مرحوم آقامجتبی تهرانی میگوید: در روایتی از پیامبر(ص) داریم: «أَکیَسُ الکَیِّسِین» زیرکترین زیرکان، «مَن حَاسَبَ نَفسَهُ»، کسی است که از خود حساب کشد، «وَ عَمِلَ لِمَا بَعدَ المَوتِ» و کارهایش را در ارتباط با جهان دیگر انجام دهد.
![آقامجتبی تهرانی: اوّل سال وقت حسابرسی سال گذشته است آقامجتبی تهرانی: اوّل سال وقت حسابرسی سال گذشته است](/files/fa/news/1401/1/1/331069_280.jpg)
«فَقَالَ رَجُلٌ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِین»، وقتی علی (ع) این جملات را از پیغمبر (ص) نقل فرمود شخصی سؤال کرد، «کَیْفَ یُحَاسِبُ نَفْسَهُ»، انسان چگونه از خود حساب بکشد؟ «قَالَ علی (ع) إِذَا أَصْبَحَ»، حضرت فرمود: هرگاه شب را به روز آورد، «ثُمَّ أَمْسَی»، و روز را به شب رساند، «رَجَعَ إِلَى نَفْسِهِ»، بازگشتی به خود داشته باشد، «وَ قَالَ یَا نَفْسِی»، و بگوید: ای فلانی! «إِنَّ هَذَا یَوْمٌ مَضَى عَلَیْکَ»، امروز روزی بود که بر تو گذشت، «لَا یَعُودُ إِلَیْکِ أَبَداً»، در حالی که هیچگاه به سوی تو باز نمیگردد، «وَ اللَّهُ یَسْأَلُکِ عَنْهُ بِمَا أَفْنَیْتِهِ»، و خدا از تو میپرسد آن را در چه راهی مصرف کردی؟ در اینجا صحبت از روز نیست، حضرت به زبان من و شما صحبت میکند، این روز و ایّام نیست که فانی شده، این بخشی از هستی ما است که گذشته و از دست رفته است. (وسایل الشیعه، ج۱۶، ص۹۸)
فیلم این سخنرانی را اینجا مشاهده کنید: