سهيل جهان‌بيگلري، مديرعامل سازمان سينمايي سوره، روز گذشته نشستي با چند رسانه محدود داشت.
به گزارش شهداي ايران به نقل از مشرق ؛ سهيل جهان‌بيگلري، مديرعامل سازمان سينمايي سوره، روز گذشته نشستي با چند رسانه محدود داشت. همان طور كه پيش‌بيني مي‌شد بخشي از سؤال‌هاي خبرنگاران درباره اكران‌هاي سال 93 در سينماهاي حوزه هنري بود.
اين سؤال ريشه در اتفاقات سال 91 داشت. به دنبال موج گسترده فيلم‌هاي حاشيه‌دار و حاوي مضامين خيانت و عدم پايبندي به خانواده در فجر سي‌ام، حوزه هنري از نمايش چند فيلم مسئله‌دار در اكران نوروزي سال 91 خودداري كرد. چند روز پس از پايان تعطيلات نوروزي محسن مومني‌شريف، رئيس حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي، در روز بزرگداشت هنر انقلاب (21 فروردين) اعلام كرد: ما اجازه نداريم امكانات‌‌مان را در خدمت تفكراتي قرار دهيم كه اخلاق اسلامي و نجابت خانواده‌ها را نشانه گرفته‌اند. حداقل 15 فيلم از فيلم‌هاي در نوبت اكران امسال، در سينماهاي حوزه هنري نمايش داده نخواهند شد.
اين سخنان چندي بعد از سوي محمد حمزه‌زاده، معاون هنري و قائم مقام حوزه هنري نيز مورد تأكيد قرار گرفت. حمزه‌زاده در برنامه «هفت» گفت: «حوزه هنري در ابتداي سال احساس وظيفه كرد كه ترمز تخلفات سينماي ايران را بكشد اما مسئولان سازمان سينمايي به جاي حل اين مشكل بيشتر گره‌اندازي كردند». حمزه‌زاده از ادامه اين سياست در سال آينده (92) نيز خبر داد و گفت: تلاش حوزه هنري برقراري امنيت رواني خانواده‌ها و حيثيت نظام است. البته اين اقدام حوزه هنري با اعتراضات پي‌در‌پي سازمان سينمايي روبه‌رو شد به طوري كه سينما آزادي از سوي شوراي صنفي اكران تحريم شد و تا مدت‌ها هيچ حواله‌اي از سوي شورا به اين سينما كه سرگروه نيز بود، داده نمي‌شد. در انتها اكران‌هاي سال 92 در حالي به پايان رسيد كه حوزه هنري از اكران شش فيلم سر باز زد و جلسات متعدد و نامه‌نگاري‌هاي سازندگان اين فيلم‌ها براي وادار كردن حوزه به تجديد نظر در اين اقدام به جايي نرسيد. اكران فيلم‌هاي تحريمي از سوي حوزه در ساير سينماها نيز با اعتراضات فراواني روبه‌رو بود به طوري كه «گشت ارشاد»، «خصوصي» و «من مادر هستم» حتي به اعتراضات خياباني انجاميد كه در سينماي ايران بي‌سابقه بود.
اقدام حوزه هنري در ايستادگي در برابر فيلم‌هايي كه مروج بي‌اخلاقي بوده‌اند، با حمايت قاطع رسانه اصولگرا و اقشار مختلف جامع روبه‌رو شد اما در مقابل سازمان سينمايي به جاي تقبيح موج گسترده توليد اين نوع فيلم‌ها سعي كرد با پرداخت خسارت به فيلمسازان تحريم شده، ضرر و زيان آنها را جبران كند.
اكنون در آستانه برگزاري جشنواره سي و دوم فيلم فجر، جهان‌بيگلري، مديرعامل سازمان سينمايي سوره كه گويا فراموش كرده است كه در سال 91 گفته بود « حوزه تصميم گرفته و صلاح ديده برخي فيلم‌ها را نمايش ندهد»، اين بار مي‌گويد: « به نظرم بحث گلچين كردن فيلم‌ها در سال گذشته، پوست خربزه دوستان مديريت سينمايي قبلي بود و به نظرم وزارت ارشاد، خودش براي غبارآلود كردن فضا به آن وضعيت دامن زد. »
مدير سازمان سينمايي سوره از پوست خربزه‌اي مي‌گويد كه سازمان سينمايي زير پاي حوزه هنري گذاشته است! از صحبت‌ها مي‌شود اينگونه برداشت كرد كه برخلاف صحبت‌هاي مومني شريف و حمزه‌زاده در عدم اكران فيلم‌هايي كه « نجابت خانواده‌ها را نشانه گرفته‌اند»، مجموعه تحت مديريت جهان‌بيگلري خواهان اكران آن فيلم‌ها بوده است و تحريم فيلم‌ها نه تنها اقدامي در جهت «برقراري امنيت رواني خانواده‌ها و حيثيت نظام» نبوده است بلكه توطئه‌اي از سوي سازمان سينمايي بوده تا به وسيله آن چهره حوزه هنري را تخريب كند!
