این کار هم نمایش است و هم کنسرت برای اولین بار هم با شورای نظارت مرکز هنرهای نمایشی و هم مرکز موسیقی برای اخذ مجوز روبرو بودیم. کل ترانه ها ترجمه شده که اشکان این کار را بر عهده داشته و به مرکز موسیقی ارائه داده است. همچنین متن نمایشنامه هم به مرکز هنرهای نمایشی تحویل داده شده است.
خطیبی نیز در این زمینه گفت: خوشبختانه پیروز ارجمند مدیر دفتر امور موسیقی همه ترانههای نمایش را به خوبی می شناخت و حتی از من می پرسید که کدام نسخه را در نمایش استفاده خواهیم کرد بنابراین فکر نمی کنم در زمنیه اخذ مجوز از مرکز موسیقی با مشکلی برخورد کنیم.
غزل شاکری بازیگر دیگر این نمایش نیز درباره اولین حضورش در تئاتر توضیح داد: من زیاد بازی نمی کنم اما خوشبختانه در سینما سربلند بیرون آمدم. تجربه حضور در تئاتر را هم بسیار دوست دارم. آقای رحمانیان اگر تنها به دنبال بازیگر می گشتند گزینه های زیادی داشتند اما دنبال قابلیت های دیگری در یک بازیگر بودند که من را انتخاب کردند.
رحمانیان در راستای صحبتهای شاکری گفت: بزرگترین اتفاق این تئاتر حضور غزل شاکری است و چقدر بد که من دیر با او آشنا شدم و تاسف می خورم که دیر او را شناختم.
خطیبی نیز در این باره یادآور شد: ما مدتها بود که به دنبال یک بازیگر خوب می گشتیم که صدای خوبی داشته باشد، خوانندگی بداند و به زبان انگلیسی هم مسلط باشد اما نمی توانستیم چنین شخصی را پیدا کنیم. تا اینکه سیف الله صمدیان غزل شاکری را به ما معرفی کرد و ما خوشبختانه توانستیم بازیگر مورد نظرمان را بیابیم. وی درباره قیمت بلیت این نمایش گفت: بلیت نمایش قیمتی بین بهای بلیت یک کنسرت و یک نمایش دارد و از 27 تا 74 هزار تومان خواهد بود. البته تا امروز ما هیچ کمکی از نهادی دریافت نکرده ایم و با هزینه های شخصی این نمایش را به صحنه می بریم حتی هنوز حامی مالی هم برای کار نیافته ایم.
رحمانیان درباره بها بلیت توضیح داد: البته نه قیمت این نمایش و نه «آرش ساد» باعث خوشحالی من نیست اگر ما می توانستیم برخی هزینه ها را به واسطه کمک های دولتی تامین کنیم این اتفاق نمی افتاد. امیدوارم کمک های مالی از طرف دولت بدون استثنا به همه نمایشهای کشورمان تعلق پیدا کند. این نمایش ادای دینی به موسیقی پاپ ایرانی و افرادی که راه را برای نسل امروز باز کردند، ادای دینی به گروه «یلو داگز» و فرهاد مهراد خواهد بود.
بهروز صفاریان نیز درباره اجرای این موسیقی نمایش یادآور شد: نزدیک شدن تئاتر و موسیقی و اجرای این اثر را شروع یک جریان می دانم که تا امروز انقدر حرفه ای دنبال نشده است. این اتفاق نقطه شروع بزرگی است و امیدوارم قدم های بعدی در این راه انجام شود.
در ادامه جلسه با حضور رحمانیان، اشکان خطیبی و بازیگران نشست نمایش «آرش ساد» آغاز شد.
