ماکرون پروژه حضور موثر در خاورمیانه را همزمان با انزوای بین المللی آمریکای تحت ریاست دونالد ترامپ با شعار «اول آمریکا» آغاز کرد. اما به نظر می‌رسد نمایش ماکرون از سوی دولتمردان و سیاسیون خاورمیانه قابل هضم و پذیرفته نیست.
به گزارش شهدای ایران، چند ماهی است که امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه، با استایلی متفاوت خود
را وارد تحولات خاورمیانه کرده است. بر خلاف حضور دیپلماتیکش در جلسات
رسمی، کت سرمه ای اش را به تن ندارد. تنها لباسی سفید که آستین هایش را تا
زده، خود نمایی می کند.
تصویری که ابتدا پس از حضورش در لبنان در پی انفجار پارسال بندر بیروت مشاهده شد و حالا مشابه آن در سفر عراق دیده می‌شود. اما ماکرون آستین‌هایش را برای پیشبرد چه اهدافی در خاورمیانه بالا زده است؟ ماکرون پروژه حضور موثر در خاورمیانه را همزمان با انزوای بین المللی آمریکای تحت ریاست دونالد ترامپ با شعار«اول آمریکا» آغاز کرد. اما به نظر می‌رسد نمایش ماکرون از سوی دولتمردان و سیاسیون خاورمیانه قابل هضم و پذیرفته نیست. امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در جریان سفر خود به عراق برای شرکت در نشست بغداد، روز یک شنبه از شهر موصل در شمال این کشور دیدن کرد؛ موصل در جریان نبردها برای شکست گروه تروریستی داعش در سال ۲۰۱۷ میلادی ویران شد. ماکرون سفر خود به موصل را با بازدید از کلیسای کاتولیک «بانوی ما» آغاز کرد. این کلیسا نیز در دوران حکومت داعش به شدت آسیب دید.
عدم مقبولیت ماکرون در سفرش به موصل کاملا مشهود بود. رئیس جمهور فرانسه هیچ گاه فکر نمی کرد در سفرش به عراق، این گونه از سوی یک کشیش مسیحی سورپرایز شود. کشیش «نیقودیموس داود متی» رئیس کلیسای ارتدوکس موصل، در این دیدار از ماکرون پرسید: «چرا وقتی داعش در روز روشن آمد و ما را آواره کرد از این دولت های بزرگ هیچ کدام نبودند و مقابل داعش نایستادند؟» ویدئوهای منتشر شده و نیز رسانه های حاضر هیچ پاسخی از ماکرون در قبال این سوال مقام کلیسای عراقی منتشر نکردند. رئیس جمهور فرانسه اما در یک کنفرانس بین‌المللی دربارۀ تروریسم گفت: «تا زمانی که تروریست‌ها در عراق هستند، فرانسه نیز قوای خود را در عراق حفظ خواهد کرد... حتی اگر نیروهای آمریکایی از این کشور خارج شوند.» پیش از قدم زدن های ماکرون در عراق، انفجار بیروت فرصتی برای دولت فرانسه بود تا با بهره برداری از آن برای فعال سازی نقش خود در پرونده لبنان وارد عمل شود. اوج این سیاست پاریس را می توان در سفر رئیس جمهوری فرانسه در شانزدهم مردادماه ۹۹ و سپس یازدهم شهریورماه همین سال به فاصله کمتر از یک ماه مشاهده کرد. امانوئل ماکرون در این دو سفرش تلاش کرد که دولت فرانسه را در کنار ملت لبنان و در برابر به گفته خود طبقه فاسد سیاسی این کشور معرفی کند و سپس از طرح خود برای لبنان رونمایی کند. رئیس جمهور فرانسه در اولین سفر خود به لبنان در سخنانی غیر دیپلماتیک و مداخله جویانه با تعیین ضرب الاجل برای اصلاحات سیاسی به مقامات لبنانی اعلام کرد که اگر تا ماه سپتامبر (شهریور) اصلاحات انجام نشود، خود مسئولیت این اصلاحات را برعهده خواهد گرفت. گذشت زمان نشان داد که او هیچ کاری نمی تواند بکند و نکرده است.
آیا این شکست در عراق هم نمایان می شود؟
پای ماجراجویی های فرانسه این روزها به افغانستان هم باز شده است. این مواضع ماکرون در قبال طالبان و افغانستان است که بلندترین صدا را در رسانه ها دارد. او گفته فرانسه به همراه متحدان خود می‌کوشد در مذاکره با طالبان و با یاری قطر راه‌حلی برای خارج کردن آنان از افغانستان پیدا کند. او گفت که سه کشور فرانسه، آلمان و بریتانیا با پیشنهاد طرحی به شورای امنیت سازمان ملل مایلند یک منطقۀ امن در اطراف فرودگاه کابل ایجاد کنند تا به این ترتیب کسانی را که جان شان در خطر است از افغانستان خارج کنند. طالبان اما مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده است. حتی طالبان که هنوز خشت های بنای حکومتش را روی هم نگذاشته نیز نمی خواهد رئیس جمهور جویای نام فرانسه بازیگر این منطقه باشد.
