شهدای ایران shohadayeiran.com

حضور پرویز پرستویی در اکران فیلم «قصه‌های هزار و یک روز» در شهرهای مختلف آمریکا با حاشیه‌هایی همراه شد. اما در عین حال بخش قابل توجهی از همکارانش هم سکوت را انتخاب کرده‌اند.
به گزارش     شهدای ایران، برنامه نمایش فیلم «داستان‌های هزار و یک روز» با هدف ترویج صلح، با حضور پرویز پرستویی و گوهر خیراندیش و زینب احمدزاده (به نمایندگی از پدرش) در سالنی در شهر لس‌آنجلس آمریکا برگزار شد.

یک سیلی در آمریکا، یک سیل در شبکه‌های اجتماعی

در این مراسم، برخی ایرانیان مقیم آمریکا در حرکتی سازماندهی‌شده و به رهبری سام (احسان)، ضمن هتاکی به هنرمندان کشورمان و شهید قاسم سلیمانی، سعی در متشنج‌کردن فضا و فیلمبرداری از آن را داشتند اما پرستویی به مکالمه با آن‌ها اعتنا نکرد و در پاسخ به اینکه چرا جواب نمی‌دهد، گفت: «چون انسانی حرف نمی‌زنی! من کنار مردمم شما کجایید؟ من نقدم را در مملکت خودم می‌کنم.»

او این سخن را خطاب به رجبی گفت. سام رجبی جودوکار پیشین تیم ملی ایران است که به دلیل دوپینگ محروم و بعد به آمریکا پناهنده شد، همان عربده‌کش روز انتخابات ریاست‌جمهوری سال گذشته است که در مقابل دفتر حافظ منافع ایران در آمریکا، بر سر رأی‌دهندگان فریاد می‌کشید و آزادی‌شان را زیر سوال می‌برد!

اما واکنش پرستویی به این عنصر سلطنت‌طلب، تحسین کاربران فضای مجازی را به همراه داشت. در این گزارش به بررسی چند واکنش می‌پردازیم.

واکنش‌ها در اینستاگرام

سید محمود رضوی: «شیر، شیر است و مهم نیست سنش چقدر شده باشد و یا در سرزمین خودش باشد یا چند هزار کیلومتر آن طرف تر!
غیرت، شهامت، وطن‌دوستی و حب وطن‌ات ربطی به نقش ندارد که امروز بگوییم شما برای ما حاج حیدری یا حاج کاظم!
شما پرویزخان پرستویی باغیرتی! بچه لوتی تهرون!
در نقش جواد کولی هم که بودید باز مرد بودید و لوتی، صادق مشکینی، داوود، سردار راشد، رضا مارمولک و حتی ابراهیم خوش لحن در همه اینها با مرام و لوتی بودید و غیرت داشتید.
راستش زودتر از ضرب دست، چشم‌هایتان کار این مردک خود فروخته و وطن‌فروش و معاند پولکی را ساخت.
درست گفتید؛ #مرد آن است که در کنار هم وطنانش بایستد و بابت تک تک غصه‌های آنها اندوهگین شود و برای هر چه که می‌تواند قدم بردارد، از سیستان با پهلوان رسول خادم تا خوزستان با حبیب خان احمدزاده پا به پای مردم و کنار آنها رفتید و مردانه ایستادید و این بار هم دیدیم که باز مردانه برای وطنت و شرفت ایستادی. مرحبا به غیرت‌تان آقای پرستوئی، روح برادر شهیدتان بهروز پرستوئی شاد.
از دفاع و غیرت خانم گوهر خیراندیش هم باید تشکر و قدردانی کرد.»

هنگامه قاضیانی (بازیگر): «این آدم هایی که در خارج از خاک ایران، به پرویز پرستویی و گوهر خیراندیش می‌گویند مز دور، خودشان مز دور هستند. متأسفم که ایرانی علیه ایرانی قیام میکنه این همه بازی و دروغ علیه دو پیشکسوت که برای هنر و فرهنگ ایران جان و جوانیشان را گذاشتند. این آدمهایی که به گوهر جان خیراندیش و پرویز خان پرستویی میگن مز دور اونم خارج از خاک ایران خودشون مز دور هستند.»

