بیش از 100 قانونگذار آمریکایی با ارسال نامهای به رئیسجمهور کشورشان خواستار ترک مذاکرات وین شدند.
به گزارش شهدای ایران، بیش از ۱۰۰ قانونگذار آمریکایی با ارسال نامهای به وزارت خارجه کشورشان از «جو بایدن»، رئیسجمهور آمریکا خواستهاند مذاکرات با ایران بر سر برنامه هستهای این کشور را ترک کند.
این نامه به ابتکار «مایکل مککاول»، عضو ارشد کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان تنظیم شده و ۱۰۹ همکار دیگر او، نامه را امضا کردهاند.
نمایندگان آمریکایی که همگی از حزب جمهوریخواه هستند در این نامه خطاب به بایدن نوشتهاند: «ما این نامه را نوشتهایم تا از شما بخواهیم فوراً از مذاکرت بیحاصل برای بازگشت به "برنامه جامع اقدام مشترک" را متوقف کرده و به جای آن با قدرت تحریمهای موجود علیه ایران، به خصوص درباره تجارت نفت میان ایران و چین را اجرا کنید.»
ادعاهای این نمایندگان در حالی مطرح شده که بسیاری از کارشناسان و حتی مقامهای آمریکایی اذعان کردهاند که تیغ تحریمها علیه ایران کند شده و اقتصاد ایران در حال خنثی کردن آثار تحریمها است.
به عنوان مثال، یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا حدود دو هفته پیش اعتراف کرد تحریمها علیه ایران فرسوده شدهاند بدون آنکه نتایج مدنظر واشنگتن را داشته باشند.
نشریه «نیویورکر» در گزارش مفصلی درباره برنامه هستهای و موشکی ایران نوشته ایران در برابر فشارها در دوران ریاستجمهوری «دونالد ترامپ» عقبنشینی نکرد بلکه به برنامههای موشکی و هستهای خود سرعت بخشید.
مقام وزارت خارجه آمریکا که نیویورکر اشارهای به نام او نکرده گفته بود که گزینههایی نظیر تحریمها فرسوده شدهاند. او اضافه کرد: «تحریم، به وضوح، نتایجی که همه ما میخواستیم را به بار نیاوردند.»
کارشناسان مسائل مالی و اقتصادی معتقدند که تحریمها تنها در یک بازه زمانی از اوج اثرگذاری برخوردارند و بعد از آن، اثرات آنها افول میکند و اقتصادهای تحت تحریم به مرور راههای مناسب برای سازگار شدن با آنها را پیدا میکنند. معماران سیاستهای تحریمی در آمریکا معتقدند که در همین نقطه و قبل از شروع سیر نزولی آثار تحریمها بایستی آنها را فروخت و به امتیاز ترجمه کرد.
110 قانونگذار آمریکایی که همگی از حزب جمهوریخواه هستند در نامه به دولت بایدن نوشتهاند: «ایران در حال پیش بردن برنامه هستهای خود از طریق استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته و ساخت تجهیزات برای آن سانتریفیوژها همزمان با انبار کردن مقادیر فزایند اورانیوم 20 درصدی و 60 درصدی است.»
در بخش دیگری از نامه آمده است: «در شریطی که دولت مدام نشان داده مایل به مذاکره به سمت بازگشت به برجام است ایران با دستاوردهای هستهای عظیمتر و نزدیکتر شدن به مفاد زوالپذیر توافق باعث شده بازگشت به برجام ارزش کمتری برای جامعه بینالمللی داشته باشد.»
مقامهای آمریکایی در ماههای گذشته تصریح کردهاند که چنانچه پیشرفتهای هستهای ایران ادامه پیدا کند برجام، در بردارنده همان منافع «منع اشاعهای» که در سال ۲۰۱۵ این توافق برای طرف غربی ایجاد میکرد نخواهد بود.
برخی از تحلیلگران این موضع طرفهای غربی درباره کاسته شدن از منافع «منع اشاعهای» را دیدگاهی یکجانبه میدانند. به گفته این تحلیلگران، جمهوری اسلامی ایران هم از زمان اجرایی شدن برجام به هیچ یک از منافع اقتصادی وعدهداده شده در این توافق دست پیدا نکرده و این آمریکا است که با توجه به خروج از برجام باید با بازگشت به توافق، زمینههای ایجاد توازن دوجانبه در توافق را فراهم کند.
جو بایدن قبل از رسیدن به ریاستجمهوری آمریکا مدعی شده بود کشورش را به برجام بازخواهد گرداند، اما تا کنون از انجام اقدامات لازم برای عمل به تعهدات واشنگتن خودداری کرده است.
