عملیات کربلای پنج به پایان رسیده بود و حاج قاسم دوستان عزیزی همچون میرحسینی را از دست داده بود، در نبودشان اشک می ریخت و معاونان آنها را به جایشان منصوب می کرد و می گفت: به شهرها بروید و به مردم بگویید چه بیایید و چه نیایید جنگ تمام می شود...
به گزارش شهدای ایران، عباس ایرانمنش، از همرزمان حاج قاسم چه در زمان جنگ و چه پس از آن در
خاطراتش از او به پیامی که حاجی برای امام فرستاده بود، اشاره کرده و
اینگونه می گوید: «حاج قاسم سلیمانی زمانی که مقام معظم رهبری در کسوت
ریاست جمهوری بودند، با ایشان دیدار کرده و می‌گوید سلام ما را به امام برسانید و به امام بفرمایید قاسم سلیمانی فرمانده لشکر ۴۱ ثارالله گفت اگر شما یک انار را دو قسمت کنید، یک قسمت را حلال و قسمت دیگر را حرام بشمارید؛ ما شک نمی کنیم و چرا ندارد؟»
چراکه با تمام وجود به ولایت و امامت و استمرار حکومت انبیا اعتقاد داریم.
پیام حاج قاسم پس از کربلای پنج برای هم استانی هایش
ایرانمنش می گوید: در عملیات کربلای ۵ وقتی رزمندگان از کانال ماهی عبور می کنند و دریاچه ماهی را پشت سر می گذارند در حساس‌ترین نقطه عملیات یعنی «کله گاوی» پشت کانال دوقلو با دشمن درگیر می شوند؛ حاج قاسم سلیمانی سنگر فرماندهی را در فاصله ۲۰۰ الی ۳۰۰ متری رزمندگان قرار می دهد و رزم انفرادی بچه ها را از نزدیک نگاه می کند و با چشم غیر مسلح نظاره‌گر دشمن است. ایشان مرد عمل بود برای همین همیشه فرمان برو نمی داد؛ بلکه فرمان بیا می داد.
او به پایان عملیات کربلای ۴ و ۵ پرداخته و ادامه می دهد: وقتی از این دو عملیات برگشتیم؛ حاج قاسم یک سخنرانی حماسی و محزون در غم یاران انجام داد؛ وقتی شهدایی مثل میرحسینی، علیمی و ... را یاد می کند، بعد از این سخنرانی جانشین های شهدا را به عنوان فرمانده انتخاب می کند به آنها می گوید به شهرها بروید و به مردم بگویید اگر به جبهه ها بیایید یا نیایید، جنگ تمام می شود؛ اگر آمدید خوشا به سعادتتان و اگر هم نیایید تا آخرین گلوله و آخرین قطره خون مان از انقلاب اسلامی دفاع می کنیم.
پوتینی که چهل سال به پای حاج قاسم بود
عباس ایرانمنش درباره مبارزه حاج قاسم با اشرار جنوب شرق کشور می گوید: شهید سلیمانی برخی شب ها راننده خود را صدا می زد تا در جاده های زابل – زاهدان یا سراوان بروند. بچه های اطلاعات عملیات می گفتند جاده ها خطرناک است امکان دارد گرفتار کمین ها شوید، اما حاج قاسم می گفت «من سرباز این ملتم و پاسدار این انقلابم من باید بروم کمین بخورم، اما نباید به مردم آسیبی وارد شود؛ اگر هم خطری در پیش است باید برای من اتفاق بیفتد.»
وجود حاج قاسم و شجاعت در رزم امنیت را به جنوب کشور و مناطقی مانند زاهدان، زابل، نهبندان و ... باز گرداند.
حاجی که همواره به دنبال اصلاح بود و اعتقاد داشت که به همه اشرار نباید با یک چشم نگاه کرد، کاری کرد که برخی از سران اشرار به زندگی عادی خود برگشتند و با عزت زندگی می کنند.
حاج قاسم همه تلاشش را کرد و امنیت را به منطقه جنوب شرق برگرداند، یادم هست که من و جمعی از دوستان از زابل می آمدیم، دشمن کمینی چیده بود که نزدیک به دویست نفر از مردم عادی را اسیر کند و خواستار آزادی سران خود شود. بعد از نماز مغرب و عشاء رزمندگان اسلام با اشرار درگیر شدند و یکی دو نفر از دوستان شهید شدند. حاج قاسم پس از اطلاع صبح زود خودش را به منطقه رساند.
