در روش تحریمی آمریکایی ها مردم تحت فشار قرار می گیرند تا از این راه به مسئولان حکومتی برای پذیرش خواسته های غرب فشار وارد کنند.
به گزارش شهدای ایران، امیر حمزه نژاد: در دولت روحانی برای مقابله ما منتقدان یک برنامه فشار
خاصی طراحی و اجرا می شد که اخیرا «مجتبی امینی»، تهیه کننده سریال گاندو
به آن اشاره کرده است. وی در این باره گفته است: «دولت روحانی به خاطر پخش
گاندو در زمان فصل یک، بودجه صدا و سیما را قطع کرد!» درواقع این سیاست
باعث می شد که بخش خاصی از جامعه در مقابل منتقدان قرار گیرند و همین فشار
سبب شود که صدای منتقد یا شنیده نشود یا خاموش شود.
تهیهکننده سریال گاندو درباره محتوای این سریال عنوان کرده است: «هر آنچه در گاندو گفتیم، مستندات واقعی دارد و همه کسانی هم که در دولت، سریال را نقد کردهاند، به پروندهها واقف هستند ولی برای فرار رو به جلو، بازی ژورنالیستی به راه انداختند.»
به گفته او، از شخص رئیس جمهور تا رئیس دفترش، همه پتانسیل رسانهای خود را علیه گاندو بکار گرفتند.
سریال گاندو در دولت روحانی با انتقادات زیادی پخش شد اما بعد از مدتی شاید تحت همین فشارها بود که قطع شد و ادامه پخش آن به دوره ریاست جمهوری آینده موکول شد.
در تایید سخنان تهیه کننده سریال گاندو باید به سخنان «سید احسان قاضی زاده هاشمی» عضو ناظر مجلس در شورای نظارت بر صداو سیما در تیرماه سال 98 اشاره کنیم که آن زمان مطرح کرد: «مطلع شدم دولت به دلیل پخش سریال گاندو کل بودجه سه ماهه دوم صداوسیما را صفر کرده است.»
عضو ناظر مجلس در شورای نظارت بر صداوسیما تصریح کرده بود: ضمن پیگیری جدی این مساله در شورای نظارت، آیا رئیس جمهور هنوز هم میتواند بگوید «پناه میبرم به خدا از بستن دهان منتقدان؟»
مثال های دیگری نیز در این راستا می توان ذکر کرد. ماجرای عدم دعوت شهردار قبلی تهران که همسو با دولت روحانی بود نیز از جمله همین موارد است. با شنیده شده اختلافات دولت و شهرداری قبل در خصوص یک یا چند مسئله بود که «پیروز حناچی» دیگر در هئیت دولت حضور نیافت و گفته می شد احتمالا این موضوع به اختلافات فی مابین ارتباط دارد.
این موارد در دولت روحانی کم نیستند. روشی که هراس افکنی هم چاشنی کار آن می شد تا فشار بر روی منتقدان بیشتر شود. مسئله برجام یکی از مواردی بود که همواره دولت روحانی با گره زدن به معیشت مردم سعی می کرد به هر روشی آنرا ادامه دهد و صدای منتقدان را خاموش کند. هر چند که در انتها با وجود همه فشارها به منتقدان و حتی ناسزاگویی به آنان این طرف غربی بود که زیر میز زد و هیچ یک از تعهدات خود را عملی نکرد. درواقع صحت حرف منتقدان که نباید به غربیها اعتماد کرد مشخص شد اما دولت با یک خطای استراتژیک بیشتر از اینکه تمرکز خود را معطوف به طرف غربی کند سعی کرد با منتقدان داخلی روبرو شود. کارشناسان مطرح می کنند از همین جا بود که برجام ضربه خورد؛ چراکه اگر دولت روحانی در برابر هر یک از کارشکنی های غرب واکنشی نشان میداد غربیها در سریال کارشکنی در عمل به تعهداتشان اینقدر گستاخ نمی شدند و شاید برجام تا به این نقطه از دست نمی رفت.
اگر به موضوع قطع بودجه صداوسیما به سبب فشار بر سریال گاندو و جلوگیری از تولید و پخش آن بازگردیم نکته قابل توجه سیاست فشار بر بدنه نیروهای صداوسیما برای عدم پخش یک سریال پررنگ است. درواقع به نوعی به گفته تهیه کننده سریال گاندو دولت روحانی قصد تحریم صداوسیما را داشته و در این زمینه رسانه ملی را تهدید کرده است. مشابه این رفتار را آمریکاییها در تحریم ملل مختلف از جمله ملت ایران برای براندازی حکومتهای منتقد امپریالیسم آمریکا انجام میدهد. در روش تحریمی آمریکایی ها مردم تحت فشار قرار می گیرند تا از این راه به مسئولان حکومتی برای پذیرش خواسته های غرب فشار وارد کنند. درواقع به نوعی سیاست فشار از پایین و چانه زنی از بالا در مذاکرات شکل بگیرد که برآیند آن به نفع غرب خواهد بود.
این درحالی است که با توجه اینکه دست اندرکاران سریال گاندو مطرح می کنند این سریال بر اساس برخی واقعیات و مستندات ساخته شده است بایستی این موارد مورد بررسی قرار گرفته و در مورد آن شفاف سازی لازم صورت گیرد. بسیاری مطرح می کنند که گاندو تنها یک سریال نیست و از همین جهت است که حساسیت دولت روحانی در قبال آن حتی تا سطح قطع بودجه صداوسیما قابل تامل است.
