یک از موضوعات مهم در جریان تغییرات مدیریتی اما تغییر در معاونان و مسئولان نهاد ریاست جمهوری است. نهادی که به عنوان مرکز کنترل دولت همواره از اهمیت بسیار بالایی در تصمیم گیری های قوه مجربه برخوردار بوده است.

در این بین در طول هفته های اخیر یکی از مسائل مهمی که به دغدغه افکار عمومی و دلسوزان دولت مردمی تبدیل شده است، تغییر در برخی ارکان دولت در دل نهاد ریاست جمهوری اسلت که به طور مستقیم با مردم در ارتباط هستند و عملا ویترین برخورد دولت با مردم به شمار می روند.

دفتر ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری در دوره های به ویژه در سالهای 84 تا 90 بسیار فعال بود و به طور مستمر به واسطه تماس های مردمی و ارسال نامه با مردم در مکاتبه بود و از این پل ارتباطی برای حل مشکلات مردمی استفاده می کرد.

این پل ارتباطی اما در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی با مدیریت یکی از نزدیکان رئیس جمهور قبل بسیار کم فروغ شد و ارتباطش با مردم کاهش پیدا کرد تا جایی که تماس های تلفنی و مکتوب با دفتر ارتباطات مردمی ریاست جمهوری نتیجه چندانی نداشت.

اما با روی کار آمدن دولت سیزدهم مردم نسبت به ارتباط دولت با مردم و پاسخگو بودن مسئولان اجرایی کشور تا اندازه قابل توجهی امیدوار شدند؛ از سوی دیگر سفرهای استانی رئیس جمهور آن هم در ماه های آغازین مسئولیت دولت این امیدواری را بیشتر کرد.

این میان به نظر می رسد لازم است به سرعت در دفتر ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری نیز تغییراتی رخ داده و فردی با تجربه برای گستردش ارتباطات مردمی با نهاد ریاست جمهوری را جایگزین مدیران باقی مانده از دولت قبل کرد تا در این بخش از نهاد ریاست جمهوری نیز چهره هایی مطابق با شیوه مردمی بودن دولت سیزدهم روی کار آید.

این امر البته در تمام ارکان نهاد ریاست جمهوری امری لازم و حتمی به نظر می رسد چرا که حضور رئیس جمهور در شهرهای مختلف نیازمند یک تیم مردمی قوی برای احصاء درخواست های مردمی است تا زمینه بازگشت اعتماد مردم به دولت فراهم شود.

در طول سالهای گذشته ارتباطات مردمی نهاد ریاست جمهوری بسیار تضعیف شده و امروز با روی کار آمدم دولتی مردمی نیازمند تقویت است.