به گزارش شهدای ایران، عقربه‌های ساعت به حدود 10:30 دقیقه ظهر چهارشنبه 17 خرداد 1396 نزدیک شده بود که خبرنگاران پارلمانی حاضر در صحن مجلس شورای اسلامی، جسته و گریخته از وقوع یک حادثه تیراندازی در مقابل درب شماره 2 مجلس مطلع شدند.

شاید هیچکدام از خبرنگاران تصور نمی‌کردند که این حادثه، یک حمله تروریستی باشد و 16 شهید و حدود 40 مجروح برجای بگذارد، اما واقعیت این بود که دست‌پرورده‌های گروهک صهیونیستی آمریکایی «داعش»، نوچه‌هایشان را به قلب تهران فرستاده بودند تا با انجام عملیات تروریستی در میانه جلسه علنی مجلس، پیام ناامنی را از تهران به دنیا مخابره کنند، غافل از آنکه ایران مانند کشورهای منطقه نیست که با دلارهای نفتی سعودی و اسلحه‌های آمریکایی و اروپایی، با تزویر «تکبیر» بگویند و وحشت بیافرینند.

اندکی از ساعت 10:15 دقیقه صبح روز چهارشنبه 17 خرداد 1396 گذشته بود و در حالی که جلسه علنی مجلس با دستور کار بررسی «طرح الغاء برخی قوانین و مقررات» در جریان بود، سه فرد مسلح و با لباس شخصی، از درب شماره 2 مجلس که ویژه مراجعات مردمی به دفاتر نمایندگان است، وارد شدند و از همان ابتدا، بی‌محابا به سوی پاسداران محافظ و مردم حاضر در سالن اعم از مرد و زن و پیر و جوان رگبار بستند.

در آن مقطع، برای سهولت دسترسی مردم به دفاتر نمایندگانشان، مقررات سخت‌گیرانه‌ای برای ورود و خروج اعمال نمی‌شد و همین نکته، دستاویزی شده بود تا عوامل داعش راه ورود خود را به ساختمان مجلس هموار ببینند.
 
مقصد آنها، درست صحن علنی مجلس بود؛ اما ناآشنایی آنها با نقشه مجلس و سرعت عمل پاسدار جوان و ایثارگری که در گیت بازرسی درب شماره 2 ایستاده بود، راه آنها را بست و باعث شد تا به ساختمان اداری دفاتر نمایندگان بروند و در آنجا زمین‌گیر شوند. این پاسدار جوان «مهدی یوسفی» نام دارد که به محض ورود تروریست‌ها به سالن و پس از شهادت «جواد تیموری» دیگر پاسدار حاضر در آن پست، به سرعت و در حالی که خودش هم دو گلوله خورده بود، خود را به حیاط داخلی مجلس و ورودی ساختمان دفاتر نمایندگان رساند و با بستن درب حائل بین آن ساختمان و لابی منتهی به صحن، نقشه تروریست‌ها را ناکام گذاشت و با داد و فریاد، مراجعه‌کنندگانی را هم که پای آسانسور ساختمان دفاتر نمایندگان منتظر بودند، متوجه حادثه کرده و آنها را به طبقات بالایی و نقاط امن فرستاد تا از تیررس مهاجمان در امان باشند.

به این ترتیب، این سه فرد مسلح که از ورود به لابی منتهی به صحن مجلس بازمانده بودند، به ساختمان دفاتر نمایندگان (معروف به ساختمان 7 طبقه) وارد شده و دیوانه‌وار شروع به تیراندازی کردند، البته پیش از آن، همه کارمندان و مراجعین به داخل دفاتر پناه برده و درب‌ها را قفل کرده بودند، اما در لحظات اولیه عده‌ای از آنها که هنوز فرصت پیداکردن جان‌پناهی را نیافته بودند، مظلومانه و با زبان روزه به شهادت رسیدند.

التهاب و امید در صحن مجلس
در سمت دیگر ماجرا، جلسه علنی مجلس برقرار بود و نمایندگان هم از ماجرا با خبر شده بودند؛ با این توضیح که همزمان با لحظه ورود تروریست‌ها به سالن مراجعات مردمی در درب شماره 2، یکی از نمایندگان استان فارس که برای داخل آوردن میهمان خود به آن سالن مراجعه کرده بود، پس از تیراندازی و ورود مهاجمان، کلت کمری شهید تیموری (پاسدار محافظ گیت ورودی) را برمی‌دارد و مستقیم به صحن مجلس می‌آید و ضمن اطلاع به رئیس جلسه، دیگر نمایندگان را هم از ماجرا با خبر می‌کند.

اندکی پس از ناکام ماندن مسلحین از ورود به صحن مجلس و رفتن آنها به طبقه دوم و سپس چهارم ساختمان دفاتر نمایندگان، پاسداران یگان حفاظت مجلس هم به سرعت وارد عمل شده و با محاصره کردن این سه تروریست در راهروی طبقه چهارم، فرصت ابتکار عمل را از آنها گرفته و وارد درگیری با آنان شدند.