تصویری که ابتدا پس از حضورش در لبنان در پی انفجار پارسال بندر بیروت مشاهده شد و حالا مشابه آن در سفر عراق دیده می‌شود. اما ماکرون آستین‌هایش را برای پیشبرد چه اهدافی در خاورمیانه بالا زده است؟ ماکرون پروژه حضور موثر در خاورمیانه را همزمان با انزوای بین المللی آمریکای تحت ریاست دونالد ترامپ با شعار«اول آمریکا» آغاز کرد. اما به نظر می‌رسد نمایش ماکرون از سوی دولتمردان و سیاسیون خاورمیانه قابل هضم و پذیرفته نیست. امانوئل ماکرون، رئیس جمهور فرانسه در جریان سفر خود به عراق برای شرکت در نشست بغداد، روز یک شنبه از شهر موصل در شمال این کشور دیدن کرد؛ موصل در جریان نبردها برای شکست گروه تروریستی داعش در سال ۲۰۱۷ میلادی ویران شد. ماکرون سفر خود به موصل را با بازدید از کلیسای کاتولیک «بانوی ما» آغاز کرد. این کلیسا نیز در دوران حکومت داعش به شدت آسیب دید.
عدم مقبولیت ماکرون در سفرش به موصل کاملا مشهود بود. رئیس جمهور فرانسه هیچ گاه فکر نمی کرد در سفرش به عراق، این گونه از سوی یک کشیش مسیحی سورپرایز شود. کشیش «نیقودیموس داود متی» رئیس کلیسای ارتدوکس موصل، در این دیدار از ماکرون پرسید: «چرا وقتی داعش در روز روشن آمد و ما را آواره کرد از این دولت های بزرگ هیچ کدام نبودند و مقابل داعش نایستادند؟» ویدئوهای منتشر شده و نیز رسانه های حاضر هیچ پاسخی از ماکرون در قبال این سوال مقام کلیسای عراقی منتشر نکردند. رئیس جمهور فرانسه اما در یک کنفرانس بین‌المللی دربارۀ تروریسم گفت: «تا زمانی که تروریست‌ها در عراق هستند، فرانسه نیز قوای خود را در عراق حفظ خواهد کرد... حتی اگر نیروهای آمریکایی از این کشور خارج شوند.» پیش از قدم زدن های ماکرون در عراق، انفجار بیروت فرصتی برای دولت فرانسه بود تا با بهره برداری از آن برای فعال سازی نقش خود در پرونده لبنان وارد عمل شود. اوج این سیاست پاریس را می توان در سفر رئیس جمهوری فرانسه در شانزدهم مردادماه ۹۹ و سپس یازدهم شهریورماه همین سال به فاصله کمتر از یک ماه مشاهده کرد. امانوئل ماکرون در این دو سفرش تلاش کرد که دولت فرانسه را در کنار ملت لبنان و در برابر به گفته خود طبقه فاسد سیاسی این کشور معرفی کند و سپس از طرح خود برای لبنان رونمایی کند. رئیس جمهور فرانسه در اولین سفر خود به لبنان در سخنانی غیر دیپلماتیک و مداخله جویانه با تعیین ضرب الاجل برای اصلاحات سیاسی به مقامات لبنانی اعلام کرد که اگر تا ماه سپتامبر (شهریور) اصلاحات انجام نشود، خود مسئولیت این اصلاحات را برعهده خواهد گرفت. گذشت زمان نشان داد که او هیچ کاری نمی تواند بکند و نکرده است.
آیا این شکست در عراق هم نمایان می شود؟
پای ماجراجویی های فرانسه این روزها به افغانستان هم باز شده است. این مواضع ماکرون در قبال طالبان و افغانستان است که بلندترین صدا را در رسانه ها دارد. او گفته فرانسه به همراه متحدان خود می‌کوشد در مذاکره با طالبان و با یاری قطر راه‌حلی برای خارج کردن آنان از افغانستان پیدا کند. او گفت که سه کشور فرانسه، آلمان و بریتانیا با پیشنهاد طرحی به شورای امنیت سازمان ملل مایلند یک منطقۀ امن در اطراف فرودگاه کابل ایجاد کنند تا به این ترتیب کسانی را که جان شان در خطر است از افغانستان خارج کنند. طالبان اما مخالفت خود را با این طرح اعلام کرده است. حتی طالبان که هنوز خشت های بنای حکومتش را روی هم نگذاشته نیز نمی خواهد رئیس جمهور جویای نام فرانسه بازیگر این منطقه باشد.