مؤسسه ماوا (تولیدات چند رسانه‌ای): سرت سلامت جناب آقای پرویز پرستویی. «بابت دفاع از عقاید مردم کشورت در قلب لس آنجلس». مرکز موسیقی ماوا در سال ۱۳۹۶ به مناسبت هفته دفاع مقدس نماهنگ «برادر» را با صدای پرویز پرستویی تولید و منتشر کرد. این محصول ارزشمند به این مناسبت بازنشر شد.

حسن روح‌الامین (نقاش): «برای اینکه از عزیز ما حمایت کردی. گاهی برای یک توهین نکردن، ما رستگار می‌شویم. باغیرت، بچه دروازه غار»

صفحه اینستاگرام علی اکبر رائفی پور با بازنشر فیلم پرویز پرستویی، در کپشن نوشت: «عمو پرویز!»

حمیدرضا شعبانی (فعال اینستاگرامی): «قهرمان قصه ما حیران بود! دچار حالی شده بود که سال‌ها فراموشش کرده بود! شاید باورش نمی‌شد روایت ظلم را به چشم ببینید!
زمانیکه به ارزشها و اسطوره‌هایت حمله می‌شود! و تو می‌مانی از آن همه رذالت! با وجدانت می‌اندیشی که ممکن است گهگاه سخنانی زده باشی که همین نامردها هم برائت سوت زده باشند!! حال می‌توانی مطرب باشی یا مارمولک! بخندی و بروی تا به اکران فیلمت برسی! اما می‌توانی بادیگارد عقایدی باشی که ادعا می‌کردی! و اکنون زمان آن است که نشان بدهی پرویز هم می‌تواند حاج کاظم باشد!»

حجت‌الاسلام محمدرضا زائری هم با انتشار یک عکس دو نفره از خودش و پرویز پرستوئی نوشت: «زنده باشی مرد!»

علی‌رضا شهریاری (حقوق‌دان و فعال اینستاگرام) هم در صفحه خود نوشت: «دمت گرم مرد بابت این چَک افسری که وسط آمریکا زدی.ان‌شاالله عاقبت به‌خیر بشی.»

پاسخ عمو پرویز

پرستویی در ویدئویی در صفحه اینستاگرامش نسبت به حواشی پیش آمده واکنش نشان داد و چنین گفت:

«سلام و عرض ادب خدمت عزیزانی که که چهره بنده را می‌بینند و صدای بنده را می‌شنوند، من لازم دانستم توضیحی به شما عزیزان بدهم که این دو، سه روزه چه اتفاقی افتاده است. ما حدود دو هفته‌ای هست که با فیلمی تحت عنوان «قصه‌های هزار و یک روز» ساخته دکتر حبیب احمدزاده که در آن جز بحث صلح هیچ چیز دیگری نیست، کاملاً مستند است و روایت کلیه فعالیت‌ها و کارهای بشردوستانه‌ای که در طول ۱۰ سال گذشته انجام شده است، به آمریکا آمده‌ایم. آن هم به دعوت گروه‌های صلح‌طلب آمریکایی که این فیلم را در شهرهای مختلف آمریکا نمایش دهیم و این اتفاق رخ داد.

