در آن دوران که برجام در ابتدای راه اجرا بود برخی از کشورها به دلیل منافع خودشان ازجمله چین و روسیه از همکاریهای اقتصادی با ما روابط خوبی ایجاد کرده بودند. اما پس از برجام استنباط آنها این بود که ما توجهی به روابط با این دو کشور نمیکنیم.
افزایش تمایل به غرب پس از برجام اشتباه بود
پس از امضای برجام و اجرایی شدن آن، این اشتباه را داشتیم که تمایلمان به غرب بیشتر شد زیرا آن کشورها ازلحاظ صنعت، مسائل مالی و اقتصادی قویتر بودند.
درست است که مذاکره کردیم اما مشکل ما چیزی نیست که بهصورت اساسی حل شود. حتی برجام هم این معنی را نمیداد که مشکلمان با آمریکا حل شده است بلکه مفهومش این بود که در یک موضوع به تفاهمی رسیدهایم.
باید با شرق و دوستان سنتی خودمان وقت بیشتری برای کار اقتصادی- سیاسی صرف میکردیم.
مذاکره با چین و روسیه هم قطعا لازم است
در مقطع فعلی وزیر خارجه و برخی از مقامات، تحرکات و رایزنیهایی را با چین و روسیه داشتهاند و این اقدامات لازم است.
زمانی که در هر موضوع بینالمللی و سیاسی مذاکره میکنیم، طرف مقابل روی وزن، شخصیت و تفکرات ما حساب میکند. بنابراین ما باید در شرایطی مذاکره کنیم که ضعیف نباشیم و مذاکره با چین و روسیه هم قطعا لازم است.
باید با همسایگان منطقه، کار اقتصادی قویتری انجام دهیم
بنده مسئول هشت کشور همسایه بودهام و همان زمان که برجام در اوج خودش بود، اعتقاد داشتم باید با همسایگان منطقه، کار اقتصادی قویتری انجام دهیم و بتوانیم روابط خود را گسترش دهیم و تصور نکنیم که اگر میتوانیم گوشت را از برزیل ۲ هزارتومان ارزانتر بخریم دیگر نباید از قزاقستان، روسیه یا پاکستان گرانتر بخریم.
حساب کاسبی با سیاستهای فعلی جور درنمیآید، اما متأسفانه ما این مشکلات را در داخل ساختار اقتصادی و سیاسی کشور داشتیم و داریم.
اهداف و راهبردهای سیاسی بهویژه سیاست خارجی در سایر کشورها باید به سفارتخانهها و فعالان اقتصادی اعمال شود و جدا از هم نباشد، لذا باید به چین و روسیه نگاه جدی داشته و در شرایط فعلی با همسایگان کار کنیم و انسجام داخلی قویتری هم داشته باشیم.