افاضات جدید عباس عبدی:
عباس عبدی از فعالان فتنه ۸۸ در یادداشتی مضحکانه به شیوه برخورد پلیس با اراذل و اوباش و قمه کش ها انتقاد کرده و گفته است پلیس باید با قمه کش ها محترمانه برخورد کند. این ادعا در حالی مطرح شده است که در چند روز گذشته پلیس با قدرت اقدام به دستگیری اوباش نموده است.
به گزارش شهدای ایران،«عباس عبدی» در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «جنایت و مجازات» نوشت: «فیلم منتشره از حمله تعدادی جوان قمه به دست به بیمارستان پورسینای رشت واقعا تاسف‌برانگیز و ترسناک بود و همه افراد به ویژه زنان و کودکانی که آن صحنه را دیده‌اند تا مدت‌ها دچار اضطراب و ترس خواهند بود... پس از دستگیری این افراد پلیس رشت آنان را روی خودروهای روباز در محل و شهر گردانده و آنان را به نمایش عموم گذاشته است».
عبدی در ادامه نوشت: «این رفتار کمکی به اهداف پلیس در مواجهه با جرم نمی‌کند...این امر دلیلی بر توجیه هر رفتاری علیه آنان نمی‌شود... نمی‌دانم که هدف از گرداندن این افراد در شهر چیست؟ آیا تحقیر آنان است یا نشان دادن اقتدار پلیس در مقابله با برهم‌زنندگان امنیت؟ شاید هم هر دو. اگر هدف تحقیر آنان است که این نوعی مجازات است، طبعا باید پس از صدور حکم نهایی انجام شود...اگر هدف نشان دادن اقتدار پلیس در دستگیری متهمان است تا به آرامش خاطر مردم کمک کند، گرچه این هدف بسیار خوبی است ولی راه‌های بهتری هم داشت و نیازی به گرداندن در شهر نبود».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تاکید کرد: «از زاویه اجتماعی؛ این اشتباه است که گمان کنیم با مجازات‌های سخت می‌توان جلوی تکرار جرم را گرفت. اینکه افراد تحقیر شوند مانع از تکرار جرم نمی‌شود. اتفاقا در بسیاری از موارد آنان به این علت که تحقیر شده‌اند، مرتکب جرم می‌شوند. آتش با بنزین خاموش نمی‌شود. اگر بخواهیم با این کار دیگران را بترسانیم تا مرتکب جرم نشوند، این نیز با تشدید مجازات رخ نمی‌دهد. مجازات‌های این‌چنینی فرهنگی را در جامعه ترویج می‌کند که منشأ خشونت و تکرار جرم است».
عبدی در ادامه نوشت: «به نظر بنده بد نیست به این پرسش پاسخ داد که چرا این جوانان بزرگ شده در این ساختار اینقدر درک ندارند که انجام چنین کاری در بیمارستان بسیار زشت و زننده است و به سرعت بازداشت و شاید حتی اعدام شوند... اجرای مجازات‌های خشن و تحقیرآمیز حتی اگر حق این مجرمان باشد در نهایت بازی در زمین آنان است و راه‌حل نیست. مجازات لازم است ولی دست جامعه برای انجام هر نوع مجازاتی و به هر شکلی و با هر کیفیتی باز نیست».
مشروبخواری را آزاد کنید، خرید و فروش مواد مخدر را هم آزاد کنید. اعدام را لغو کنید. با اراذل و اوباش محترمانه برخورد کنید و...اینها بخشی از پیشنهادات فعالین اصلاح طلب به مسئولین و نهادهای قضایی و انتظامی است.
طیف تندرو اصلاح طلب اصرار دارد که حامی آشوبگران و اراذل و اوباش باشد و با ژست «روشنفکری»، مشروبخواری و خرید و فروش مواد مخدر را عادی سازی کند.
نگاه این طیف به جوانان این سرزمین همینقدر سطحی و توهین آمیز است. طیفی که جوانان را صرفا «سیاهی لشکر میتینگ های انتخاباتی» می بیند و در دوران تبلیغات انتخابات، خود را حامی جوانان معرفی می کند، اما از فردای پس از انتخابات، دوگانه «ژنرال- آقازاده» را تقدیس می کند.
طیف تندرو اصلاح طلب اصرار دارد که مسیری که کشورهای لائیک طی کرده و سرشان به سنگ خورده را در کشور ایران نیز پیاده کنند.
از نگاه طیف تندرو اصلاح طلب، زنان صرفا باید حضوری تزیینی و ویترینی در لیست های مدیریتی- مثل لیست کاندیداهای شهرداری تهران- داشته باشند، اما در لحظه تصمیم گیری، امثال «محمدعلی نجفی» شهردار تهران می شود.
همان شخصی که شعارش این بود که «تهران را به شهری امن و آرام برای زنان تبدیل می کنیم» اما در نهایت همسر جوان خود(همسر دوم) را به طرز فجیعی با اسلحه به قتل رساند.
از نگاه طیف تندرو اصلاح طلب، حقوق زنان به این خلاصه می شود که برای تماشای ورزش مردان به استادیوم بروند تا هم فحش بدهند و هم فحش بخورند و از بیماری های روحی و روانی هم در امان بمانند!
اصلا مهم نیست که «دولتِ اصلاح طلبان» وعده داده بود که «آنچنان رونقی ایجاد کنیم که...»؛ و اصلا مهم نیست که جوانان این مملکت، شغل و مسکن داشته باشند و ازدواج کنند؛ از نگاه امثال «عباس عبدی» باید بجای اشتغالزایی و تامین مسکن برای جوانان، مشروبخواری و خرید و فروش موادمخدر را برای آنان آزاد کنیم! و به قمه کش ها احترام بگذاریم و...