اما ماجرا به این سادگی نبود که به سرعت تمام شود؛ هم مهاجمان لباس شخصی داشتند و تشخیص آنها از مردم عادی به راحتی ممکن نبود و هم اتاق‌های دفاتر نمایندگان، پر بود از کارمندان بی‌دفاع و مردم گرفتاری که برای حل مشکلات خود به دفتر نمایندگانشان مراجعه کرده بودند؛ پس عقل و منطق مدیریت بحران حکم می‌کرد که پاسداران با دقت و تیزهوشی، عملیات را دنبال کنند تا کی از کارمندان و مردم عادی آسیب نبییند.

لحظاتی قبل از ورود پاسداران به معرکه، یک فیلم 20 ثانیه ای از تروریست ها در یک شبکه تلویزیونی وابسته به داعش و همزمان در فضای مجازی پخش شد که در آن، با تیراندازی به پیکر بی‌جان رزمنده جانباز شهید حجت‌الاسلام سیدمهدی تقوی (مشاور فرهنگی نماینده شاهین شهر)، رجز می‌خواندند که «آیا گمان کرده‌اید که ما می‌رویم؟! ما  به اذن خدا، باقی خواهیم ماند»!

نهایتا و پس از حدود سه ساعت و نیم عملیات نفس‌گیر – که به دلیل تجهیزات مفصل و خطر کمربندهای انتحاری همراه مهاجمان تا این اندازه طول کشید – با هلاکت هر 3 تروریست داعشی و نجات کارمندان و مراجعین از داخل دفاتر، عملیات پایان یافت و خطر سقوط پارلمان به دست عوامل آمریکا و رژیم صهیونیستی برطرف شد.

در نتیجه این هجوم تروریستی، 16 نفر از مراجعه‌کنندگان و کارمندان و پاسدار محافظ مجلس به شهادت رسیدند و 40 نفر نیز مجروح شدند.
 
همزمان با این حادثه، حمله تروریست ناکامی هم در حرم مطهر امام راحل (ره) اتفاق افتاد که در آنجا نیز با سرعت عمل نیروهای امنیتی، ماجرا ناکام ماند و با شهادت یک کارگر فضای سبز (شهید مازیار سبزعلی‌زاده) توسط تروریست‌ها به پایان رسید.

وعده‌ای که زود محقق شد
عصر همان روز پر التهاب، رهبر حکیم انقلاب در دیدار رمضانی با جمعی از دانشجویان، با سخنان خود آب را بر آتش آن ماجرا ریختند و فرمودند: «ملت ایران دارد حرکت می‌کند و پیش می‌رود، این ترقه‌بازی‌های شبیه کاری‌ هم که امروز شد در اراده‌ مردم هیچ تأثیری نخواهد گذاشت. این را بدانند. اینها کوچک‌تر از آن هستند که بتوانند در اراده‌ ملّت ایران و مسئولین کشور اثری بگذارند و البتّه خود این حوادث نشان داد که اگر چنانچه جمهوری اسلامی در آن نقطه‌ای که مرکز اصلی این فتنه‌ها است ایستادگی نمی‌کرد، تا حالا ما گرفتاری‌های زیادی از این ناحیه در داخل کشور داشتیم. ان‌شاءاﷲ کلک این‌ها کنده خواهد شد».

11 روز بعد هم سپاه پاسداران با انجام عملیات «لیلة‌القدر» و با شلیک ۶ فروند موشک به مقر فرماندهی و پشتیبانی گروهک تروریستی داعش در دیرالزور سوریه، بیش از ۱۷۰ نفر از آنها را به هلاکت رساند و مدتی بعد نیز در پاییز 96، وعده‌ای که امام ملت ایران داده بود، عملی شد و با شکست داعش در عراق و سوریه و از دست رفتن تمام مناطق تحت اشغال و حکومت خودخوانده آنها، کلک این تروریست‌های وارداتی کنده شد و سیدالشهدای مقاومت شهید حاج قاسم سلیمانی در پیامی به ولی امر مسلمین، «پایان شجره خبیثه داعش» را اعلام کرد.

اگر مدافعان حرم نبودند ...

ماجرایی که در یک نیمروز در بهارستان به وقوع پیوست، دو نکته را برای چندمین بار پیش چشم همگان قرار داده و هشدار داد؛
اول اینکه، اگر مدافعان حرم آل‌الله نبودند و هزاران کیلومتر دورتر از تهران و در بیابان‌ها و کوه‌های عراق و سوریه با تروریست‌های دست‌پرورده غرب و ارتجاع منطقه مبارزه نمی‌کردند، حوادثی به مراتب تلخ‌تر و دامنه‌دارتر از حادثه حمله به مجلس، هر روز و هر شب در جای جای تهران و شهرهای دیگر به وقوع می‌پیوست و دوم اینکه، تروریست‌های خون‌آشام داعش و جبهة‌النصره و امثال آنها، توسط چه دولت‌هایی تامین مالی می‌شوند و کدام نهاد بین‌المللی باید جلوی «تامین مالی تروریسم» در روز روشن را بگیرد؟!