جامعه شناس و مدرس موسسه المصطفی در برلین با بیان اینکه برنامه های سیاسی داخلی ماکرون شکست خورده است، معتقد است که اظهارات مشکوک و غیر مسئولانه رئیس جمهور فرانسه صلح کشور را به خطر می اندازد.
به گزارش شهداری ایران، زهرا میرظفرجویان: در روزهای اخیر حمایت امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه از چاپ و انتشار کاریکاتورهای موهن و ضد اسلامی در نشریات فرانسوی و اظهارات وی در افراطی خواندن مسلمانان موجی از خشم را در کشورهای اسلامی به راه انداخته است. در این راستا خبرنگار مهر گفتگویی را با دکتر «مارکوس فیدلر» جامعه شناس٬ کارشناس علوم اسلامی و مدرس مؤسسه المصطفی در برلین انجام داده است که در ادامه می‌آید.
*نظر شما در مورد اظهارات ضد اسلامی اخیر امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه چیست؟
من بسیار متعجب هستم که امانوئل ماکرون، به عنوان رئیس جمهور یک کشور، چنین رفتاری کرده و یک سوءظن عمومی را علیه اسلام ترویج می‌کند. گذشته از این٬ او همچنین صلح و آرامش کشور را با این سخنان به خطر می‌اندازد.
۹۵ درصد ساکنان بخش فرانسوی مایوت مسلمان هستند. به طور کلی، طبق قوانین شهروندی فرانسه و قوانین ضد تبعیض، نظرسنجی‌های رسمی در مورد وابستگی‌های قومی و مذهبی مجاز نیست. امروز حدود ۷ تا ۹ میلیون مسلمان در کشور فرانسه زندگی می‌کنند.
امروز حدود ۷ تا ۹ میلیون مسلمان در کشور فرانسه زندگی می‌کنند.
به عنوان رئیس جمهور فرانسه، ماکرون مسئول است تا این اطمینان را بدهد که هیچکس در کشور خود٬ در معرض سو ظن عمومی قرار نمی‌گیرد و هیچکس به دلیل مذهب خود٬ شهروند درجه دو محسوب نمی‌شود.
*به نظر شما اهداف امانوئل ماکرون با بیان این اظهارات چیست؟ و چرا او عمل یک شخص را به کل جهان اسلام تعمیم می‌دهد؟
ماکرون با جبهه ملی که یک حزب قدرتمند راست گرای مخالف است تحت رهبری مارین لوپن مواجه است. بنابراین ماکرون می‌خواهد نشان دهد که هیچ امتیازی به مسلمانان نمی‌دهد و آماده مقابله سخت با آنها است. او توانایی این را ندارد که در این مورد عقب نشینی کند زیرا او را به عنوان فردی بزدل و ترسو معرفی می‌کنند.
از طرفی برنامه‌های سیاسی داخلی ماکرون شکست خورده و به اعتراضات گسترده ختم شده است.
از طرفی برنامه‌های سیاسی داخلی ماکرون شکست خورده و به اعتراضات گسترده ختم شده است. وی همچنین در سیاست خارجی نیز توفیقی کسب نکرده است. از بعد سیاست خارجی، وی اخیراً رویکرد متفاوتی به ویژه در رابطه با روسیه اتخاذ کرده است. حال او این فرصت را دارد که خود را به عنوان «مدافع آزادی» بی پروا به فرانسویان معرفی کند.
*با توجه به اینکه مسلمانان زیادی در فرانسه زندگی می‌کنند، آیا سخنان وی موجب نفرت پراکنی در جامعه فرانسه نخواهد شد؟
این اتفاقات از همان ابتدا قابل پیش بینی بود. این سوال مطرح می‌شود که با توجه به تجربیات گذشته از انتشار این کاریکاتورها٬ چه چیزی باعث می‌شود که مسئولین شارلی ابدو در یک شماره ویژه کاریکاتورهای توهین آمیز به پیامبر اسلام را دوباره منتشر کنند. بلافاصله پس از انتشار کاریکاتورها٬ ماکرون صحبت کرده و می‌گوید که این مسئله در دفاع از آزادی بیان است. این سو ظن همچنان وجود دارد که این توهین‌ها علیه احساسات مذهبی برای این است که مسلمانان را به واکنش‌های بدون ملاحظه و احساسی سوق دهد.
*به نظر شما آیا اهانت به ادیان الهی با اصل آزادی بیان سازگار است؟
این امر کاملاً واضح و مشخص است که اگر شما در خیابان با سخنان رکیک به شخص دیگری توهین کنید، به سختی بتوانید در دادگاه به آزادی بیان بی حد و حصر متوسل شوید. چگونه ممکن است در جامعه‌ای سالم احساسات مذهبی گروهی از مردم که در آن کشور زندگی می‌کنند آسیب ببیند؟ این موضوع٬ صلح و آرامش داخلی یک کشور را به خطر می‌اندازد.
بنابراین، در یک کشور٬ قوانینی وجود دارد که آرامش درونی بین مردم و دیدگاه‌های مختلف جهان در یک جامعه را تضمین می‌کند.
در غرب بارها و بارها گفته می‌شود که هجو و طنز اجازه انجام هر کاری را دارد. این موضوع در مورد آزادی مطبوعات و آزادی بیان، یکی از عالی‌ترین کالاهای غربی در نظر گرفته می‌شود. با این وجود، آزادی مطبوعات و آزادی بیان در مورد افراد قدرتمند در غرب خیلی سریع پایان می‌یابد.
به عنوان مثال یک مجله آلمانی یکی از طراحان خود را پس از ۳۵ سال همکاری به دلیل کشیدن کاریکاتور بنیامین نتانیاهو اخراج کرد زیرا ماهیت آن را ضد یهود دانستند و آن مجله مجبور به عذرخواهی شد. بنابراین با توجه به مثالی که زده شد می‌توان اینطور برداشت کرد که از آنجا که مسلمانان در غرب لابی ندارند، پس به راحتی می‌توان آنها را مورد تمسخر و توهین قرار داد.
