اگرچه نام بنده هم در لیست مسافران بهشتی 15 آذر بود، اما تقدیر و سرنوشتم چیز دیگری رقم خورد. شاید بمانم، بنویسم و روایت کنم راه روشن شهیدان و هم‌رزمان با اخلاص و متعهد خود را.
سرویس اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران؛ سرهنگ رحمت‌الله سلمان مدیر وقت روابط عمومی نیروی هوایی و سازمان عقیدتی سیاسی ارتش طی سالهای 1382 تا 1386 به بهانه نزدیک شدن به روز 15 آذر سالروز سقوط هواپیمای c_130 که منجر به شهادت تعدادی از خبرنگاران رسانه‌ها و پرسنل ارتش شد،یادداشتی را با هدف گرامی‌داشت سروان شهید سیدامیر صحرایی نوشته است.
در این یادداشت می‌خوانیم:
بسم رب‌الشهداء والصدیقین
تکریم و تجلیل از مقام شامخ شهدا و سخن گفتن از این اسطوره‌های پاکی و صداقت به منظور الگوسازی برای نسل جوان و نوجوان با ارائه سیره و روش زندگی فردی و اجتماعی آنان برای همه کسانی که خود را مدافع و رهرو شهدا می‌دانند به ویژه کسانی که هنر نوشتن، بیان و ابزار قدرتمند رسانه را در اختیار دارند امری واجب است که بنویسند و روایت کنند.
شهدا گنجینه‌ای صادق برای همه نسلها در همه عصرها هستند و همچنان که در کتاب آسمانی حضرت حق بر شاهد بودن شهدا تأکید شده است، لذا بایستی استمرار راه و آرمانهای آنان را بایستی همواره در مسیر زندگی خود ببینیم و عمل کنیم.
سروان شهید سیدامیر صحرایی ازجمله میراث‌داران شهدای حماسه دفاع مقدس بود اگرچه به دلیل صِغر سن در زمان جنگ تحمیلی حضور فیزیکی نداشت اما همین که خود را شناخت با ورود به دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش به جرگه سربازان ارتش حزب‌اللهی پیوست و در ادامه افتخار خدمت در نهاد مقدس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش را یافت. با آموزش برخی فنون هنری تلاش کرد از طریق تهیه برنامه‌های رادیویی، سیره و روش زندگی، عشق به دین، کشور و آرمانهای مقدس شهدا را با زبان هنر به هم‌نسلهای خود انتقال دهد.
عشق و ارادت و دلدادگی سیدامیر به حضرت اباعبدالله‌الحسین و ائمه معصومین (سلام‌الله‌علیهم) او را بر آن داشت تا در معرفی شهیدان والامقام بسیج، سپاه پاسداران، ارتش و بطور کلی شهدای ایران اسلامی از طریق برنامه‌های رادیویی ارتش جهت شناسایی، نکوداشت و تبیین اندیشه‌های شهدای دفاع مقدس از هیچ کوششی فرو نگذارد.
آبان‌ماه 1384 نزدیک به دو ماه قبل از شهادتش با او آشنا شدم. صداقت کلام و متانت رفتارش برای ارتباط دوسویه کافی بود. برای بزرگداشت یاد و خاطره یکی از بسیجیان با اخلاص و مالک‌اشتر حضرت امام خمینی(رحمت‌الله علیه) امیر سرلشکر خلبان بسیجی شهید عباس بابایی می‌خواست با همکاری بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (سلام‌الله‌علیهم) مراسم ویژه‌ای برگزار کند.
صحرایی از من درخواست کرد به دلیل آشنایی با خانواده شهید بابایی در تهران و قزوین از آنها برای حضور در مراسم دعوت کنم بنده هم با کمال میل پذیرفتم.
علیرغم مشکلات و برخی ناهماهنگی‌ها اما به همت والا و پیگیری مجدانه سیدامیر مراسم نکوداشت شهید بابایی به نحو مطلوب و باشکوه معنوی با حضور همسر، مادر و خانواده شهید اساتید و دانشجویان و با اجرای هنرمندانه‌اش،اندیشه‌های انقلابی، روحیه حماسه و ایثار، مدیریت و شهادت طلبی عباس بابایی را به زیبایی تمام برای مخاطبین تبیین کند. برگزاری این نوع مراسم نشانه تعهد و اعتقاد شهید صحرایی به نشر و گسترش فرهنگ غنی و ماندگار دفاع مقدس و شهدا در جامعه خصوصاً برای اقشار روشنفکر بود.
امیر عزیز ما پس از گذشت نزدیک به یک ماه از مراسم بزرگداشت شهید بابایی در پرواز 15 آذرماه 1384 همراه با دوستان و یاران رسانه‌ای خود آسمانی شد و روح بلندش به شهدا پیوست.
اگرچه نام بنده هم در لیست مسافران بهشتی 15 آذر بود، اما تقدیر و سرنوشتم چیز دیگری رقم خورد. شاید بمانم، بنویسم و روایت کنم راه روشن شهیدان و هم‌رزمان با اخلاص و متعهد خود را.