هر چند که بعد از همه این اتفاقات گاندو بعد از دولت روحانی دوباره پخش شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت اما برگ دیگری از اقدامات دولت قبل علیه افکارعمومی در تاریخ ثبت شد و نشان داد دولت روحانی در این حوزه نیز کارنامه خوبی ندارد.
تهیهکننده سریال گاندو درباره محتوای این سریال عنوان کرده است: «هر آنچه در گاندو گفتیم، مستندات واقعی دارد و همه کسانی هم که در دولت، سریال را نقد کردهاند، به پروندهها واقف هستند ولی برای فرار رو به جلو، بازی ژورنالیستی به راه انداختند.»
به گفته او، از شخص رئیس جمهور تا رئیس دفترش، همه پتانسیل رسانهای خود را علیه گاندو بکار گرفتند.
سریال گاندو در دولت روحانی با انتقادات زیادی پخش شد اما بعد از مدتی شاید تحت همین فشارها بود که قطع شد و ادامه پخش آن به دوره ریاست جمهوری آینده موکول شد.
در تایید سخنان تهیه کننده سریال گاندو باید به سخنان «سید احسان قاضی زاده هاشمی» عضو ناظر مجلس در شورای نظارت بر صداو سیما در تیرماه سال 98 اشاره کنیم که آن زمان مطرح کرد: «مطلع شدم دولت به دلیل پخش سریال گاندو کل بودجه سه ماهه دوم صداوسیما را صفر کرده است.»
عضو ناظر مجلس در شورای نظارت بر صداوسیما تصریح کرده بود: ضمن پیگیری جدی این مساله در شورای نظارت، آیا رئیس جمهور هنوز هم میتواند بگوید «پناه میبرم به خدا از بستن دهان منتقدان؟»
مثال های دیگری نیز در این راستا می توان ذکر کرد. ماجرای عدم دعوت شهردار قبلی تهران که همسو با دولت روحانی بود نیز از جمله همین موارد است. با شنیده شده اختلافات دولت و شهرداری قبل در خصوص یک یا چند مسئله بود که «پیروز حناچی» دیگر در هئیت دولت حضور نیافت و گفته می شد احتمالا این موضوع به اختلافات فی مابین ارتباط دارد.
این موارد در دولت روحانی کم نیستند. روشی که هراس افکنی هم چاشنی کار آن می شد تا فشار بر روی منتقدان بیشتر شود. مسئله برجام یکی از مواردی بود که همواره دولت روحانی با گره زدن به معیشت مردم سعی می کرد به هر روشی آنرا ادامه دهد و صدای منتقدان را خاموش کند. هر چند که در انتها با وجود همه فشارها به منتقدان و حتی ناسزاگویی به آنان این طرف غربی بود که زیر میز زد و هیچ یک از تعهدات خود را عملی نکرد. درواقع صحت حرف منتقدان که نباید به غربیها اعتماد کرد مشخص شد اما دولت با یک خطای استراتژیک بیشتر از اینکه تمرکز خود را معطوف به طرف غربی کند سعی کرد با منتقدان داخلی روبرو شود. کارشناسان مطرح می کنند از همین جا بود که برجام ضربه خورد؛ چراکه اگر دولت روحانی در برابر هر یک از کارشکنی های غرب واکنشی نشان میداد غربیها در سریال کارشکنی در عمل به تعهداتشان اینقدر گستاخ نمی شدند و شاید برجام تا به این نقطه از دست نمی رفت.
اگر به موضوع قطع بودجه صداوسیما به سبب فشار بر سریال گاندو و جلوگیری از تولید و پخش آن بازگردیم نکته قابل توجه سیاست فشار بر بدنه نیروهای صداوسیما برای عدم پخش یک سریال پررنگ است. درواقع به نوعی به گفته تهیه کننده سریال گاندو دولت روحانی قصد تحریم صداوسیما را داشته و در این زمینه رسانه ملی را تهدید کرده است. مشابه این رفتار را آمریکاییها در تحریم ملل مختلف از جمله ملت ایران برای براندازی حکومتهای منتقد امپریالیسم آمریکا انجام میدهد. در روش تحریمی آمریکایی ها مردم تحت فشار قرار می گیرند تا از این راه به مسئولان حکومتی برای پذیرش خواسته های غرب فشار وارد کنند. درواقع به نوعی سیاست فشار از پایین و چانه زنی از بالا در مذاکرات شکل بگیرد که برآیند آن به نفع غرب خواهد بود.
این درحالی است که با توجه اینکه دست اندرکاران سریال گاندو مطرح می کنند این سریال بر اساس برخی واقعیات و مستندات ساخته شده است بایستی این موارد مورد بررسی قرار گرفته و در مورد آن شفاف سازی لازم صورت گیرد. بسیاری مطرح می کنند که گاندو تنها یک سریال نیست و از همین جهت است که حساسیت دولت روحانی در قبال آن حتی تا سطح قطع بودجه صداوسیما قابل تامل است.
هر چند که بعد از همه این اتفاقات گاندو بعد از دولت روحانی دوباره پخش شد و مورد استقبال مردم قرار گرفت اما برگ دیگری از اقدامات دولت قبل علیه افکارعمومی در تاریخ ثبت شد و نشان داد دولت روحانی در این حوزه نیز کارنامه خوبی ندارد.