یک فعال زن اصلاحطلب با تأکید بر اینکه "مدیریت شهری مدیریتی مادرانه است"! گفته: زنان به جهت خصوصیت ذهنی و رویکرد شبکهای فکر کردن، برای مدیریت شهری از مردان بسیار محقتر هستند.
به گزارش شهدای ایران، ژاله فرامرزیان، از فعالان اصلاحطلب به تازگی در اظهاراتی که خبرگزاری ایلنا آنها را منتشر کرد، گفته است: یکی از بزرگترین مسائل شوراها در مدت فعالیتشان فساد بوده است و یکی از دلایلی که بسیاری از شوراها منحل شده است، همین موضوع است. البته خوشبختانه خانمها کمترین میزان فساد را داشتند به همین دلیل به نظر میرسد جامعه در دراز مدت به این سمت خواهد رفت که به خانمها بیشتر اعتماد کند.
وی میافزاید: خانمها اگر بتوانند در رشتههای مرتبط با خود، آثار موثری داشته باشند، میتوانند در آینده بخشی از جریان مدیریت شهری را در دست بگیرند.
فرامرزیان همچنین با بیان اینکه مدیریت شهری مدیریتی مادرانه است! اظهار میکند: درباره مدیریت شهری آنچه حائز اهمیت است، تعامل، مهربانی و احساس مطلوبیت است که این مولفهها در زنان پررنگتر از مردان است. جوامعی میتوانند موفق باشند و احساس آسایش و آرامش داشته باشند که بتوانند این مولفهها را در جای مدیریت، خدمات و تعاملات شهری رعایت کنند.
او میگوید: طبق نظریههای جامعه شناختی، اثرگذاری مختصات و خصوصیت افراد در نظام مدیریتی بسیار موثر است. به نظر من زنان به جهت خصوصیت ذهنی و رویکرد شبکهای فکر کردن، برای مدیریت شهری از مردان بسیار محقتر هستند.
*یک آشنایی ساده با دانش مدیریت و چالشهای آن خاصه در بحث ضریب دانشی یا استعدادی بودن مدیریت؛ در وهله اول نشان میدهد که ذات مدیریت یک ذات زمخت، پر دغدغه و قاطع است و کسی که از مادرانه بودن مدیریت حرف میزند جدای از نداشتن حتی یک آشنایی ساده با مفهوم مدیریت حکما در پی اوامر فمینیستی است!
مسئله جالبتر نیز آشنایی ساده با مفهوم مادری است.
کسی هم که با مفهوم عظیمالقدر مادری آشنا باشد به سادگی درمییابد که مادری هرگز با خصلتهای مدیریتی مثل مشغله و زمخت بودن قابل جمع نیست فلذا ادعای خانم فرامرزی در بحث مادری هم قابل تأمل است چه رسد به ادعای ایشان درباره مدیریت!
بحث کم بودن فساد در میان بانوان دارای مسئولیت نیز به لحاظ فلسفی یک بحث غلط است زیرا زن و مرد در مقوله هواهای نفسانی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. ضمن اینکه میزان حضور مردان در مناصب کشور نیز طبعا بیشتر از خانمهاست.
در عین حال یادآوری این خاطره جالب هم برای مخاطبان ضروریست که اصلاحطلبان علیرغم تأکید بر حضور زنان در مناصب مدیریتی اما در دوران شورای شهر پنجم تهران و با اینکه اکثریت شورا در اختیار آنها بود اما هرگز حاضر به قرار دادن یک خانم در سمت شهردار تهران نشدند و جالب آنکه فعالان زن اصلاحطلب نیز هیچ اعتراضی و دقیقا هیچ اعتراضی به این رفتار نداشتند.
قابل تأمل آنکه چپها در حالی که حاضر به سپردن شهرداری تهران به یک خانم نیستند اما دائما تأکید دارند که رئیسجمهور کشور میتواند یک زن باشد!
وی میافزاید: خانمها اگر بتوانند در رشتههای مرتبط با خود، آثار موثری داشته باشند، میتوانند در آینده بخشی از جریان مدیریت شهری را در دست بگیرند.
فرامرزیان همچنین با بیان اینکه مدیریت شهری مدیریتی مادرانه است! اظهار میکند: درباره مدیریت شهری آنچه حائز اهمیت است، تعامل، مهربانی و احساس مطلوبیت است که این مولفهها در زنان پررنگتر از مردان است. جوامعی میتوانند موفق باشند و احساس آسایش و آرامش داشته باشند که بتوانند این مولفهها را در جای مدیریت، خدمات و تعاملات شهری رعایت کنند.
او میگوید: طبق نظریههای جامعه شناختی، اثرگذاری مختصات و خصوصیت افراد در نظام مدیریتی بسیار موثر است. به نظر من زنان به جهت خصوصیت ذهنی و رویکرد شبکهای فکر کردن، برای مدیریت شهری از مردان بسیار محقتر هستند.
*یک آشنایی ساده با دانش مدیریت و چالشهای آن خاصه در بحث ضریب دانشی یا استعدادی بودن مدیریت؛ در وهله اول نشان میدهد که ذات مدیریت یک ذات زمخت، پر دغدغه و قاطع است و کسی که از مادرانه بودن مدیریت حرف میزند جدای از نداشتن حتی یک آشنایی ساده با مفهوم مدیریت حکما در پی اوامر فمینیستی است!
مسئله جالبتر نیز آشنایی ساده با مفهوم مادری است.
کسی هم که با مفهوم عظیمالقدر مادری آشنا باشد به سادگی درمییابد که مادری هرگز با خصلتهای مدیریتی مثل مشغله و زمخت بودن قابل جمع نیست فلذا ادعای خانم فرامرزی در بحث مادری هم قابل تأمل است چه رسد به ادعای ایشان درباره مدیریت!
بحث کم بودن فساد در میان بانوان دارای مسئولیت نیز به لحاظ فلسفی یک بحث غلط است زیرا زن و مرد در مقوله هواهای نفسانی هیچ تفاوتی با یکدیگر ندارند. ضمن اینکه میزان حضور مردان در مناصب کشور نیز طبعا بیشتر از خانمهاست.
در عین حال یادآوری این خاطره جالب هم برای مخاطبان ضروریست که اصلاحطلبان علیرغم تأکید بر حضور زنان در مناصب مدیریتی اما در دوران شورای شهر پنجم تهران و با اینکه اکثریت شورا در اختیار آنها بود اما هرگز حاضر به قرار دادن یک خانم در سمت شهردار تهران نشدند و جالب آنکه فعالان زن اصلاحطلب نیز هیچ اعتراضی و دقیقا هیچ اعتراضی به این رفتار نداشتند.
قابل تأمل آنکه چپها در حالی که حاضر به سپردن شهرداری تهران به یک خانم نیستند اما دائما تأکید دارند که رئیسجمهور کشور میتواند یک زن باشد!