خدایا ما به راه شهدای انقلاب و دفاع مقدس ایمان داریم، همه ما را در ادامه مسیر و سیره شهدا موفق بدار و با شهادت در راهت و سربازی در رکاب حضرت حجت (عج‌الله تعالی‌الشریف) به دیدارشان نایل بفرما.
آمین یا رب‌العالمین.
در این یادداشت می‌خوانیم:
بسم رب‌الشهداء والصدیقین
تکریم و تجلیل از مقام شامخ شهدا و سخن گفتن از این اسطوره‌های پاکی و صداقت به منظور الگوسازی برای نسل جوان و نوجوان با ارائه سیره و روش زندگی فردی و اجتماعی آنان برای همه کسانی که خود را مدافع و رهرو شهدا می‌دانند به ویژه کسانی که هنر نوشتن، بیان و ابزار قدرتمند رسانه را در اختیار دارند امری واجب است که بنویسند و روایت کنند.
شهدا گنجینه‌ای صادق برای همه نسلها در همه عصرها هستند و همچنان که در کتاب آسمانی حضرت حق بر شاهد بودن شهدا تأکید شده است، لذا بایستی استمرار راه و آرمانهای آنان را بایستی همواره در مسیر زندگی خود ببینیم و عمل کنیم.
سروان شهید سیدامیر صحرایی ازجمله میراث‌داران شهدای حماسه دفاع مقدس بود اگرچه به دلیل صِغر سن در زمان جنگ تحمیلی حضور فیزیکی نداشت اما همین که خود را شناخت با ورود به دانشگاه افسری امام علی (ع) ارتش به جرگه سربازان ارتش حزب‌اللهی پیوست و در ادامه افتخار خدمت در نهاد مقدس سازمان عقیدتی سیاسی ارتش را یافت. با آموزش برخی فنون هنری تلاش کرد از طریق تهیه برنامه‌های رادیویی، سیره و روش زندگی، عشق به دین، کشور و آرمانهای مقدس شهدا را با زبان هنر به هم‌نسلهای خود انتقال دهد.
عشق و ارادت و دلدادگی سیدامیر به حضرت اباعبدالله‌الحسین و ائمه معصومین (سلام‌الله‌علیهم) او را بر آن داشت تا در معرفی شهیدان والامقام بسیج، سپاه پاسداران، ارتش و بطور کلی شهدای ایران اسلامی از طریق برنامه‌های رادیویی ارتش جهت شناسایی، نکوداشت و تبیین اندیشه‌های شهدای دفاع مقدس از هیچ کوششی فرو نگذارد.
آبان‌ماه 1384 نزدیک به دو ماه قبل از شهادتش با او آشنا شدم. صداقت کلام و متانت رفتارش برای ارتباط دوسویه کافی بود. برای بزرگداشت یاد و خاطره یکی از بسیجیان با اخلاص و مالک‌اشتر حضرت امام خمینی(رحمت‌الله علیه) امیر سرلشکر خلبان بسیجی شهید عباس بابایی می‌خواست با همکاری بسیج دانشجویی دانشگاه الزهرا (سلام‌الله‌علیهم) مراسم ویژه‌ای برگزار کند.
صحرایی از من درخواست کرد به دلیل آشنایی با خانواده شهید بابایی در تهران و قزوین از آنها برای حضور در مراسم دعوت کنم بنده هم با کمال میل پذیرفتم.
علیرغم مشکلات و برخی ناهماهنگی‌ها اما به همت والا و پیگیری مجدانه سیدامیر مراسم نکوداشت شهید بابایی به نحو مطلوب و باشکوه معنوی با حضور همسر، مادر و خانواده شهید اساتید و دانشجویان و با اجرای هنرمندانه‌اش،اندیشه‌های انقلابی، روحیه حماسه و ایثار، مدیریت و شهادت طلبی عباس بابایی را به زیبایی تمام برای مخاطبین تبیین کند. برگزاری این نوع مراسم نشانه تعهد و اعتقاد شهید صحرایی به نشر و گسترش فرهنگ غنی و ماندگار دفاع مقدس و شهدا در جامعه خصوصاً برای اقشار روشنفکر بود.
امیر عزیز ما پس از گذشت نزدیک به یک ماه از مراسم بزرگداشت شهید بابایی در پرواز 15 آذرماه 1384 همراه با دوستان و یاران رسانه‌ای خود آسمانی شد و روح بلندش به شهدا پیوست.
اگرچه نام بنده هم در لیست مسافران بهشتی 15 آذر بود، اما تقدیر و سرنوشتم چیز دیگری رقم خورد. شاید بمانم، بنویسم و روایت کنم راه روشن شهیدان و هم‌رزمان با اخلاص و متعهد خود را.
خدایا ما به راه شهدای انقلاب و دفاع مقدس ایمان داریم، همه ما را در ادامه مسیر و سیره شهدا موفق بدار و با شهادت در راهت و سربازی در رکاب حضرت حجت (عج‌الله تعالی‌الشریف) به دیدارشان نایل بفرما.
آمین یا رب‌العالمین.
