به گزارش سرویس سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ دکتر احمد توکلی، از رجال اصولگرا و نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی، اخیراً در بخشی از یک مصاحبه به ذکر خاطره جالبی از موضع انقلابی شهید رجایی پرداخته است.

توکلی در صحبت های خود با اشاره به حضورش در اولین شورای سرپرستی صدا و سیما گفته است:

"اعضای نهضت آزادی، مرحوم بازرگان و مرحوم یدالله سحابی، صباغیان و یزدی میتینگ داشتند در استادیوم امجدیه. شورای سرپرستی صداوسیما به اتفاق آرا تصمیم گرفتند که نطق آقای بازرگان و سحابی از تلویزیون پخش شود. چون آنها را از پیشگامان نهضت میدانستند ولی امثال آقایان یزدی و صباغیان بسیارند. همان شب با سران سه قوه در اتاق آقای هاشمی در مجلس جلسه داشتیم. در اتاق منشی آقای هاشمی، تلویزیون در حال پخش نطق مرحوم بازرگان بود. آقای رجایی آخرین نفری بود که آمد. هنوز سلام نکرده، گفت کی به شما اجازه داده میتینگ اینها را که حرف‌های ضدانقلابی می‌زنند پخش کنید؟ بحث درگرفت. لاریجانی گفت من مخالف بودم، شورا به اتفاق تصویب کرد و مجبور شدیم پخش کنیم. همه اظهارنظر کردند به جز من و شهید بهشتی. آقای بهشتی قبل از من نشسته بود و در نوبت خود چنین گفت: بسیار کار خوبی کردید، ما انقلاب کردیم که آدم تربیت کنیم، نه اینکه مثل آجر، قالب بزنیم. اگر خانم شما برود بازار و از سر بازار تا ته آن یک جور پارچه باشد، می‌تواند بگوید انتخاب کردم؟ انسان به انتخاب آدم می‌شود. تازه وقتی مخالفان ما حرفشان را به مردم برسانند، زبان ما باز می‌شود و از حقی که به آن معتقد هستیم به خوبی دفاع می‌کنیم."[3]

*موضع انقلابی و بصیرت نافذ شهید رجایی گزاره ای است که در این خاطره بایستی پیرامون آن تأمل کرد و عبرت گرفت.

در بحث تفکرات و بصیرت شهید رجایی البته مطالعه کتبی که پیرامون او نوشته شده است نیز مفید فایده خواهد بود و درسهای فراوانی خاصّه برای نسل جوان ایران در آن نهفته است.

در اینجا همچنین می توان به نظر شهید بهشتی مبنی بر بی اشکال بودن پخش نطق های ضد انقلابی برای انتخاب بهتر هم نقد وارد کرد و این نکته را خاطرنشان ساخت که امثال مرحوم بازرگان در آن مقطع جزو سران نهضت محسوب می شده اند نه جزو مروّجین یک تفکر خاص در کرسی های آزاداندیشی(!) که طبعا پر و بال دادن به مواضع این افراد نه موجب انتخاب بهتر که سبب غلط اندازی و ایجاد شبهه در ذهن جامعه می شده است.

فلذا نظر شهید رجایی و تصمیم دکتر لاریجانی در مخالفت با پخش نطق های ضد انقلابی افراد معلوم الحال در آن مقطع صحیح تر به نظر می رسد.