به گزارش شهدای ایران، وضعیت مدیریت ویروس کرونا در کشور با فراز و نشیب های مختلفی روبرو شده است. چند موج را کشور تا به امروز تجربه کرده است. کرونا گاهی رام شده اما گاهی هم طغیان کرده است. امروز کشور بیشتر از هر زمان دیگر درگیر این بیماری است تا جایی که تعداد قربانیان این بیماری بعضا روزانه از 400 نفر گذشته است.

اولین حواشی کرونا مربوط به ورود تازه این ویورس منحوس به کشور بود. هنگامی که روحانی حاضر نبود ریاست این ستاد ملی را بپذیرد. حاشیه دیگر حضور ویدئو پروژکتوری رئیس جمهور در این جلسات برای گزارشگری بود.

اما چندی پیش بود که بود که «حسن روحانی» رئیس جمهور کشورمان عنوان کرد که نمی توانیم در راه مقابله با این بیماری منتظر واکسن داخلی بمانیم و بایستی بخش خصوصی واکسن وارد کند. موضوعی که حالا برای بسیاری مسئله شده و حتی روزنامه اصلاح طلب اعتماد نیز در این باره با دلواپسی از سلامتی جامعه می نویسد:‌« انتشار خبري به نقل از مدير كل سازمان غذا و دارو درباره صدور مجوز واردات واكسن گران و ناياب كرونا براي سه شركت از بخش خصوصي، حكايت‌هاي كهنه درباره رانت‌خواري از كنار واردات دارو را زنده كرد و اولين نتيجه‌اش، انتشار فيلم كوتاهي بود (واردات واکسن ممنوع فایزر) كه شايد از باب تلنگر به دولت خواب‌آلود، وايرال شد.  اينكه سازه‌هاي ويرانه تامين كالاهاي استراتژيك و اساسي در ايران، چه زمان در مقابل زلزله‌هاي مهيب و خانمان‌برانداز رشوه و رانت، مقاوم خواهد شد، هيچ معلوم نيست. اين دولت كه به پايان عمر رسيده  و حالا در سي و يكمين روز از فروردين و كمتر از دو ماه مانده تا انتخابات رياست‌جمهوري سيزدهم، اعضاي كابينه، چمدان‌هاي‌شان را پشت درهاي پاستور چيده‌اند و منتظر سوت آخر هستند.»

بنابراین حتی در میان رسانه های حامی دولت نیز نسبت به روند خصوصی سازی واکسن کرونا آنهم در روزهای پایانی دولت نگرانی و دلواپسی شدیدی وجود دارد.
اما آنچه این روزها کشور را نگران تر کرده است روند مقابله با این بیماری توسط دولت است. در هفتم فروردین ماه سال جاری بود که روحانی درجلسه ستادملی مبارزه با کرونا با عنوان این موضوع که « به نظر من پیک کرونا پایان یافته است»، گفت: « در مجموع این بیماری در عالم یک پیکی داشته و این پیک با گسترش واکسن به آخر راه رسیده است. در موضوع کرونا ما در مقایسه با جهان شرایط مناسبی داریم و مردم سنگ تمام گذاشتند.مقابله با این بیماری از ۱۴ ماه پیش تا الان سهل‌تر و آسان‌تر شده است. امیدوارم تا پایان این دولت این بیماری به طور کامل مهار شود.»

این سخنان به نوعی یادآور شیوع کرونا در روزهای اول خود در ایران بود که رئیس جمهور در اسفندماه سال 98 با عنوان اینکه «حرکت به سمت کنترل ویروس کروناست»،‌ اظهار کرد:‌ «بنابراین از روز شنبه همه روال‌ها با صورت عادی خواهد بود اگر مورد خاص و شرایط ویژه را ستاد ملی به آنها اعلام می‌کند و اجتهاد در برابر نص نباید داشته باشیم همه موظف هستند از ستاد اطاعت کنند.»

جالب است که روحانی یکبار نیز درباره ایمنی جمعی کرونا سخن گفت و این موضوع را مطرح کرد که با همه گیر شدن کرونا این ویروس به طور طبیعی ضعیف شده و همه واکسینه می شوند.

رئیس جمهور (۲۹ اسفند ۱۳۹۸) در این باره بیان کرده بود: «همان‌طوری که معاون وزیر بهداشت گفتند ۶۰ تا ۷۰ درصد مردم کرونا خواهند گرفت، چه ما بخواهیم چه نخواهیم. منتها باید به تدریج بگیرند، یکباره نشود، اینکه یکباره نشود درست است، چون امکانات نداریم، ولی این مهم است مردم بدانند که ۷۰ درصد خواهند گرفت، این چیزی است که آلمان رسما اعلام می‌کند، انگلیس اعلام می‌کند و همه می‌گویند ۷۰ درصد مردم خواهند گرفت، ما در صحبت با مردم باید با واقعیت‌های علمی با آنها صحبت کنیم که به ما اعتماد کنند، ما هم غیر از خیر مردم را نمی‌خواهیم.»

اعتقاد دولت به ایمنی گله ای (دسته جمعی) تقریبا از ۹ ماه پیش مورد اشاره برخی رسانه ها و تحلیلگران قرار گرفت، هر چند دولت هیچگاه آن را رسما اعلام نکرد. با این حال اشاره  وزیر بهداشت به «تراوشات ذهنی» معاون سابق تحقیقات و فناوری اش درباره ایمنی دسته جمعی معلوم کرد که این موضوع طرفداران جدی داشته که بر اساس سخنان رییس جمهور در یکی از جلسات، می توان گفت آقای روحانی نیز یکی از حامیان آن بوده است.

موضوعی که «رضا ملک زاده» در پاسخ به اتهامات اینگونه به آن اشاره کرد: « جناب رئیس جمهور فقط دو بار از اینجانب برای شرکت و سخنرانی در ستاد کرونا دعوت به عمل آوردند که متن کامل سخنرانی من موجود است و در هر دو سخنرانی ضمن توضیح مفهوم ایمنی جمعی، به طور کامل با آن مخالفت و توصیه کرده‌ام که باید پیشگیری برنامه اصلی باشد. چرا که منتظر ایمنی جمعی ماندن اقدامی خلاف اخلاق پزشکی است و پیشنهاد اینجانب برقراری فوری جریمه برای افرادی که ماسک نمی زنند و تجمعات تشکیل می‌دهند بود. اینکه اینجانب توصیه به ایمنی دسته جمعی کرده باشم واقعا یک تهمت آشکار است.»