اتفاق خوبی هم رخ داد، خارجی‌ها آمدند دیدند، آمریکایی‌ها آمدند دیدند، ایرانی‌ها آمدند دیدند و در مجموع اتفاقات خوبی بود و عکس‌العمل خوبی نشان دادند اما در دو مجلس اتفاقی که نباید افتاد و آن اینکه پنج، شش نفر با پرچم‌های خودشان دم سینماها آمدند و مانع ورود مردم به سینما شدند، یعنی از مردم می‌خواستند که شما این فیلم نبینید و وقتی با مخالفت آدم‌ها مواجه می‌شدند شروع به فحاشی می‌کردند و آن هم فحش‌های ناموسی، در حالی که آن‌ها با خانواده‌شان آن‌جا آمده بودند، آن‌ها فحش‌های ناموسی می‌دادند، هتاکی می‌کردند و مانع ورود آدم‌ها به سینما می‌شدند، حتی ما از آن‌ها دعوت می‌کردیم که شما هم بیایید فیلم را ببینید ولی آن‌قدر صدایشان بالا بود که صدای ما را نمی‌شنیدند و مدعی بودند که ما زبان هشتاد میلیون آدم هستیم. من می‌گویم کدام هشتاد میلیونی که ما شهروندش هستیم و از نزد آن‌ها می‌آییم. تمام هم نمی‌شود، بلند می‌شوید می‌آیید یک شهر دیگر، با همان وضعیت، با همان تعداد آدم، همان پرچم، با همان فحاشی، با همان فحش‌های ناموسی وارد سینما می‌شوید، من حتی از این عزیزان خواستم صدایتان را بیاورید پایین با هم صحبت کنیم، به خدا ما صبر داریم برای اینکه بنشینیم با هم گفت‌وگو کنیم.

بعد شما سوالی از ما می‌کنید، جوابی از ما می‌خواهید که آن نیازمند توضیح بسیار است، من نمی‌توانم آن سوال را تستی جواب دهم و شاید هم اصلاً لازم نیست که من جواب این سوال شما را بدهم. من با هدف دیگری آمده‌ام. من با هدف صلح آمده‌ام، من با هدفی آمده‌ام که در کنار هم بنشینیم و فیلمی را ببینیم که پیامش، پیام صلح است و می‌خواهد به تمام مردم نشان دهد که صلح چیز خوبی است و جنگ ویران‌گر است و خب با این صحنه مواجه می‌شویم و حتی پلیس حضور پیدا می‌کند، پلیس حرف‌های بنده را می‌شنود، حرف‌های ایشان را هم می‌شوند و در واقع آن‌ها را محکوم می‌کند که شما حق ندارید ورود بکنید به این شکل، از یک شهر دیگر دوباره بدو بدو، تعقیب کنید و آرامش این‌ها را بگیرید و نگذارید مردم به سینما بروند. خب شما می‌توانید نیایید. بعد چرا فحاشی؟ چرا هتاکی؟ چرا حرف‌هایی که شایسته یک آدم نیست؟ شمایی که می‌گویی در مهد آزادی و در مملکتی که آزادی بیان هست زندگی می‌کنی آیا آزادی بیان فقط این است که شروع کنی آن‌چه را فحاشی و توهین به ناموس مردم است بر زبان بیاوری؟!»

سکوت!

در حاشیه این رویداد چیزی که جالب توجه بود، سکوت معناداری است که از سوی سلبریتی‌های ایرانی در حمایت از پرستویی شکل گرفته است. رفتار پرویز پرستویی در مواجهه با عنصر ضد انقلاب با حمایت گسترده از سوی فعالان شبکه‌های اجتماعی در داخل و خارج از کشور، همراه شده است. اما سؤالی که در فضای فعلی در ذهن افکار عمومی ایجاد شده است، سکوت معنادار سلبریتی‌های داخلی نسبت به این موضوع است.

در چند سال اخیر، بازیگران و سلبریتی‌های ایرانی، در اکثر موضوعاتی که کوچک‌ترین تخصصی در آن نداشتند ورود کرده و گاهی حتی علیه حاکمیت و منافع ملی سخنانی ایراد کرده‌اند ولی در موضوع اخیر و حمایت از رفتار پرویز پرستویی، عملاً تنها چیزی که از سوی برخی از هنرمندان ایجاد شده است، سکوت بوده است. به طوری که به نظر می‌رسد گوهر خیراندیش و پرویز پرستویی به جز حمایت مردمی، هیچ حمایت صنفی (به جز چند نفر) از سوی همکاران بازیگر خود نداشته‌اند. جالب است، حالا که از آنها انتظار می‌رود تا درباره موضوع مهمی که واکنش اغلب مردم کشور را در پی داشته، مواضع خود را روشن کنند، سکوت اختیار می‌کنند.
نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار