از خانواده عزیز خودم ( از پدر و مادر و خواهرانم ) حلالیت می طلبم و از هر آزار و اذیتی که آنها را کرده ام، عذرخواهی میکنم و طلب عفو میکنم.
به گزارش شهدای ایران، شهید محمدعلی جوزانی کهن از دانش‌آموزان دبیرستان سپاه تهران (مکتب
الصادق(ع)) بود که در پنجم مردادماه ۱۳۶۷ به شهادت رسید. وصیت‌نامه این
شهید بزرگوار به این شرح است:
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَبِه نَسْتَعیٖن اِنَّهُ خَیْرُ نٰاصِرٍ وَ مُعیٖن ِ
رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی»
پروردگارا !
سینه ی مرا گشاده دار ، کار مرا بر من آسان گردان و گره از زبانم بگشا تا سخنان مرا بفهمند.
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ( آل عمران- ۱۶۹ )
أَشْهَدُ أَنْ لَا اله الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
اللَّهُمَّ صَلِّ علی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدِ اللَّهُمَّ صَلِّ علی الملائکة المقربین اللَّهُمَّ صَلِّ علی الأنبیاء وَ المرسلین اللَّهُمَّ صَلِّ علی الْأَئِمَّةِالمعصومین
السَّلَامُ علی مَوْلَانَا وَ مقتدانا أَمَامَ الهدی وَ الْعُرْوَةُ الوثقی وَ حجتک علی أَهْلِ الدنیٰا
اَنٌَ الْحیٰوة و المـَمٰاتَ وَ الیَومِ الجَزٰاءَ حَقّ و انّ الجنَٓه و النٌٰار حقّ و اِنّ الشٓفاعة الائمَة وَ الرَسُولَنٰا وَ اَوْلیٰائنٰا حَقُ .
بعد از سلام به پیشگاه آقا صاحب الزمان ( عَجَّل اللّٰهُ تَعالیٰ فرجَهُ الشّریف ) و نائب بر حقّ شان حضرت امام خمینی و با سلام حضور ارواح طیّبه شهدا و مفقودین و خدمت اسراء و رزمندگان .
و با درود و سلام حضور خانواده محترم ، پدر و مادر مهربان و خواهران عزیزم و خدمت برادران همکلاسی و همکار و هم هیئتی و اقوام و آشنایان و دوستان و اهل محل .
کتیبه روبروی شما، وصیت اینجانب حقیر فقیر می باشد که در کمال سلامتی ودرعقل کامل نوشته ام و پدرم را به عنوان وصی خود انتخاب نمودم و دومین وصی خود را مادرم قرار می دهم و خواهشمندم به وصایایِ این بنده ی گنهکارِ دست از دنیا کوتاه ، عمل نمائید.
اوّل اینکه :
از خانواده عزیز خودم ( از پدر و مادر و خواهرانم ) حلالیت می طلبم و از هر آزار و اذیتی که آنها را کرده ام، عذرخواهی می کنم و طلب عفو میکنم و از شما می خواهم که از دوستان ، رفیقان ، اقوام و آشنایان از جانب من طلب حلالیت نمائید.
ثانیاً هر کس که می تواند و وصی های این بنده ، حتما در شب اوّل قبر ، نماز مخصوص این شب را بخوانند.
ثالثأ هنگام دفن در گور ، مقداری تربت حضرت سیٌد الشّهداء قرار دهید که به احترام تربت آن حضرت خداوند متعال از سر تقصیرات حقیر بگذرد و همچنین اگر بنا بود با لباس دفن شوم ، پشت پیراهن خاکی نظامی ام ،
که در منزل است ، دعای جوشن کبیر بنویسید یا بر روی کفنم ، باشد که مورد قبول خداوند قرار گیرم.
رابعاً دو سال نماز قضا و روزه قضا از جانب حقیر و همچنین یک حج تمتع که پدرم هنگام رفتن مکه یا به میل خودِ وصی ام ، کس دیگر انجام دهد و نیز در هر زیارت که وصی ام میرود،
از جانب حقیر نیز زیارت نماید.
خامساً شب جمعه در هیئت محبّان الصّٰادق ( علیه السَّلام )
برایم خیرات دهید و جشن میلاد حضرت رسول ( صَلَّی اللّٰه علَیه و آله و سلّم )
و امام صادق ( علیه السٌلام ) ،
را همچنان به پا دارید .
اموالم هر چه را می خواهید نگه دارید و چیزی را که نخواستید به دوستان دهید؛ مثلا نوارهایم را به عشقی دهید یا به دیگر برادرانم و به هر کدام لااقل چیزی یادگاری دهید.
سادساً مقداری پول در بانک دارم که با پولهایی که بنده به آن اضافه می کردم به آن خمس تعلق نمی گیرد.
از وصیّ خودم می خواهم نماز و روزه ی قضا و حج را از پول خودم بجا آورید و اگر چیزی اضافه ماند، مقداری از آنرا برای خیرات و قسمت اعظم آن را برای رد مظالم مورد مصرف قرار دهید.
در ضمن حقوق هر ماه مرا سپاه می دهد، آنرا در مورد خیرات مصرف کنید.
دیگر چیزی به فکرم نمی رسد و دیگر عرضی ندارم ، به جز آرزوی سلامت و خوشبختی برای شما !
اوُصیٖکُم بِتَقْوَی اللّه وَ نَظمِ اَمْرِکُم
یاران چه غریبانه ، رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما ، هم سوخته پروانه
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج ) خمینی را نگهدار .
محمدعلی جوزانی کهن
التماس دعا – کوزران ۱۳۶۷/۰۵/۰۳
ولادت : ۱۷ آبان ۱۳۵۰
شهادت : ۵ مرداد ۱۳۶۷
عملیات : مرصاد - اسلام آباد غرب
محل دفن شهید :
بهشت زهرا ( سلام الله علیها )
قطعه ۴۰ ردیف ۵۳ شماره ۵
بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم
وَبِه نَسْتَعیٖن اِنَّهُ خَیْرُ نٰاصِرٍ وَ مُعیٖن ِ
رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیَسِّرْ لِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی یَفْقَهُوا قَوْلِی»
پروردگارا !
سینه ی مرا گشاده دار ، کار مرا بر من آسان گردان و گره از زبانم بگشا تا سخنان مرا بفهمند.
وَلَا تَحْسَبَنَّ الَّذِینَ قُتِلُوا فِی سَبِیلِ اللَّهِ أَمْوَاتًا بَلْ أَحْیَاءٌ عِنْدَ رَبِّهِمْ یُرْزَقُونَ ( آل عمران- ۱۶۹ )
أَشْهَدُ أَنْ لَا اله الَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لَا شریک لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ
اللَّهُمَّ صَلِّ علی مُحَمَّدٍ وَ آل مُحَمَّدِ اللَّهُمَّ صَلِّ علی الملائکة المقربین اللَّهُمَّ صَلِّ علی الأنبیاء وَ المرسلین اللَّهُمَّ صَلِّ علی الْأَئِمَّةِالمعصومین
السَّلَامُ علی مَوْلَانَا وَ مقتدانا أَمَامَ الهدی وَ الْعُرْوَةُ الوثقی وَ حجتک علی أَهْلِ الدنیٰا
اَنٌَ الْحیٰوة و المـَمٰاتَ وَ الیَومِ الجَزٰاءَ حَقّ و انّ الجنَٓه و النٌٰار حقّ و اِنّ الشٓفاعة الائمَة وَ الرَسُولَنٰا وَ اَوْلیٰائنٰا حَقُ .
بعد از سلام به پیشگاه آقا صاحب الزمان ( عَجَّل اللّٰهُ تَعالیٰ فرجَهُ الشّریف ) و نائب بر حقّ شان حضرت امام خمینی و با سلام حضور ارواح طیّبه شهدا و مفقودین و خدمت اسراء و رزمندگان .
و با درود و سلام حضور خانواده محترم ، پدر و مادر مهربان و خواهران عزیزم و خدمت برادران همکلاسی و همکار و هم هیئتی و اقوام و آشنایان و دوستان و اهل محل .
کتیبه روبروی شما، وصیت اینجانب حقیر فقیر می باشد که در کمال سلامتی ودرعقل کامل نوشته ام و پدرم را به عنوان وصی خود انتخاب نمودم و دومین وصی خود را مادرم قرار می دهم و خواهشمندم به وصایایِ این بنده ی گنهکارِ دست از دنیا کوتاه ، عمل نمائید.
اوّل اینکه :
از خانواده عزیز خودم ( از پدر و مادر و خواهرانم ) حلالیت می طلبم و از هر آزار و اذیتی که آنها را کرده ام، عذرخواهی می کنم و طلب عفو میکنم و از شما می خواهم که از دوستان ، رفیقان ، اقوام و آشنایان از جانب من طلب حلالیت نمائید.
ثانیاً هر کس که می تواند و وصی های این بنده ، حتما در شب اوّل قبر ، نماز مخصوص این شب را بخوانند.
ثالثأ هنگام دفن در گور ، مقداری تربت حضرت سیٌد الشّهداء قرار دهید که به احترام تربت آن حضرت خداوند متعال از سر تقصیرات حقیر بگذرد و همچنین اگر بنا بود با لباس دفن شوم ، پشت پیراهن خاکی نظامی ام ،
که در منزل است ، دعای جوشن کبیر بنویسید یا بر روی کفنم ، باشد که مورد قبول خداوند قرار گیرم.
رابعاً دو سال نماز قضا و روزه قضا از جانب حقیر و همچنین یک حج تمتع که پدرم هنگام رفتن مکه یا به میل خودِ وصی ام ، کس دیگر انجام دهد و نیز در هر زیارت که وصی ام میرود،
از جانب حقیر نیز زیارت نماید.
خامساً شب جمعه در هیئت محبّان الصّٰادق ( علیه السَّلام )
برایم خیرات دهید و جشن میلاد حضرت رسول ( صَلَّی اللّٰه علَیه و آله و سلّم )
و امام صادق ( علیه السٌلام ) ،
را همچنان به پا دارید .
اموالم هر چه را می خواهید نگه دارید و چیزی را که نخواستید به دوستان دهید؛ مثلا نوارهایم را به عشقی دهید یا به دیگر برادرانم و به هر کدام لااقل چیزی یادگاری دهید.
سادساً مقداری پول در بانک دارم که با پولهایی که بنده به آن اضافه می کردم به آن خمس تعلق نمی گیرد.
از وصیّ خودم می خواهم نماز و روزه ی قضا و حج را از پول خودم بجا آورید و اگر چیزی اضافه ماند، مقداری از آنرا برای خیرات و قسمت اعظم آن را برای رد مظالم مورد مصرف قرار دهید.
در ضمن حقوق هر ماه مرا سپاه می دهد، آنرا در مورد خیرات مصرف کنید.
دیگر چیزی به فکرم نمی رسد و دیگر عرضی ندارم ، به جز آرزوی سلامت و خوشبختی برای شما !
اوُصیٖکُم بِتَقْوَی اللّه وَ نَظمِ اَمْرِکُم
یاران چه غریبانه ، رفتند از این خانه
هم سوخته شمع ما ، هم سوخته پروانه
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی (عج ) خمینی را نگهدار .
محمدعلی جوزانی کهن
التماس دعا – کوزران ۱۳۶۷/۰۵/۰۳
ولادت : ۱۷ آبان ۱۳۵۰
شهادت : ۵ مرداد ۱۳۶۷
عملیات : مرصاد - اسلام آباد غرب
محل دفن شهید :
بهشت زهرا ( سلام الله علیها )
قطعه ۴۰ ردیف ۵۳ شماره ۵