صحبت‌هاي جهان‌بيگلري در حالي است كه «سينما‌پرس» طي گزارشي به عدم حضور سرپرست سازمان سينمايي حوزه هنري در محل كار خود و گرايش‌هاي احتمالي نامبرده به پذيرش مسئوليت در ساير مراكز دولتي تابعه وزارت ارشاد كه البته هيچ‌گاه تكذيب هم نشد، اشاره كرد و نوشت: سهيل جهان‌بيگلري با نااميدي از اين اتفاق و با شركت در جمع خبرنگاران برخي رسانه‌ها حضور خود را به ظاهر در حوزه هنري تثبيت كرد. به نظر مي‌رسد ترس جهان‌بيگلري براي پذيرش يك اقدام شجاعانه كه منجر شد حداقل براي مدتي جلوي ترويج ساخت فيلم‌هاي سياه ضد خانواده گرفته شود، از آنجا سرچشمه مي‌گيرد كه اين مدير سينمايي قصد داشته يا قصد دارد كه در آينده با تعامل سازنده با سازمان سينمايي! احتمالاً مسئوليت‌هايي خارج از حوزه هنري را بپذيرد.
اما در هر صورت اقدام به موقع حوزه هنري را در نمايش ندادن فيلم‌هاي مسئله‌دار در سينماهايش، نمي‌توان با عقب‌نشيني يك مدير مياني حوزه هنري و تلاش وي در مخدوش كردن تاريخ، ناديده گرفت. اگرچه امسال مديريت سازمان سينمايي قول مساعدي داده است كه سال 93 سال پراميدي براي سينماي ايران باشد و مي‌توان انتظار آن را داشت كه با تعامل سازنده فيلمسازان و سازمان سينمايي ديگر شاهد فيلم‌هاي ضد خانواده و سياه نباشيم تا هيچ فيلمي در زمان اكران با تحريم و اعتراض روبه‌رو نشود و خانواده‌ها از آنچه به روي پرده سينماها مي‌رود احساس شرم نكنند، اما هميشه مي‌توان بر روي حس وظيفه اخلاقي حوزه هنري براي پاسداشت حريم خانواده‌ها حساب كرد، حتي اگر يك مدير حوزه برخلاف جريان كلي حوزه هنري موضع‌گيري كند.
اين سؤال ريشه در اتفاقات سال 91 داشت. به دنبال موج گسترده فيلم‌هاي حاشيه‌دار و حاوي مضامين خيانت و عدم پايبندي به خانواده در فجر سي‌ام، حوزه هنري از نمايش چند فيلم مسئله‌دار در اكران نوروزي سال 91 خودداري كرد. چند روز پس از پايان تعطيلات نوروزي محسن مومني‌شريف، رئيس حوزه هنري سازمان تبليغات اسلامي، در روز بزرگداشت هنر انقلاب (21 فروردين) اعلام كرد: ما اجازه نداريم امكانات‌‌مان را در خدمت تفكراتي قرار دهيم كه اخلاق اسلامي و نجابت خانواده‌ها را نشانه گرفته‌اند. حداقل 15 فيلم از فيلم‌هاي در نوبت اكران امسال، در سينماهاي حوزه هنري نمايش داده نخواهند شد.
اين سخنان چندي بعد از سوي محمد حمزه‌زاده، معاون هنري و قائم مقام حوزه هنري نيز مورد تأكيد قرار گرفت. حمزه‌زاده در برنامه «هفت» گفت: «حوزه هنري در ابتداي سال احساس وظيفه كرد كه ترمز تخلفات سينماي ايران را بكشد اما مسئولان سازمان سينمايي به جاي حل اين مشكل بيشتر گره‌اندازي كردند». حمزه‌زاده از ادامه اين سياست در سال آينده (92) نيز خبر داد و گفت: تلاش حوزه هنري برقراري امنيت رواني خانواده‌ها و حيثيت نظام است. البته اين اقدام حوزه هنري با اعتراضات پي‌در‌پي سازمان سينمايي روبه‌رو شد به طوري كه سينما آزادي از سوي شوراي صنفي اكران تحريم شد و تا مدت‌ها هيچ حواله‌اي از سوي شورا به اين سينما كه سرگروه نيز بود، داده نمي‌شد. در انتها اكران‌هاي سال 92 در حالي به پايان رسيد كه حوزه هنري از اكران شش فيلم سر باز زد و جلسات متعدد و نامه‌نگاري‌هاي سازندگان اين فيلم‌ها براي وادار كردن حوزه به تجديد نظر در اين اقدام به جايي نرسيد. اكران فيلم‌هاي تحريمي از سوي حوزه در ساير سينماها نيز با اعتراضات فراواني روبه‌رو بود به طوري كه «گشت ارشاد»، «خصوصي» و «من مادر هستم» حتي به اعتراضات خياباني انجاميد كه در سينماي ايران بي‌سابقه بود.
