نامگذاری خیابانها و معابر عمومی به نام شخصیتهای بزرگ فرهنگی، ادبی و علمی، سنت پسندیده ای است که امید میرود شهرداران و اعضای انقلابی شوراهای اسلامی کلان‌شهرها به آن توجه داشته باشند.
به گزارش شهدای ایران، نامگذاری معابر و خیابانهای شهری اگرچه در
بادی امر، موضوعی پیش پا افتاده و ساده به نظر میرسد اما واقعیت این است که
این نامگذاریها نه تنها در مسأله تردد و ارتباطات اجتماعی موثر است بلکه
دارای بازتاب ها و تبعات سیاسی و فرهنگی مهمی هم هست که نه تنها از منظر
کارشناسان مسائل شهری مهم است بلکه باید مورد اهتمام متولیان فرهنگی جامعه
نیز باشد.
اقدام اخیر شورای شهر تهران در
نامگذاری خیابانی در منطقه 6 تهران و در حد فاصل خیابانهای شیراز جنوبی،
شیخ بهایی، صادق آئینه وند، آقا علیخانی و ایرانشناسی، به نام دکتر رضا
داوری اردکانی، فیلسوف و استاد ممتاز دانشگاه تهران، اقدام پسندیده ای بود
که ضمن ارج نهادن به مجاهدتهای علمی و فلسفی آن استاد اندیشمند، این نوید
را به عموم شهروندان و به ویژه نسلهای جوانتر میدهد که:
هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما!
در همین راستا احمدحسین شریفی، استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی امام خمینی (ره) و سرپرست موسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران، با انتشار متنی در کانال شخصی خودش، به شهرداران و اعضای انقلابی شوراهای اسلامی کلان‌شهرها پیشنهاد کرده است که تا پیش از فرارسیدن سالگرد رحلت آیت الله مصباح یزدی (ره)، اماکن و بلوارهایی در شهرهای بزرگ با نام آن حکیم کم‌نظیر مزین شوند.
شریفی در این نوشته کوتاه آورده است:
"همان طور که استحضار دارید علامه مصباح یزدی از بزرگ‌ترین و اثرگذارترین فیلسوفان و اندیشمندان دوران معاصر بودند. اندیشمندی که امام خمینی او را "ذوالشهادتین" می‌دانست و مقام معظم رهبری او را عقبه تئوریک نظام نامیدند و در زمان حیات و پس از رحلت‌شان ده‌ها توصیف کم‌نظیر و بعضاً بی‌نظیر از او داشتند.
مقام معظم رهبری در پیامی که به مناسبت رحلت او صادر کردند، او را "عالمی ربانی"، "فقیه"، "حکیمی مجاهد"، "متفکری برجسته"، "مدیری شایسته"، "دارای زبانی گویا در اظهار حق" و "پایی با استقامت در صراط مستقیم" و دارای خدماتی کم‌نظیر در "تولید اندیشه دینی"، "نگارش کتب راه‌گشا" و "تربیت شاگردان ممتاز و اثرگذار" معرفی کردند و حضور انقلابی او را "در همه میدان‌هایی که به حضور او احساس نیاز می‌شد" کم‌نظیر دانستند و در بیان پارسایی و پرهیزگاری مادام العمر ایشان، چنین شهادت دادند که "پارسائی و پرهیزگاری خصلت همیشگی ایشان از دوران جوانی تا آخر عمر بود" و در جمله‌ای بلند و پر معنا او را سالک "طریق معرفت توحیدی" معرفی کردند.
هر چند آثار و اندیشه‌های آن حکیم فرزانه در مجامع علمی و نخبگانی درخشان‌تر از پیش، پرتوافشانی خواهد کرد، اما شایسته است تا پیش از فرارسیدن سالگرد رحلت ایشان، اماکن و بلوارهایی در شهرهای بزرگ با نام آن حکیم کم‌نظیر مزین شوند.
خود شما اهمیت نامگذاری اماکن و بلوارها را در احیای ارزش‌ها و جهت‌دهی به گرایش‌ها و رفتارهای مردم بهتر از هر کسی می‌دانید به همین دلیل نیازی نمی‌بینم درباره ضرورت و اهمیت این کار سخن بگویم".
مردم امید دارند که مدیران جدید شهری در سرتاسر کشور، با نصب عین قرار دادن وظایف قانونی مصرّح در اسناد بالادستی و به ویژه فصل اول مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی دایر بر اینکه: نامگذاریها حتی المقدور باید برگرفته از نام شخصیتهای بزرگ فرهنگی، ادبی و علمی در تاریخ اسلامی و مرتبط با تاریخ و جغرافیای ایران یا سایر کشورهای اسلامی باشد؛ خاطره خوشی از دوران خدمتی خودشان در اذهان عمومی جامعه بر جای بگذارند.
