رخداد اخیر در جنین، آینه‌ای تمام‌نما از وضع بغرنج و سراشیبی سقوط رژیم صهیونیستی است. نقض آشکار قواعد دیپلماتیک و تیراندازی به هیئت‌های رسمی، مؤید آن است که تل‌آویو در مرحله‌ای از بحران ساختاری قرار گرفته که حتی ظواهر نظم بین‌المللی را نیز به کناری نهاده است. این تحول نیازمند رصد مستمر، واکنش هوشمندانه، و بازتعریف سطح مواجهه دیپلماتیک از سوی کشورهای مستقل و آگاه است.
به گزارش شهدای ایران،سعیدشهرابی فراهانی،مدیر مرکز پژوهش و مطالعات بین المللی ضدصهیونیستی نوشت :در روزهای اخیر، حادثه‌ای بس تأمل‌برانگیز در کرانه باختری رود اردن، و به‌طور مشخص در شهر مقاوم جنین، رخ داد که نه‌تنها به‌لحاظ میدانی حائز اهمیت است، بلکه پیامدهای نمادین و راهبردی قابل‌توجهی در پی دارد. طی این رخداد، گروهی از سفرای کشورهای اروپایی و عربی ـ به تعداد ۲۵ نفر ـ که با هدف بازدید از تحولات میدانی به جنین سفر کرده بودند، آماج آتش مستقیم نیروهای نظامی رژیم صهیونیستی قرار گرفتند.
این اقدام که بلافاصله با واکنش صریح و محکومیت شدید از سوی دولت‌های اسپانیا و ایتالیا همراه شد، دارای ابعاد چندلایه‌ای‌ست که تحلیل آن برای فهم رفتار نوین رژیم صهیونیستی ضروری به نظر می‌رسد:
بحران موجودیتی رژیم غاصب صهیونیستی:
از هفتم اکتبر ۲۰۲۳، رژیم صهیونیستی وارد مرحله‌ای تازه از فروپاشی تدریجی شده است. ناتوانی در مهار مقاومت در نوار غزه، همراه با افزایش فشار افکار عمومی جهانی، موجب شده تا این رژیم در مدار رفتاری عصبی، پرخاشگرانه و بدون محاسبه‌های مرسوم دیپلماتیک قرار گیرد.
دکترین صهیونیستی در باب بقا:
سران تل‌آویو، بر مبنای دکترین امنیتی و گفتمان بقامحور خویش، بر این باورند که هرگونه عقب‌نشینی در جغرافیای مقاومت، خاصه غزه، به منزله زوال بازدارندگی و آغاز فروپاشی درونی رژیم خواهد بود. بر همین اساس، حاضرند تبعات بین‌المللی را تحمل کنند اما از میدان نبرد عقب ننشینند.
نقش ابزاری دیپلماسی اروپا:
تحرکات اخیر برخی دولت‌های اروپایی در ارسال هیئت‌های دیپلماتیک به مناطق اشغالی، تلاشی‌ست برای مهار خشم افکار عمومی داخلی و ترمیم چهره خدشه‌دار خود. اما همین رفتارهای سطحی نیز از جانب تل‌آویو غیرقابل تحمل تلقی می‌شود و با خشونت پاسخ داده می‌گردد. این مسئله حامل پیامی آشکار به اروپا در باب مرزهای تحمل‌ناپذیری اسرائیل نسبت به نظارت خارجی است.
سابقه تاریخی خشونت علیه میانجی‌گران:
تاریخ این رژیم گواه آن است که پیش‌تر نیز در سال ۱۹۴۸، «کنت فولک برنادوت» نماینده ویژه سازمان ملل، به‌دست گروهک تروریستی «لحی» به قتل رسید. بدین‌سان، صهیونیست‌ها به‌لحاظ ایدئولوژیک وبه لحاظ مخفی کردن جنایات خود هرگونه دخالت خارجی در آنچه «سرزمین موعود» می‌نامند را بر نمی‌تابند.
جنین؛ نماد اشغال مستمر و نقض قطعنامه‌ها:
شهر جنین، که در سال ۱۹۶۷ اشغال شده، بر اساس قطعنامه‌های بین‌المللی نظیر ۲۴۲، باید به دولت قانونی فلسطین بازگردد. اما نه‌تنها اقدامی در جهت عقب‌نشینی صورت نگرفته، بلکه اشغال‌گری، سرکوب و توسعه شهرک‌ها در آن تشدید شده و اکنون حتی حرمت دیپلماسی نیز در آن لگدمال می‌گردد.
نگاه صهیونیستی به ادیان الهی:
از منظر باطنی، رژیم غاصب صهیونیستی نه برای اسلام، نه برای مسیحیت، و نه برای دیگر ادیان ابراهیمی جایگاهی قائل نیست. انکار نبوت پیامبر اسلام (ص) و جسارت به ساحت حضرت مسیح (ع)، نشان از آن دارد که حتی در مواجهه با جهان غرب نیز هیچ نوع احترام اصولی در تفکر صهیونیستی مشاهده نمی‌شود.
جمع‌بندی:
رخداد اخیر در جنین، آینه‌ای تمام‌نما از وضع بغرنج و سراشیبی سقوط رژیم صهیونیستی است. نقض آشکار قواعد دیپلماتیک و تیراندازی به هیئت‌های رسمی، مؤید آن است که تل‌آویو در مرحله‌ای از بحران ساختاری قرار گرفته که حتی ظواهر نظم بین‌المللی را نیز به کناری نهاده است. این تحول نیازمند رصد مستمر، واکنش هوشمندانه، و بازتعریف سطح مواجهه دیپلماتیک از سوی کشورهای مستقل و آگاه است.
