نوشتم که در جلسات، نزدیکترین فرد به شما، با شما دو متر فاصله دارد، نوشتم که شما برخی جلساتتان را به صورت ویدئوکنفرانس برگزار میکنید و ... . کدامشان دروغ است آقای رئیس «دولت راستگویان»؟
شهدای ایران؛ سردبیر سایت حامی دولت از شکایت دولت علیه این سایت ابراز تأسف کرد.
سردبیر «عصر ایران» خطاب به رئیسجمهور مینویسد: خبر رسیده که ریاست جمهوری از من به خاطر نوشتن نامه به رئیسجمهور ، شکایت کرده و مرا متهم به اشاعه اکاذیب و توهین کرده است!
ما را متهم کردهاید به اشاعه اکاذیب! کدام کذب؟ در آن نامه نوشته بودم که شما برای این که کرونا نگیرید، جلساتتان را به «حافظیه» منتقل کردهاید که سالن بزرگتری دارد و امکان رعایت فاصله وجود دارد.
نوشتم که در جلسات، نزدیکترین فرد به شما، با شما دو متر فاصله دارد، نوشتم که شما برخی جلساتتان را به صورت ویدئوکنفرانس برگزار میکنید و ... . کدامشان دروغ است آقای رئیس «دولت راستگویان»؟
جناب آقای روحانی! یادتان باشد که این رسم ریاست بر جمهور نیست که حتی تحمل یک نامه را هم نداشته باشید، آن هم نامه کسی که ریاست جمهوریتان را مدیون او و امثال او هستید که دو بار تمام قد، پای شما ایستادند و مردم را تشویق کردند که به شما رأی بدهند و در تمام این هفت سال، به خاطر سوءمدیریتهای شما، فحش شنیدند.
حالا هم که داریم هزینهاش را میپردازیم و چند روز دیگر باید برای بازپرسی به دادسرا بروم که میروم و با سربلندی از خودم دفاع میکنم، علی برکهًْ الله.
آقای رئیسجمهور! این چند سطر را ننوشتم که معاونت حقوقیتان بیاید رضایت بدهد. اتفاقاً در این چند روز، برخی دوستان خیرخواه تماس گرفتند برای وساطت و رضایت. از همهشان تشکر کردم و گفتم که اگر من واقعاً جرمی مرتکب شدهام در برابر رأی دادگاه تسلیم خواهم بود ولی اگر جرمی مرتکب نشدهام، نیازی به وساطت نیست و این ریاستجمهوری است که باید رأساً برای جبران شکایت واهیاش، آن را مسترد کند.
من برای دادگاه آمادهام ولی یادتان باشد که سال آینده، این موقع، شما «رئیسجمهور سابق» هستید و من همچنان «روزنامهنگار» هستم بدون قید سابق؛ البته اگر زنده بمانیم که این روزها، مرگ از هر چیزی به هرکسی نزدیکتر است.
و نهایتاً قضاوت بین «رئیسجمهوری که روزگاری از بستن دهان منتقدان به خدا پناه میبرد و امروز به خاطر یک نامه شکایت کرده» و من و امثال من با خدا و تاریخ و آیندگان.
سردبیر «عصر ایران» خطاب به رئیسجمهور مینویسد: خبر رسیده که ریاست جمهوری از من به خاطر نوشتن نامه به رئیسجمهور ، شکایت کرده و مرا متهم به اشاعه اکاذیب و توهین کرده است!
ما را متهم کردهاید به اشاعه اکاذیب! کدام کذب؟ در آن نامه نوشته بودم که شما برای این که کرونا نگیرید، جلساتتان را به «حافظیه» منتقل کردهاید که سالن بزرگتری دارد و امکان رعایت فاصله وجود دارد.
نوشتم که در جلسات، نزدیکترین فرد به شما، با شما دو متر فاصله دارد، نوشتم که شما برخی جلساتتان را به صورت ویدئوکنفرانس برگزار میکنید و ... . کدامشان دروغ است آقای رئیس «دولت راستگویان»؟
جناب آقای روحانی! یادتان باشد که این رسم ریاست بر جمهور نیست که حتی تحمل یک نامه را هم نداشته باشید، آن هم نامه کسی که ریاست جمهوریتان را مدیون او و امثال او هستید که دو بار تمام قد، پای شما ایستادند و مردم را تشویق کردند که به شما رأی بدهند و در تمام این هفت سال، به خاطر سوءمدیریتهای شما، فحش شنیدند.
حالا هم که داریم هزینهاش را میپردازیم و چند روز دیگر باید برای بازپرسی به دادسرا بروم که میروم و با سربلندی از خودم دفاع میکنم، علی برکهًْ الله.
آقای رئیسجمهور! این چند سطر را ننوشتم که معاونت حقوقیتان بیاید رضایت بدهد. اتفاقاً در این چند روز، برخی دوستان خیرخواه تماس گرفتند برای وساطت و رضایت. از همهشان تشکر کردم و گفتم که اگر من واقعاً جرمی مرتکب شدهام در برابر رأی دادگاه تسلیم خواهم بود ولی اگر جرمی مرتکب نشدهام، نیازی به وساطت نیست و این ریاستجمهوری است که باید رأساً برای جبران شکایت واهیاش، آن را مسترد کند.
من برای دادگاه آمادهام ولی یادتان باشد که سال آینده، این موقع، شما «رئیسجمهور سابق» هستید و من همچنان «روزنامهنگار» هستم بدون قید سابق؛ البته اگر زنده بمانیم که این روزها، مرگ از هر چیزی به هرکسی نزدیکتر است.
و نهایتاً قضاوت بین «رئیسجمهوری که روزگاری از بستن دهان منتقدان به خدا پناه میبرد و امروز به خاطر یک نامه شکایت کرده» و من و امثال من با خدا و تاریخ و آیندگان.