سناتور آمریکایی:
نماینده مجلس سنای آمریکا میگوید اجرای سیاست فشار حداکثری علیه ایران از طریق تحریمها هیچ حاصلی برای ایالات متحده به همراه نداشته است.
به گزارش شهدای ایران، «کریس مورفی»، نماینده مجلس سنای آمریکا امروز سهشنبه (۱۲ بهمن/ ۲ فوریه) از اجرای سیاست موسوم به «فشار حداکثری» که بعد از خروج از برجام در دوران ریاستجمهوری «دونالد ترامپ»، علیه ایران به کار گرفته شد انتقاد کرد.
کریس مورفی دقایقی قبل در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «از تحریمهای "فشار حداکثری" ترامپ علیه ایران چیزی نصیب ایالات متحده نشد. در واقع اوضاع بدتر شد. حملات بیشتر به نیروهای آمریکا صورت گرفت و برنامه هستهای [ایران] بزرگتر شد.باید آماده باشیم آن تحریمها را در ازای بازگشت ایران به پایبندی به توافق هستهای کاهش دهیم.»
دولت «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا مدعی است قصد دارد از طریق مذاکرات جاری در وین زمینههای بازگشت کشورش به توافق هستهای برجام را فراهم کند. با وجود این، دولت او تا کنون از انجام تعهداتی که پیششرط بازگشت آمریکا به برجام است خودداری کرده و عملاً سیاست «فشار حداکثری» را علیه ایران ادامه داده است.
اصرار دولت بایدن بر حفظ تحریمهای دوران ترامپ، یکی از مهمترین محورهای اختلافات در دورهای گذشته مذاکرات وین بوده است. دولت پیشین آمریکا بعد از خروج از برجام، علاوه بر بازگرداندن تحریمهایی که اجرای آنها به موجب برجام متوقف شده بود، تحریمهای جدیدی نیز علیه ایران وضع کرد. دولت ترامپ اضافه بر این، برخی از نهادها و اشخاصی را که قبلاً به بهانه برنامه هستهای ایران در فهرست تحریمها قرار گرفته بودند با برچسبهای جدید (نظیر «تروریسم» و «حقوق بشر») نیز در فهرست سیاه قرار داد.
جمهوری اسلامی ایران با توجه به نقض تعهدات آمریکا در برجام که از نخستین روزهای اجرای این توافق در دوران ریاستجمهوری «باراک اوباما» آغاز شد در دورهای گذشته مذاکرات وین بر دو ضرورت ارائه «تضمین برای ماندگاری توافق» و «راستیآزمایی رفع تحریمها» به عنوان دو خواسته ایران جهت اجرای کامل برجام تأکید کرده است.
هشتمین دور این گفتوگوها هشتم بهمنماه به پایان رسید و بر اساس تفاهم صورت گرفته بین هیأتهای مذاکره کننده ایران و گروه ۱+۴ (آلمان، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین) و هماهنگ کننده اتحادیه اروپا در وین مقرر شد هیأتها برای یک هفته تنفس داشته باشند و برای رایزنی و مشورتهای بیشتر به پایتختهای خود بازگردند.
مذاکرهکنندگان کشورهای غربی در هشت دور گذشته از مذاکرات رفع تحریمها در وین تا کنون راهکاری برای پاسخ دادن به خواستههای مکتوب و مدون ایران ارائه نکردهاند و به جای آن با استفاده از تاکتیکهای مقصرنمایی، تزریق اضطرارهای ساختگی به گفتوگوها و طرح خواستههای فرابرجامی سعی کردهاند توپ تصمیمگیری را به زمین ایران بیندازند.
جمهوری اسلامی ایران تا یک سال بعد از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده میدادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران میکنند فرصت دهد برای تحقق این وعده تلاش کنند.
بعد از گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام، تهران اعلام کرد با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعدههایشان عمل نکردهاند در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش خواهد داد. کاهش تعهدات ایران ذیل مفاد توافق هستهای برجام صورت میگرفت.
جمهوری اسلامی ایران، بعد از برداشتن ۵ گام برای کاهش تعهدات، سرانجام ۱۵ دیماه ۱۳۹۸ اعلام کرد دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی (شامل ظرفیت غنی سازی، درصد غنی سازی، میزان مواد غنی شده، و تحقیق و توسعه) مواجه نیست.