اقدام حوزه هنري در ايستادگي در برابر فيلم‌هايي كه مروج بي‌اخلاقي بوده‌اند، با حمايت قاطع رسانه اصولگرا و اقشار مختلف جامع روبه‌رو شد اما در مقابل سازمان سينمايي به جاي تقبيح موج گسترده توليد اين نوع فيلم‌ها سعي كرد با پرداخت خسارت به فيلمسازان تحريم شده، ضرر و زيان آنها را جبران كند.
اكنون در آستانه برگزاري جشنواره سي و دوم فيلم فجر، جهان‌بيگلري، مديرعامل سازمان سينمايي سوره كه گويا فراموش كرده است كه در سال 91 گفته بود « حوزه تصميم گرفته و صلاح ديده برخي فيلم‌ها را نمايش ندهد»، اين بار مي‌گويد: « به نظرم بحث گلچين كردن فيلم‌ها در سال گذشته، پوست خربزه دوستان مديريت سينمايي قبلي بود و به نظرم وزارت ارشاد، خودش براي غبارآلود كردن فضا به آن وضعيت دامن زد. »
مدير سازمان سينمايي سوره از پوست خربزه‌اي مي‌گويد كه سازمان سينمايي زير پاي حوزه هنري گذاشته است! از صحبت‌ها مي‌شود اينگونه برداشت كرد كه برخلاف صحبت‌هاي مومني شريف و حمزه‌زاده در عدم اكران فيلم‌هايي كه « نجابت خانواده‌ها را نشانه گرفته‌اند»، مجموعه تحت مديريت جهان‌بيگلري خواهان اكران آن فيلم‌ها بوده است و تحريم فيلم‌ها نه تنها اقدامي در جهت «برقراري امنيت رواني خانواده‌ها و حيثيت نظام» نبوده است بلكه توطئه‌اي از سوي سازمان سينمايي بوده تا به وسيله آن چهره حوزه هنري را تخريب كند!
صحبت‌هاي جهان‌بيگلري در حالي است كه «سينما‌پرس» طي گزارشي به عدم حضور سرپرست سازمان سينمايي حوزه هنري در محل كار خود و گرايش‌هاي احتمالي نامبرده به پذيرش مسئوليت در ساير مراكز دولتي تابعه وزارت ارشاد كه البته هيچ‌گاه تكذيب هم نشد، اشاره كرد و نوشت: سهيل جهان‌بيگلري با نااميدي از اين اتفاق و با شركت در جمع خبرنگاران برخي رسانه‌ها حضور خود را به ظاهر در حوزه هنري تثبيت كرد. به نظر مي‌رسد ترس جهان‌بيگلري براي پذيرش يك اقدام شجاعانه كه منجر شد حداقل براي مدتي جلوي ترويج ساخت فيلم‌هاي سياه ضد خانواده گرفته شود، از آنجا سرچشمه مي‌گيرد كه اين مدير سينمايي قصد داشته يا قصد دارد كه در آينده با تعامل سازنده با سازمان سينمايي! احتمالاً مسئوليت‌هايي خارج از حوزه هنري را بپذيرد.
اما در هر صورت اقدام به موقع حوزه هنري را در نمايش ندادن فيلم‌هاي مسئله‌دار در سينماهايش، نمي‌توان با عقب‌نشيني يك مدير مياني حوزه هنري و تلاش وي در مخدوش كردن تاريخ، ناديده گرفت. اگرچه امسال مديريت سازمان سينمايي قول مساعدي داده است كه سال 93 سال پراميدي براي سينماي ايران باشد و مي‌توان انتظار آن را داشت كه با تعامل سازنده فيلمسازان و سازمان سينمايي ديگر شاهد فيلم‌هاي ضد خانواده و سياه نباشيم تا هيچ فيلمي در زمان اكران با تحريم و اعتراض روبه‌رو نشود و خانواده‌ها از آنچه به روي پرده سينماها مي‌رود احساس شرم نكنند، اما هميشه مي‌توان بر روي حس وظيفه اخلاقي حوزه هنري براي پاسداشت حريم خانواده‌ها حساب كرد، حتي اگر يك مدير حوزه برخلاف جريان كلي حوزه هنري موضع‌گيري كند.
