به گزارش شهدای ایران،در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.

*********

مراسم تحلیف دونالد ترامپ در حالی انجام شد که به باور ناظران بازگشت رییس‌جمهوری آمریکا می‌تواند هم در عرصه داخلی و هم در حوزه بین‌المللی تحولات عمیقی را رقم بزند.

در این میان به‌طور مشخص رویکرد احتمالی ترامپ در ارتباط با ایران به کانون اصلی گمانه‌زنی‌ها تبدیل شده، اینکه رییس‌جمهوری تازه نفس در کنار کابینه متشکل از شاهین‌های ضد ایرانی‌اش قرار است در باب تهران فشار حداکثری را در اولویت قرار داده یا اینکه به سوی دیپلماسی خواهد رفت.

رابطه با ترامپ مورد توجه رسانه‌های اصلاح‌طلب است، روزنامه اعتماد خواهان مذاکره اقتصادی با ترامپ شده و نوشته است:

بهتر است این گفت‌وگوها رو در رو و مستقیم باشد. این به عنوان توصیه و پیشنهاد ماست. ضمن اینکه برای دو طرف هم مسائل امنیتی، هم مسائل هسته‌ای و هم مسائل اقتصادی دارای اهمیت است. در دوره جدید بر اساس آموزه‌هایی که در برجام و پس از برجام داشتیم، ایران باید جدی‌تر در مسائل اقتصادی و فعالیت‌هایی که منافع مشترکی برای دو طرف ایران و امریکا ایجاد می‌کند، ورود کرده و روی این موارد تمرکز کند.

در بخش دیگری از این تحلیل آمده است:

در زمان برجام گفته می‌شد مقامات امریکایی ازجمله اوباما و جان کری، نقش برجسته‌تری از روسیه و اروپا برای انعقاد و امضای برجام ایفا کردند اما پس از تصویب برجام ایران به جای همکاری‌های اقتصادی با شرکت‌های امریکایی، با سایر طرف‌های مذاکره کننده در برجام مثل اروپا، چین و حتی روسیه همکاری‌های اقتصادی‌اش را سامان داد و سهم چندانی برای شرکت‌های امریکایی قائل نشد. بهتر است ایران در این دوره، وزن بیشتری به همکاری‌های اقتصادی با امریکا بدهد.

در سال ۹۴ تیم مذاکره کننده به ریاست ظریف در اقدامی عجیب و نامتعارف پذیرفت که ایران به صورت پیش دستانه تعهدات خود را اجرا کند و پس از پایان تعهدات ایران، طرف مقابل از جمله آمریکا- که به قاتل زنجیره‌ای توافقات بین المللی مشهور است- اجرای تعهدات خود را آغاز کند!

بر همین اساس ویژگی‌های بدیهی یک توافق بین المللی از جمله توازن در اجرای تعهدات، همزمانی اجرای تعهدات، ضمانت اجرا و مکانیسم شکایت، پیش بینی عهدشکنی طرف مقابل و دریافت خسارت از طرف عهدشکن به هیچ عنوان در برجام رعایت نشد!

اصلاح طلبان در آن مقطع، بدون ارائه دلایل کارشناسی، با هیاهو به دفاع از برجام پرداخته و منتقدان را آماج فحاشی قرار دادند. اما این طیف در سالهای بعد به اشتباهات فاحش برجام اعتراف کرد.

برای نمونه روزنامه اصلاح طلب «آرمان» - تیر ۹۸- در مطلبی نوشته بود: «متأسفانه برجام به شکلی تنظیم شده که هرگونه بی‌تعهدی ایران در مقابل برجام همراه با هزینه است و در مقابل اقدامات آمریکا و کشورهای اروپایی علیه برجام بدون هزینه و یا با هزینه‌های کمی همراه خواهد بود. در نتیجه اشکال از ذات برجام است... هنگامی که توافقی امضا می‌شود که ماهیت ساختاری ندارد و فاقد رویکردهای الزام‌آور برای طرف مقابل است و در نتیجه احتمال برگشت تحریم‌ها وجود دارد، طبیعی است که دستاورد قابل توجهی به دست نخواهد آمد».

در یک نمونه دیگر، روزنامه اصلاح طلب «اعتماد» - آذر ۹۷- در مطلبی نوشته بود: «متاسفانه در شرایط کنونی در مساله توافق هسته‌ای هیچ راه حل منفعت آوری در مقابل کشورمان وجود ندارد... متاسفانه در تیم کارشناسان مذاکره کننده ما تعداد کافی از متخصصان به ویژه در حوزه‌های مالی، تجاری و بانکی حضور نداشتند که خط به خط و بند و به بند توافق را دقیق و به طور تخصصی بررسی کنند تا امروز دچار چنین شرایط ناشی از بی تعهدی آمریکا و اروپا نشویم».

با وجود آنکه اصلاح‌طلبان به خوبی می‌دانند که انتفاع اقتصادی از توافق با غرب محال است، اما همچنان بر این افتادن در این سراب پافشاری می‌کنند.

یکی از چالش های مهم تحریمی در دوران اجرای برجام، عدم صدور جواز u-turn یا استفاده از چرخه غیرمستقیم دلار برای ایران بود. از سال ۲۰۰۸ دسترسی غیرمستقیم ایران به چرخه دلار ممنوع شد. این ممنوعیت در برجام نیز پابرجا ماند و باعث شد برخی از درآمدهای ارزی، حتی پس از برجام نیز در دسترس ایران قرار نگیرد. چراکه آن درآمد برای اینکه در اختیار ایران قرار بگیرد ابتدا باید به دلار و بعد به سایر ارزها تبدیل می شد، که امکان این کار وجود نداشت.

حتی اگر موانع فوق نیز وجود نداشت، بازگشت پذیر بودن تحریم ها و تجربه یکبار خروج آمریکا از برجام به تنهایی می تواند مانع انتفاع ایران از توافق احتمالی شود. شرکت ها و بانک ها می دانند هرلحظه ممکن است آمریکا از توافق احتمالی خارج شود و دوباره تحریم ها را علیه ایران اعمال کند، به همین دلیل ریسک همکاری با ایران را نمی پذیرند. اندیشکده مرکز امنیت نوین آمریکا در این رابطه می گوید: «پس از اعمال تحریم‌های مالی توسط آمریکا، توافق با این کشور نمی تواند شرکت ها و بانک ها را راضی کند تا با کشور هدف تحریم همکاری کنند. چراکه شرکت ها و بانک ها این احتمال را می دهند که هر لحظه توافق ملغی شود و تحریم ها برگردد، بنابراین ریسک برقراری ارتباط را نمی پذیرند.»

البته بخشی از اصلاح‌طلبان نیز معتقدند گفتگو با آمریکا عایده خصی نخواهد داشت، روزنامه آرمان ملی نوشته است:

. در چهار دهه گذشته فضای تقابل و تخاصم بین ایران و آمریکا شکل گرفته که در ساحت‌های مختلف زندگی مردم اثر گذاشته است. در چهل سال گذشته آمریکا مرتب ایران را تهدید و تحریم کرده است. رفتار آمریکا موجب شده که در داخل فریاد مرگ بر آمریکا بلند باشد. روشن است که تا زمانی که این وضعیت ادامه داشته باشد، نمی‌توان انتظار داشت که طرفین برای بلندمدت تصمیم بگیرند.