براساس مستندات متعدد، مجازات در عملکرد انسان‌های شرور تاثیرگذار است. قطعا مجازات موجب نمی شود که جرم به صفر برسد، اما مجازات طبیعتا بازدارندگی قابل توجهی دارد.
عبدی در ادامه نوشت: «این رفتار کمکی به اهداف پلیس در مواجهه با جرم نمی‌کند...این امر دلیلی بر توجیه هر رفتاری علیه آنان نمی‌شود... نمی‌دانم که هدف از گرداندن این افراد در شهر چیست؟ آیا تحقیر آنان است یا نشان دادن اقتدار پلیس در مقابله با برهم‌زنندگان امنیت؟ شاید هم هر دو. اگر هدف تحقیر آنان است که این نوعی مجازات است، طبعا باید پس از صدور حکم نهایی انجام شود...اگر هدف نشان دادن اقتدار پلیس در دستگیری متهمان است تا به آرامش خاطر مردم کمک کند، گرچه این هدف بسیار خوبی است ولی راه‌های بهتری هم داشت و نیازی به گرداندن در شهر نبود».
این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه تاکید کرد: «از زاویه اجتماعی؛ این اشتباه است که گمان کنیم با مجازات‌های سخت می‌توان جلوی تکرار جرم را گرفت. اینکه افراد تحقیر شوند مانع از تکرار جرم نمی‌شود. اتفاقا در بسیاری از موارد آنان به این علت که تحقیر شده‌اند، مرتکب جرم می‌شوند. آتش با بنزین خاموش نمی‌شود. اگر بخواهیم با این کار دیگران را بترسانیم تا مرتکب جرم نشوند، این نیز با تشدید مجازات رخ نمی‌دهد. مجازات‌های این‌چنینی فرهنگی را در جامعه ترویج می‌کند که منشأ خشونت و تکرار جرم است».
عبدی در ادامه نوشت: «به نظر بنده بد نیست به این پرسش پاسخ داد که چرا این جوانان بزرگ شده در این ساختار اینقدر درک ندارند که انجام چنین کاری در بیمارستان بسیار زشت و زننده است و به سرعت بازداشت و شاید حتی اعدام شوند... اجرای مجازات‌های خشن و تحقیرآمیز حتی اگر حق این مجرمان باشد در نهایت بازی در زمین آنان است و راه‌حل نیست. مجازات لازم است ولی دست جامعه برای انجام هر نوع مجازاتی و به هر شکلی و با هر کیفیتی باز نیست».
مشروبخواری را آزاد کنید، خرید و فروش مواد مخدر را هم آزاد کنید. اعدام را لغو کنید. با اراذل و اوباش محترمانه برخورد کنید و...اینها بخشی از پیشنهادات فعالین اصلاح طلب به مسئولین و نهادهای قضایی و انتظامی است.
طیف تندرو اصلاح طلب اصرار دارد که حامی آشوبگران و اراذل و اوباش باشد و با ژست «روشنفکری»، مشروبخواری و خرید و فروش مواد مخدر را عادی سازی کند.
نگاه این طیف به جوانان این سرزمین همینقدر سطحی و توهین آمیز است. طیفی که جوانان را صرفا «سیاهی لشکر میتینگ های انتخاباتی» می بیند و در دوران تبلیغات انتخابات، خود را حامی جوانان معرفی می کند، اما از فردای پس از انتخابات، دوگانه «ژنرال- آقازاده» را تقدیس می کند.
طیف تندرو اصلاح طلب اصرار دارد که مسیری که کشورهای لائیک طی کرده و سرشان به سنگ خورده را در کشور ایران نیز پیاده کنند.
از نگاه طیف تندرو اصلاح طلب، زنان صرفا باید حضوری تزیینی و ویترینی در لیست های مدیریتی- مثل لیست کاندیداهای شهرداری تهران- داشته باشند، اما در لحظه تصمیم گیری، امثال «محمدعلی نجفی» شهردار تهران می شود.
همان شخصی که شعارش این بود که «تهران را به شهری امن و آرام برای زنان تبدیل می کنیم» اما در نهایت همسر جوان خود(همسر دوم) را به طرز فجیعی با اسلحه به قتل رساند.
از نگاه طیف تندرو اصلاح طلب، حقوق زنان به این خلاصه می شود که برای تماشای ورزش مردان به استادیوم بروند تا هم فحش بدهند و هم فحش بخورند و از بیماری های روحی و روانی هم در امان بمانند!
اصلا مهم نیست که «دولتِ اصلاح طلبان» وعده داده بود که «آنچنان رونقی ایجاد کنیم که...»؛ و اصلا مهم نیست که جوانان این مملکت، شغل و مسکن داشته باشند و ازدواج کنند؛ از نگاه امثال «عباس عبدی» باید بجای اشتغالزایی و تامین مسکن برای جوانان، مشروبخواری و خرید و فروش موادمخدر را برای آنان آزاد کنیم! و به قمه کش ها احترام بگذاریم و...
براساس مستندات متعدد، مجازات در عملکرد انسان‌های شرور تاثیرگذار است. قطعا مجازات موجب نمی شود که جرم به صفر برسد، اما مجازات طبیعتا بازدارندگی قابل توجهی دارد.
