"گرای به خارج" که تخصص شماست ...
رقم زننده خسارت محض برجام و پهلوان پنبه دیپلماسی مدعیان تدبیر و امید، در مصاحبه‌ای با سایت «انتخاب» ضمن گلایه از گرادهندگان داخلی به دولت‌های خارجی بالاخص آمریکایی‌ها گفته است: «بعضی دوستان می‌روند و به آمریکا گرا می‌دهند که با ما بهتر می‌توانید کار کنید. ما که سکوت می‌کنیم، دلیل نمی‌شود که متوجه این گراها نیستیم. من کسی را متهم نمی‌کنم، ولی می‌دانم و خبرش را به من می‌دهند که گفته‌اند اینها در قدرت نمی‌مانند و قدرت اینها چند روزه است.»!
به گزارش شهدای ایران، رقم زننده خسارت محض برجام و پهلوان پنبه دیپلماسی مدعیان تدبیر و امید،
در مصاحبه ای با سایت «انتخاب» ضمن گلایه از گرادهندگان داخلی به دولت های
خارجی بالاخص آمریکایی ها گفته است: «بعضی دوستان می‌روند و به آمریکا گرا
می‌دهند که با ما بهتر می‌توانید کار کنید. ما که سکوت می‌کنیم، دلیل
نمی‌شود که متوجه این گراها نیستیم. من کسی را متهم نمی‌کنم، ولی می‌دانم و
خبرش را به من می‌دهند که گفته‌اند اینها در قدرت نمی‌مانند و قدرت اینها
چند روزه است.»!
ناراحتی محمدجواد ظریف پیرامون پالس دهی برخی سیاسیون در جناح مقابل به بیگانگان در حالی رسانه ای می شود که شایسته بود نامبرده پیش از حواله جوالدوز به رقبای داخلی، سوزنکی به خود می زد و با مرور سوابق درخشانش در پهن کردن سفره دل برای اغیار، دیگران را به گرادهی متهم نمی کرد.
تاریخ گواهی می‌دهد که بعد از شکست فاحش اصلاح طلبان در مجلس هفتم و در آستانه برگزاری نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ظریف که در آن هنگام به‌عنوان نماینده ایران در سازمان ملل متحد مشغول بکار بود، این‌گونه مکنونات قلبی خویش را برای «محمد البرادعی» رئیس وقت سازمان بین‌المللی انرژی اتمی فاش نمود: «خیلی از کاندیداها [در داخل ایران] از شکست مذاکرات ما سود می‌برند. آنها موفقیت چشمگیری در این گفت‌وگوها نمی‌بینند و از طرفی آنها تقریباً آدم‌های پُرنفوذی هم هستند. اعتبار اروپایی‌ها و همچنین مذاکره‌کنندگان [ایرانی] در کشور ما از بین رفته است. این فقط مشکل اعتماد به آنها نبود. این مشکل اعتماد به حزب ما هم بود یا به نوعی اعتبار ما در خانه هم بود.»!
افزون بر این، حافظه ایرانیان آنقدر یاری می کند که اعترافات ظریف در جمع اعضای شورای روابط خارجی آمریکا در مهر ماه 93 را به یاد بیاورد؛ آنجایی که صراحتاً در پاسخ به سوال هاله اسفندیاری، مدیر بخش مطالعات خاورمیانه اندیشکده "وودرو ویلسون" گفت: «اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌ها بی‌نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا در انتخابات پارلمانی آینده، به این عملکرد ما پاسخ دهند. وقتی قبلاً در مذاکرات درباره توافق هسته‌ای با جامعه بین‌المللی در سال ۲۰۰۴، توافق‌هایی کردیم و تلاش‌های ما برای عملکرد شفاف از جانب اتحادیه اروپایی رد شد، مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد! من فکر می‌کنم مردم ایران پاسخ خود را در صندوق‌های رای نشان خواهند داد.»!
بازخوانی همین دو گرا و پالس دهی فاحش وزیر خارجه کابینه بنفش به طرف های خارجی، خود سندی محکم دال بر محکومیت متوهمی است که اینک وقیحانه دیگران را به گناهی متهم می کند که خود در انجام دادن آن به مقام استادی رسیده است! در عین حال فرافکنی این قبیل ورشکستگان سیاسی در آستانه پایان عمر دولت متبوعشان را تنها می توان به آخرین تلاش های مغروقی تشبیه کرد که برای نجات به هر بهانه و متسمسکی، چنگ می زند؛ غافل از اینکه هیچ راه نجاتی از این مهلکه خودساخته، نخواهد داشت!