رحمانیان درباره شکل گیری این اثر نمایشی توضیح داد: با هنرجویان کلاس بازیگری مهتاب نصیرپور نمایش های «شاپرک خانم» بیژن مفید و «شب سال نو» را اجرا کرده بودیم. من سالها بود که می خواستم نمایش «آرش» بیضایی را به صحنه ببرم اما شرایطش فراهم نمی شد تا اینکه 26 دی ماه 91 از طریق رسانه ها متوجه شدم بیماران تیمارستان آزادی تهران در حمله بولدزرها در کوچه و خیابان آواره شده اند بنابراین به سراغ نمایشنامه «ماراساد» رفتم و آن را با «آرش» تلفیق کردم. بعدها هم فیلم نمایشی که پیتر بروک از «ماراساد» به صحنه برده را دیده و مقاله سوزان سانتاگ را هم در این زمینه خواندم.
وی افزود: من فکرش را هم نمی کردم که این نمایش را در ایران به صحنه ببرم چون من آن زمان اجازه کار در ایران را نداشتم. اما بعد از انتخابات خرداد 92 بود که فضا باز شد و من اجازه کار در ایران پیدا کردم. به علت اینکه هیچ سالن خالی وجود نداشت من تنها توانستیم سه شب اجرا بگیریم و دو اجرا هم در جشنواره داشته باشیم.
کارگردان « اسب ها» ادامه داد: تا امروز از طرف جشنواره 10 میلیون تومان به ما پرداخت شده است و برای اسکان بچه های گروه نیز تنها دو اتاق در اختیارمان قرار داشت. 96 میلیون تومان هزینه بلیت بچه های نمایش شده است و ما برای اجرای عمومی با بلیت فروشی که داشته ایم خوشبختانه هزینه بلیت بچه ها تامین شد اما به ما اعلام کردند در صورتی می توانیم در تالار وحدت به صحنه برویم که 30 میلیون تومان به تالار وحدت پرداخت کنیم با این حساب ما 17 میلیون تومان کم داریم. این در حالی است که هیچ کدام از بچه های گروه و حتی نویسنده دستمزدی دریافت نکرده اند. رحمانیان تصریح کرد: در حال حاضر من 8 میلیون تومان از این مبلغ را در حساب شخصی ام دارم اما نمی دانم که چطور باید بقیه اش را تامین کنم. اما شرایط مناسبی فراهم نشود مجبورم به جای تالار وحدت جلو در ورودی تالار نمایش «آرش ساد» را اجرا کنم و از همین جا هم از تماشاگران عذرخواهی می کنم.
وی متذکر شد: البته حداقل از این مسئله خوشحالم که این بار نمایشم به خاطر مسائل مالی اجرا نشده نه به دلیل ممیزی. امیدوارم از طرف آقای مرادخانی اتفاقی برای این نمایش بیفتد. البته اگر تعامل و همکاری وجود داشت این شرایط برای ما به وجود نمی آمد.
کارگردان «فنز» با اشاره به شرایط نامناسب تالار حافظ گفت: اجریا ما در جشنواره تئاتر فجر در شرایط نامناسبی در تالار حافظ صورت گرفت در شرایطی که با صدای بوق ماشین و جوشکاری و در شرایط غیر حرفه ای در سالن نمایش را به صحنه بردیم. من برای خودم نمی گویم چون من تنها دو اجرا در این تالار داشتم اما الان بهزاد فراهانی در این سالن اجرا می رود. فراهانی یعنی نصف تئاتر ایران. او هم مدرس است، هم بازیگر، نمایشنامه نویس، کارگردان و هم مترجم. نباید در اختیار آدمی به این بزرگی چنین سالنی قرار گیرد.
رحمانیان در پایان صحبتهایش با اشاره به مشکلاتی که در چند سال اخیر برایش به وجود آمده گفت: اینکه من از سال 88 به این طرف همه سختی ها را به جان می خرم و تلاش می کنم کار کنم به این دلیل نیست که من علاقه به کارگردانی یا نمایشنامه نویسی دارم و یا می خوام تعهد خودم را نشان دهم تنها دلیلش این است که می خواهم عده ای را عصبانی کنم. هر روز که اینترنت را چک می کنم به این دلیل است که ببینم چند نفر به من فحش داده اند.
در پایان جلسه بازیگران جوان این نمایش نیز توضیحاتی درباره حضورشان در «آرش ساد» دادند.