قانونگذاران آمریکایی مدعی شدهاند تنها با افزایش تحریمها و اجرای کامل محدودیتها علیه ایران است که میتوان از «دستیابی ایران به سلاح هستهای» جلوگیری کرد نه از طریق مذاکرات بیپایان در وین.
این نامه به ابتکار «مایکل مککاول»، عضو ارشد کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان تنظیم شده و ۱۰۹ همکار دیگر او، نامه را امضا کردهاند.
نمایندگان آمریکایی که همگی از حزب جمهوریخواه هستند در این نامه خطاب به بایدن نوشتهاند: «ما این نامه را نوشتهایم تا از شما بخواهیم فوراً از مذاکرت بیحاصل برای بازگشت به "برنامه جامع اقدام مشترک" را متوقف کرده و به جای آن با قدرت تحریمهای موجود علیه ایران، به خصوص درباره تجارت نفت میان ایران و چین را اجرا کنید.»
ادعاهای این نمایندگان در حالی مطرح شده که بسیاری از کارشناسان و حتی مقامهای آمریکایی اذعان کردهاند که تیغ تحریمها علیه ایران کند شده و اقتصاد ایران در حال خنثی کردن آثار تحریمها است.
به عنوان مثال، یک مقام ارشد وزارت خارجه آمریکا حدود دو هفته پیش اعتراف کرد تحریمها علیه ایران فرسوده شدهاند بدون آنکه نتایج مدنظر واشنگتن را داشته باشند.
نشریه «نیویورکر» در گزارش مفصلی درباره برنامه هستهای و موشکی ایران نوشته ایران در برابر فشارها در دوران ریاستجمهوری «دونالد ترامپ» عقبنشینی نکرد بلکه به برنامههای موشکی و هستهای خود سرعت بخشید.
مقام وزارت خارجه آمریکا که نیویورکر اشارهای به نام او نکرده گفته بود که گزینههایی نظیر تحریمها فرسوده شدهاند. او اضافه کرد: «تحریم، به وضوح، نتایجی که همه ما میخواستیم را به بار نیاوردند.»
کارشناسان مسائل مالی و اقتصادی معتقدند که تحریمها تنها در یک بازه زمانی از اوج اثرگذاری برخوردارند و بعد از آن، اثرات آنها افول میکند و اقتصادهای تحت تحریم به مرور راههای مناسب برای سازگار شدن با آنها را پیدا میکنند. معماران سیاستهای تحریمی در آمریکا معتقدند که در همین نقطه و قبل از شروع سیر نزولی آثار تحریمها بایستی آنها را فروخت و به امتیاز ترجمه کرد.
110 قانونگذار آمریکایی که همگی از حزب جمهوریخواه هستند در نامه به دولت بایدن نوشتهاند: «ایران در حال پیش بردن برنامه هستهای خود از طریق استفاده از سانتریفیوژهای پیشرفته و ساخت تجهیزات برای آن سانتریفیوژها همزمان با انبار کردن مقادیر فزایند اورانیوم 20 درصدی و 60 درصدی است.»
در بخش دیگری از نامه آمده است: «در شریطی که دولت مدام نشان داده مایل به مذاکره به سمت بازگشت به برجام است ایران با دستاوردهای هستهای عظیمتر و نزدیکتر شدن به مفاد زوالپذیر توافق باعث شده بازگشت به برجام ارزش کمتری برای جامعه بینالمللی داشته باشد.»
مقامهای آمریکایی در ماههای گذشته تصریح کردهاند که چنانچه پیشرفتهای هستهای ایران ادامه پیدا کند برجام، در بردارنده همان منافع «منع اشاعهای» که در سال ۲۰۱۵ این توافق برای طرف غربی ایجاد میکرد نخواهد بود.
برخی از تحلیلگران این موضع طرفهای غربی درباره کاسته شدن از منافع «منع اشاعهای» را دیدگاهی یکجانبه میدانند. به گفته این تحلیلگران، جمهوری اسلامی ایران هم از زمان اجرایی شدن برجام به هیچ یک از منافع اقتصادی وعدهداده شده در این توافق دست پیدا نکرده و این آمریکا است که با توجه به خروج از برجام باید با بازگشت به توافق، زمینههای ایجاد توازن دوجانبه در توافق را فراهم کند.
جو بایدن قبل از رسیدن به ریاستجمهوری آمریکا مدعی شده بود کشورش را به برجام بازخواهد گرداند، اما تا کنون از انجام اقدامات لازم برای عمل به تعهدات واشنگتن خودداری کرده است.
قانونگذاران آمریکایی مدعی شدهاند تنها با افزایش تحریمها و اجرای کامل محدودیتها علیه ایران است که میتوان از «دستیابی ایران به سلاح هستهای» جلوگیری کرد نه از طریق مذاکرات بیپایان در وین.