حاج قاسم با توجه به تجارب دوران دفاع مقدس، مسیر دشمن را شناسایی و آنها را محاصره و دشمن را نابود کرد.
او چهل سال پوتین از پای در نیاورد و شبانه روز مجاهدت و اخلاص در وجود، عمل، گفتار و کردارش او را به سردار دل ها تبدیل کرد.
چراکه با تمام وجود به ولایت و امامت و استمرار حکومت انبیا اعتقاد داریم.
پیام حاج قاسم پس از کربلای پنج برای هم استانی هایش
ایرانمنش می گوید: در عملیات کربلای ۵ وقتی رزمندگان از کانال ماهی عبور می کنند و دریاچه ماهی را پشت سر می گذارند در حساس‌ترین نقطه عملیات یعنی «کله گاوی» پشت کانال دوقلو با دشمن درگیر می شوند؛ حاج قاسم سلیمانی سنگر فرماندهی را در فاصله ۲۰۰ الی ۳۰۰ متری رزمندگان قرار می دهد و رزم انفرادی بچه ها را از نزدیک نگاه می کند و با چشم غیر مسلح نظاره‌گر دشمن است. ایشان مرد عمل بود برای همین همیشه فرمان برو نمی داد؛ بلکه فرمان بیا می داد.
او به پایان عملیات کربلای ۴ و ۵ پرداخته و ادامه می دهد: وقتی از این دو عملیات برگشتیم؛ حاج قاسم یک سخنرانی حماسی و محزون در غم یاران انجام داد؛ وقتی شهدایی مثل میرحسینی، علیمی و ... را یاد می کند، بعد از این سخنرانی جانشین های شهدا را به عنوان فرمانده انتخاب می کند به آنها می گوید به شهرها بروید و به مردم بگویید اگر به جبهه ها بیایید یا نیایید، جنگ تمام می شود؛ اگر آمدید خوشا به سعادتتان و اگر هم نیایید تا آخرین گلوله و آخرین قطره خون مان از انقلاب اسلامی دفاع می کنیم.
پوتینی که چهل سال به پای حاج قاسم بود
عباس ایرانمنش درباره مبارزه حاج قاسم با اشرار جنوب شرق کشور می گوید: شهید سلیمانی برخی شب ها راننده خود را صدا می زد تا در جاده های زابل – زاهدان یا سراوان بروند. بچه های اطلاعات عملیات می گفتند جاده ها خطرناک است امکان دارد گرفتار کمین ها شوید، اما حاج قاسم می گفت «من سرباز این ملتم و پاسدار این انقلابم من باید بروم کمین بخورم، اما نباید به مردم آسیبی وارد شود؛ اگر هم خطری در پیش است باید برای من اتفاق بیفتد.»
وجود حاج قاسم و شجاعت در رزم امنیت را به جنوب کشور و مناطقی مانند زاهدان، زابل، نهبندان و ... باز گرداند.
حاجی که همواره به دنبال اصلاح بود و اعتقاد داشت که به همه اشرار نباید با یک چشم نگاه کرد، کاری کرد که برخی از سران اشرار به زندگی عادی خود برگشتند و با عزت زندگی می کنند.
حاج قاسم همه تلاشش را کرد و امنیت را به منطقه جنوب شرق برگرداند، یادم هست که من و جمعی از دوستان از زابل می آمدیم، دشمن کمینی چیده بود که نزدیک به دویست نفر از مردم عادی را اسیر کند و خواستار آزادی سران خود شود. بعد از نماز مغرب و عشاء رزمندگان اسلام با اشرار درگیر شدند و یکی دو نفر از دوستان شهید شدند. حاج قاسم پس از اطلاع صبح زود خودش را به منطقه رساند.
حاج قاسم با توجه به تجارب دوران دفاع مقدس، مسیر دشمن را شناسایی و آنها را محاصره و دشمن را نابود کرد.
او چهل سال پوتین از پای در نیاورد و شبانه روز مجاهدت و اخلاص در وجود، عمل، گفتار و کردارش او را به سردار دل ها تبدیل کرد.
