به گزارش شهدای ایران: اظهارات ضد و نقیض ویتکاف و ترامپ از یک طرف و تحریم‌های پی در پی نهادها و شخصیت‌های ایرانی از طرف دیگر، نوعی بی اعتمادی نسب مذاکرات را در افکار عمومی ایران حاکم کرده است. آمریکایی‌ها برخلاف مذاکرات دور اول که به تمام خواسته‌های ما پاسخ مثبت داده بودند، حالا برعکس با رفتارهای‌شان در مذاکرات مسقط1، خواستار برچیده شدن تاسیسات غنی سازی ایران هستند.

همین رفتارهای متناقض آمریکا در میانه مذاکرات، مردم را از ادامه این روند و رسیدن به یک توافق پایدار و برد-برد ناامید کرده است. آن‌ها پیش بینی می‌کنند که اگر ایران از حق غنی سازی کوتاه بیاید، آمریکا دوباره پا را فراتر گذاشته و خواسته‌ی غیرمعقولانه تری را مطرح خواهد کرد.


در روزهای منتهی به شروع مذاکرات، ویتکاف و ترامپ مدعی شده بودند که فقط می‌خواهند ایران بمب اتم نداشته باشد. رئیس جمهور و نماینده او این عبارات را طوری بیان کردند که برخی در ایران آن را سیگنال مثبت به تهران تلقی کنند و تصور کنند آمریکا حق غنی سازی ایران را پذیرفته است.

اما ادعاهای اخیر ویتکاف که گفته است «ایران اجازه حتی یک درصد غنی‌سازی ندارد»، نشان داد آمریکایی‌ها باز هم به قول خود وفا نکردند و بعد از این هم به حرف‌ها و امضاهای خود وفا نخواهند کرد. افکار عمومی ایران نیز این موضوع را به خوبی در کرده است به حدی که در یک نظر سنجی 68درصد مردم کمتر از روزهای اول آغاز مذاکرات، گفتگوهای غیرمستقیم ایران و آمریکا را دنبال می‌کنند.

حالا و در آستانه دور پنجم مذاکرات غیر مستقیم، سوال اساسی مردم از مذاکره کنندگان این است که اگر بناست آمریکایی‌ها وسط مذاکره دوباره تحریم جدید وضع کنند و حق غنی سازی را هم برای ایران نپذیرند پس چرا ما به مذاکره ادامه می‌دهیم؟ آمریکایی‌ها قبل از مذاکرات غیر مستقیم تحریم می‌کردند و علیه توانمندی هسته ای ایران سخن می‌راندند؛ حالا هم همین کار را می‌کنند، بنابراین دلیلی برای ادامه مذاکرات باقی نمی‌ماند.


پاسخ می‌تواند این باشد که ایران مذاکرات هسته‌ای را یکی از ده‌ها کار وزارت خارجه خود می‌داند اما نشان داده است که همواره در مذاکرات هسته‌ای چه مستقیم و چه غیرمستقیم، جدی بوده و حالا هم نسبت به قبل جدیت بیشتری دارد. ارائه ابتکارات جدید و پیشنهادهای خلاقانه از سوی ایران فرصت خوبی برای رسیدن به توافق آینده است. اما آمریکایی‌ها تلاش می‌کنند ابتکارات ایران را نادیده بگیرند و در مقابل ایده جدیدی هم مطرح نمی‌کنند.

نداشتن اراده جدی و بازی سیاسی - رسانه‌ای امریکایی‌ها ضرری به ایران نمی‌رساند چرا که تاسیسات هسته‌ای ایران پُرقدرت در حال فعالیت هستند. از سوی دیگر رئیس جمهور و معاون اول به عنوان چهره های اصلی دولت تاکید کرده اند که برخلاف دولت های روحانی، کار دولت را حتی برای لحظه‌ای متوقف مذاکرات نمی‌کنند؛ در نتیجه آمریکایی‌ها در حال متضرر شدن از اقدام جدی برای توافق با ایران مصمم می‌شوند. این اعلام حسن نیت به دنیا هم حتما با توجه به منافع جمهوری اسلامی انقضای مقرری دارد. البته که مسئولان امر در کشور باید با صدای رساتری خطاب به افکار عمومی دنیا این آمادگی ایران و آن بی ارادگی امریکا و زیاده خواهی تحقق دکترین نظامی در پوشش دیپلماسی را مطرح کنند.

لازم به یادآوری است که آمریکایی‌ها با انوع تهدید نظامی به طور جدی خواهان مذاکره مستقیم در همه موضوعات بودند که ایران تنها مذاکرات غیرمستقیم آن هم پیرامون مسئله هسته‌ای و در مقابل رفع همه تحریم‌ها را پذیریفت و امریکایی‌ها هم ناچار به آن تن دادند.