به گزارش شهدای ایران، واقعه سوم حوت (اسفند) 1358 هجری شمسی که به نام شب «الله اکبر» شناخته می‌شود، به قیام شهروندان شهر کابل علیه دولت جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان در زمان ریاست‌جمهوری «ببرک کارمل» که تحت حمایت مستقیم اتحاد جماهیر شوروی قرار داشت مربوط می‌شود.

مردم کابل با رفتن بر روی بامها و فریاد «الله اکبر» در شب سوم حوت 58 و حدود 2 ماه پس از تجاوز شوروی به خاک افغانستان این قیام را آغاز کردند.

این قیام مردمی که به خاطر آزادی خواهی، استقلال افغانستان علیه خروج نیروهای متجاوز شوروی و ظلم حکومت کمونیستی از سوی مردم شهر کابل صورت گرفت، سرانجام با شهادت عده زیادی از مردم که تاکنون تعداد دقیق آن مشخص نشده پایان یافت.

این واقعه از سوی بسیاری به عنوان یکی از مهمترین همبستگی‌های ملی افغانستان به حساب می‌آید که در آن تمامی مذاهب و اقوام این کشور حضور فعال و پرشوری داشته‌اند.

علی‌رغم اینکه در کابل شبها حکومت نظامی بود تعداد زیادی از مردم پس از دو روز اعتصاب سراسری در روزهای اول و دوم حوت به خیابانها آمدند و شعارهای ضد حکومت کمونیستی و ارتش شوروی سردادند.

در ساعات اولیه اعتراضات مردمی، نیروهای امنیتی حکومت کمونیستی علیه مردم اقدام کردند و عده زیادی را به شهادت رساندند.

با رسیدن به اواسط روز سوم حوت و بالا گرفتن آتش اعترضات مردمی و افزایش خشونت حکومت کمونیستی، نیروهای ارتش سرخ اتحاد جماهیر شوروی نیز به حمایت از حکومت وارد عمل شدند.

اقدام به کشتار مردم توسط نظامیان شوروی در حمایت از حکومت کمونیستی منجر به خاک و خون کشیده شدن عده بسیاری در کابل شد که هنوز هم آمار دقیقی از میزان این تلفات در دست نیست.

پس از آن نیروهای امنیتی و نظامی حکومت کمونیستی بازرسی خانه به خانه در شهر کابل برای یافتن و شناسایی معترضان، کشته‌ها و زخمی‌ها و خانواده‌های آنها را آغاز کرد.

حکومت کمونیستی و ارتش متجاوز شوروی پس از دو ماه درگیری با مردم کابل در مناطق و شهرهای مختلف، عده زیادی از مردم را به قتل رساند و تعداد بی‌شماری را نیز ربودند که تاهنوز هیچ اثری از آن افراد نیست.

تاهنوز هم گورهای دسته جمعی از کشتار حکومت کمونیستی و تجاوزگران شوروی در افغانستان کشف می‌شود که بیانگر فاجعه و جنایت گسترده‌ای علیه مردم مسلمان این کشور است.