اکنون که این طرح به مرکز پژوهش ها ارجاع داده شده است، انتظار می رود که ضمن ترمیم نقاط ضعف طرح فعلی و رفع نگرانی ها از بابت ضربه به برخی کسب و کارهای مجازی، بر نقاط قوت آن افزوده شود.
به گزارش شهدای ایران، رضا صفری: در نشست اخیر کمیسیون مشترک «طرح حمایت از حقوق کاربران و خدمات
پایه کاربردی فضای مجازی» در مجلس شورای اسلامی، تصمیم بر این شد که این
طرح برای بررسی و إعمال نظرات و پیشنهادهای مطرح شده، به مرکز پژوهش های
مجلس ارجاع داده شود.
دکتر قالیباف هم با انتشار مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: «طرح حمایت از کاربران در فضای مجازی به مرکز پژوهش‌های مجلس ارجاع شد تا ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیرساختی آن با بررسی‌های کارشناسی بیشتر اصلاح شود. قانونگذاری در حوزۀ فضای مجازی با در نظر گرفتن مطالبات مردم، منافع صاحبان کسب و کار و اجماع نخبگانی اثربخش خواهد بود.»
در این زمینه چند نکته قابل بیان است:
یک: این طرح تا اندازه ای مهم است که گروهی از قانونگذاران هر دو حزب آمریکا با ارسال نامه ای به وزیر امور خارجه و وزیر خزانه داری ایالات متحده، از دولت بایدن خواسته اند که به مقابله با آن بپردازد. از همین رو طرح نهایی زمانی دارای نقطه قوت است که دوباره آمریکایی‌ها را عصبانی کند، به مرور زمان، سلطه اقتصادی، فرهنگی، امنیتی، اطلاعاتی و ... دشمن در فضای مجازی را کمتر کرده و در نهایت از بین ببرد، ایران را در زمره کشورهای قدرتمند حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار دهد، کسب و کارهای ما را وابسته به پلتفرم های دشمن نکند و ... .
اکنون که این طرح به مرکز پژوهش ها ارجاع داده شده است، انتظار می رود که ضمن ترمیم نقاط ضعف طرح فعلی و خصوصا رفع نگرانی ها بابت ضربه به برخی کسب و کارهای مجازی، بر نقاط قوت آن افزوده شود. اگر غیر از این باشد، باید بگوییم نیازی نیست که برای فضای مجازی رهای کشور، قانونی تصویب کنیم که این وضع یله را تثبیت کند! اتفاقاً اگر یک قانون محافظه کارانه و منفعلانه نوشته شود، طرفداران فضای یله و رهای فعلی فردا روزی به همین قوانین تمسک خواهند کرد.
دو: در هنگام تصویب و بررسی چنین قوانین مهم و حیاتی، آنچه که در اولویت قرار دارد، منافع کلان کشور و مردم و تثبیت حاکمیت سایبری کشور است نه منافع پلتفرم های مجازی خارجی یا تضمین منافع عده ای خاص.
سه: یکی از خطراتی که این طرح را تهدید می کند این است که در نهایت و پس از این همه رفت و آمدها، نمایندگان تحت تأثیر بعضی جریانات روشنفکری و لیبرال ها قرار گرفته و به هیاهوهای عده ای خاص توجه نشان دهند و از طرفی هم برای رفع تکلیف و پاسخ به مطالبات گسترده مردم و همچنین ضرورت های این عرصه، مجبور شوند که در نهایت قانون و طرحی خنثی را تصویب کنند.
چهار: جای هیچ شکی نیست که در همه جای دنیا اقدامات سلبی وجود دارد و هر قانونی یک جنبه ایجابی و یک جنبه سلبی به همراه دارد. اگر عده ای انتظار دارند که در طرح حمایت، اقدامات سلبی مثل جریمه و ... وجود نداشته باشد، یا معنای قانونگذاری را نمی دانند و یا از فضای مجازی و ساز و کارهای آن شناخت کافی ندارند. اگر بنا بر این باشد که به سخنان شبه روشنفکری و برخی رسانه های معلوم الحال اهمیت دهیم، در نهایت باید به دنبال یک قانون وهمی و خیالی باشیم!
دکتر قالیباف هم با انتشار مطلبی در صفحه توییتر خود نوشت: «طرح حمایت از کاربران در فضای مجازی به مرکز پژوهش‌های مجلس ارجاع شد تا ابعاد گوناگون اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیرساختی آن با بررسی‌های کارشناسی بیشتر اصلاح شود. قانونگذاری در حوزۀ فضای مجازی با در نظر گرفتن مطالبات مردم، منافع صاحبان کسب و کار و اجماع نخبگانی اثربخش خواهد بود.»
در این زمینه چند نکته قابل بیان است:
یک: این طرح تا اندازه ای مهم است که گروهی از قانونگذاران هر دو حزب آمریکا با ارسال نامه ای به وزیر امور خارجه و وزیر خزانه داری ایالات متحده، از دولت بایدن خواسته اند که به مقابله با آن بپردازد. از همین رو طرح نهایی زمانی دارای نقطه قوت است که دوباره آمریکایی‌ها را عصبانی کند، به مرور زمان، سلطه اقتصادی، فرهنگی، امنیتی، اطلاعاتی و ... دشمن در فضای مجازی را کمتر کرده و در نهایت از بین ببرد، ایران را در زمره کشورهای قدرتمند حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات قرار دهد، کسب و کارهای ما را وابسته به پلتفرم های دشمن نکند و ... .
اکنون که این طرح به مرکز پژوهش ها ارجاع داده شده است، انتظار می رود که ضمن ترمیم نقاط ضعف طرح فعلی و خصوصا رفع نگرانی ها بابت ضربه به برخی کسب و کارهای مجازی، بر نقاط قوت آن افزوده شود. اگر غیر از این باشد، باید بگوییم نیازی نیست که برای فضای مجازی رهای کشور، قانونی تصویب کنیم که این وضع یله را تثبیت کند! اتفاقاً اگر یک قانون محافظه کارانه و منفعلانه نوشته شود، طرفداران فضای یله و رهای فعلی فردا روزی به همین قوانین تمسک خواهند کرد.
دو: در هنگام تصویب و بررسی چنین قوانین مهم و حیاتی، آنچه که در اولویت قرار دارد، منافع کلان کشور و مردم و تثبیت حاکمیت سایبری کشور است نه منافع پلتفرم های مجازی خارجی یا تضمین منافع عده ای خاص.
سه: یکی از خطراتی که این طرح را تهدید می کند این است که در نهایت و پس از این همه رفت و آمدها، نمایندگان تحت تأثیر بعضی جریانات روشنفکری و لیبرال ها قرار گرفته و به هیاهوهای عده ای خاص توجه نشان دهند و از طرفی هم برای رفع تکلیف و پاسخ به مطالبات گسترده مردم و همچنین ضرورت های این عرصه، مجبور شوند که در نهایت قانون و طرحی خنثی را تصویب کنند.
چهار: جای هیچ شکی نیست که در همه جای دنیا اقدامات سلبی وجود دارد و هر قانونی یک جنبه ایجابی و یک جنبه سلبی به همراه دارد. اگر عده ای انتظار دارند که در طرح حمایت، اقدامات سلبی مثل جریمه و ... وجود نداشته باشد، یا معنای قانونگذاری را نمی دانند و یا از فضای مجازی و ساز و کارهای آن شناخت کافی ندارند. اگر بنا بر این باشد که به سخنان شبه روشنفکری و برخی رسانه های معلوم الحال اهمیت دهیم، در نهایت باید به دنبال یک قانون وهمی و خیالی باشیم!
