به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، در پی تحولات اخیر در روابط آمریکا و پاکستان، امیدها برای همکاریهای استراتژیک بین این دو کشور در حال کاهش است. به رغم تلاشهای اسلامآباد برای تقویت روابط با واشنگتن و قدردانی دونالد ترامپ از همکاریهای پاکستان در دستگیری اعضای داعش، کارشناسان بر این باورند که این تحولات به تنهایی نمیتواند به بهبود واقعی روابط بین دو کشور منجر شود.
«مایکل کوگلمن» کارشناس برجسته جنوب شرق آسیا، در مطلبی در مجله فارن پالیسی اشاره میکند که روابط نزدیکتر آمریکا با هند و همزمانی دوستی پاکستان با چین به عنوان دو مانع جدی در مسیر همکاریهای دوجانبه عمل میکند.
وی میگوید که آمریکا به رغم شناخت تهدیدات مشترک، به دلیل عدم همسویی در اولویتهای امنیتی و استراتژیک، تمایلی به نزدیکی با اسلامآباد ندارد.
در سالهای اخیر، پاکستان به دنبال تعریف مجدد جایگاه خود در سیاست خارجی آمریکا بوده است. اسلامآباد در تلاش است تا با همکاری در مبارزه با داعش و ارائه اطلاعات درباره شبهنظامیان، خود را به عنوان یک شریک قابل اعتماد معرفی کند. اما با خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و کاهش تمرکز واشنگتن بر روی پاکستان، این کشور به تدریج جایگاه خود را در سیاستهای آمریکایی از دست داده است.
دولت ترامپ، نگران تأثیرات منفی همکاریهای نزدیکتر با پاکستان بر روابطش با هند است. همچنین، اختلاف نظر در برداشت از تهدیدات موجود، به ویژه تهدید تحریک طالبان پاکستان و داعش خراسان، بر موانع همکاری تأثیر میگذارد. پاکستان در ماههای اخیر با افزایش حملات تروریستی و چالشهای امنیتی داخلی مواجه بوده است، که این امر نیاز به همکاری با آمریکا را بیشتر از پیش احساس میکند.
کارشناسان بر این باورند که تصور اینکه همکاری دوجانبه در دستگیری اعضای داعش میتواند پیشدرآمدی بر یک مشارکت جدید ضدتروریسم باشد، زودهنگام است. در حالی که هر دو کشور داعش خوراسان را تهدیدی جدی میدانند، اما برداشتهای کلی از تهدیدات همراستا نیستند. نگرانی اصلی اسلامآباد نه داعش، بلکه تحریک طالبان پاکستان است که در خاک افغانستان و پاکستان فعالیت میکند و یکی از قدرتمندترین گروههای شبهنظامی ضد دولت پاکستان به شمار میرود.
علاوه بر این، در حالی که پاکستان به دنبال تقویت روابط امنیتی با آمریکا است، واشنگتن احتمالاً باید تلاش زیادی کند تا اسلامآباد را به هدف قرار دادن پایگاههای داعش خوراسان نیز ترغیب کند. اما، آمریکا خود علاقهای به ضربه زدن به تحریک طالبان پاکستان ندارد، چرا که این گروه در حال حاضر بهطور مستقیم منافع یا شهروندان آمریکایی را تهدید نمیکند.
با توجه به این شرایط، به نظر میرسد که امیدهای پاکستان برای دستیابی به یک همکاری مؤثر با آمریکا به تدریج کمرنگ میشود و این امر ممکن است بر تلاشهای این کشور در مبارزه با تروریسم و امنیت داخلی تأثیر منفی بگذارد. نگرانیهای فزاینده درباره امنیت در پاکستان و عدم توافق در زمینههای کلیدی، آینده همکاریهای دو کشور را در هالهای از ابهام قرار داده است.