کریس مورفی دقایقی قبل در حساب کاربری خود در توییتر نوشت: «از تحریمهای "فشار حداکثری" ترامپ علیه ایران چیزی نصیب ایالات متحده نشد. در واقع اوضاع بدتر شد. حملات بیشتر به نیروهای آمریکا صورت گرفت و برنامه هستهای [ایران] بزرگتر شد.باید آماده باشیم آن تحریمها را در ازای بازگشت ایران به پایبندی به توافق هستهای کاهش دهیم.»
دولت «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا مدعی است قصد دارد از طریق مذاکرات جاری در وین زمینههای بازگشت کشورش به توافق هستهای برجام را فراهم کند. با وجود این، دولت او تا کنون از انجام تعهداتی که پیششرط بازگشت آمریکا به برجام است خودداری کرده و عملاً سیاست «فشار حداکثری» را علیه ایران ادامه داده است.
اصرار دولت بایدن بر حفظ تحریمهای دوران ترامپ، یکی از مهمترین محورهای اختلافات در دورهای گذشته مذاکرات وین بوده است. دولت پیشین آمریکا بعد از خروج از برجام، علاوه بر بازگرداندن تحریمهایی که اجرای آنها به موجب برجام متوقف شده بود، تحریمهای جدیدی نیز علیه ایران وضع کرد. دولت ترامپ اضافه بر این، برخی از نهادها و اشخاصی را که قبلاً به بهانه برنامه هستهای ایران در فهرست تحریمها قرار گرفته بودند با برچسبهای جدید (نظیر «تروریسم» و «حقوق بشر») نیز در فهرست سیاه قرار داد.
جمهوری اسلامی ایران با توجه به نقض تعهدات آمریکا در برجام که از نخستین روزهای اجرای این توافق در دوران ریاستجمهوری «باراک اوباما» آغاز شد در دورهای گذشته مذاکرات وین بر دو ضرورت ارائه «تضمین برای ماندگاری توافق» و «راستیآزمایی رفع تحریمها» به عنوان دو خواسته ایران جهت اجرای کامل برجام تأکید کرده است.
هشتمین دور این گفتوگوها هشتم بهمنماه به پایان رسید و بر اساس تفاهم صورت گرفته بین هیأتهای مذاکره کننده ایران و گروه ۱+۴ (آلمان، فرانسه، انگلیس، روسیه و چین) و هماهنگ کننده اتحادیه اروپا در وین مقرر شد هیأتها برای یک هفته تنفس داشته باشند و برای رایزنی و مشورتهای بیشتر به پایتختهای خود بازگردند.
مذاکرهکنندگان کشورهای غربی در هشت دور گذشته از مذاکرات رفع تحریمها در وین تا کنون راهکاری برای پاسخ دادن به خواستههای مکتوب و مدون ایران ارائه نکردهاند و به جای آن با استفاده از تاکتیکهای مقصرنمایی، تزریق اضطرارهای ساختگی به گفتوگوها و طرح خواستههای فرابرجامی سعی کردهاند توپ تصمیمگیری را به زمین ایران بیندازند.
جمهوری اسلامی ایران تا یک سال بعد از خروج آمریکا از برجام به تمامی تعهداتش ذیل این توافق عمل کرد تا به کشورهای اروپایی که وعده میدادند آثار خروج واشنگتن از توافق را جبران میکنند فرصت دهد برای تحقق این وعده تلاش کنند.
بعد از گذشت یک سال از خروج آمریکا از برجام، تهران اعلام کرد با توجه به اینکه کشورهای اروپایی به وعدههایشان عمل نکردهاند در چند گام تعهداتش ذیل برجام را کاهش خواهد داد. کاهش تعهدات ایران ذیل مفاد توافق هستهای برجام صورت میگرفت.
جمهوری اسلامی ایران، بعد از برداشتن ۵ گام برای کاهش تعهدات، سرانجام ۱۵ دیماه ۱۳۹۸ اعلام کرد دیگر با هیچ محدودیتی در حوزه عملیاتی (شامل ظرفیت غنی سازی، درصد غنی سازی، میزان مواد غنی شده، و تحقیق و توسعه) مواجه نیست.