طی این مدت هیچ‌گاه از درس غافل نبود.

دیپلم را گرفت ودر کنکور شرکت کرده و در رشته دندانپزشکی در دانشگاه علوم پزشکی بهشتی پذیرفته شد.

پس از یک‌ترم از شروع درس‌های دانشگاه بار دیگر عازم جبهه‌ها شد و سرانجام در سال ۶۵ در بمباران هوایی عراق در باختران به فیض شهادت نائل آمد و در گلزار شهدای چیذر به خاک سپرده شد.

یکی از همرزمان او روایت کرده است: «داود پاک نژاد از تخریبچی‌های قدیمی قرارگاه بود که از سال ۶۱ بارها عملیات دیده بود و مسئولیت‌های متعددی در پاکسازی میادین خرمشهر و هویزه و سایر داشت و در جهنم آتش طلائیه در عملیات خیبر تیر کالیبر سنگ کمین استخوان ساق پای او را خرد کرد ولی دل از تخریب نمی‌کند و هر جا «علی عاصمی» بود او هم بود.

او با نیروها در عملیات «فتح ۱» پا به پای همه آمد ولی در «فتح ۳» که اوضاع جوی کاملا عوض شده بود، شدت سرما و پیاده روی مدام، آنچنان ضعف بر او غالب شد که برخلاف میل درونی‌اش بر روی قاطر نشاندند که پس از دقایقی به خاطر عدم تحرک دچار سرمازدگی شد اما معجزه وار نجات یافت؛ اگرچه تقدیر او شهادت در یک ماه بعد از آن بر اثر انفجار بمب بود.